Απ’ το δώμα του Πλάστη σταλμένη{...} στο μικρό αλλ’ ανδρείο νησί. Το σιγοτραγουδούσαμε παιδιά και καμαρώναμε. Κι άμα ερχόντανε τ’ Αθηναιάκια στο νησί, εμείς ξιπαζόμασταν «...γιατί εμείς έχουμε και δικό μας ύμνο! Αμέεε... Εσείς έχετε;»

Σημαντικό έντυπο και σπάνιο, η διαφήμιση της ικαριακής σταφίδας (κυκλοφόρησε γύρω στο 1915). Σίγουρα αποτελεί ΔΕΙΓΜΑ αξεπέραστο της ικαριακής επιχειρηματικότητας πρίν από 100 χρόνια. Σημειώνεται ότι το μεγαλύτερο μέρος της μαύρης ικαριακής σταφίδας, την εποχή εκείνη, προοριζόταν για τις πλέον απαιτητηκές αγορές του εξωτερικού κυρίως μέσω της Σμύρνης!

Το θέμα της υποβάθμισης του περιβάλλοντος στο νησί μας από την υπερβόσκηση έχει συζητηθεί πάρα πολύ (υπέρ το δέον, θα έλεγα), έχει αναλυθεί σε όλες τις πτυχές του και η αδιαμφισβήτητη σοβαρότητά του έχει διαπιστωθεί και καταγραφεί από όλες τις πλευρές.

Ο δρόμος του Αρμενιστή είναι ο πρώτος αυτοκινητόδρομος που έγινε στην Ικαρία και ο τρόπος κατασκευής του είναι ένα από τα πιο ζωντανά παραδείγματα της συλλογικής προσπάθειας και εθελοντικής εργασίας που υπήρχε πάντα στο νησί. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1924 με προσωπική εργασία όπου συμμετείχαν όλες οι οικογένειες της περιοχής των Ραχών.

Το 2002 πήγα διακοπές στην Ικαρία. Πέρασα ένα απόγευμα στο Καραβόσταμο στο σπίτι του φίλου μου του Γιώργου. Η γιαγιά του, η κυρία Ειρήνη μας έψησε ελληνικό καφέ και μας είπε πολλές ιστορίες για το νησί και για τα βάσανα τους μέσα στον χρόνο. Μία από τις ιστορίες που είπε ήταν η εξής:

17 Απριλίου, γιορτάζει το εγκαταλειμμένο πια μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής που ανήκει στην ενορία του Χριστού Αγίου Κηρύκου. Κτίστηκε, όπως μας πληροφορεί η επιγραφή στην ανατολική είσοδο, το 1890, «φροντίδι Νεοφύτου ιερομόναχου Μούγιαννη και Ματρώνας μοναχής Μαυρονικόλα Μαρίας Α. Παντελίδη».

Μία νέα έκδοση από την Εταιρεία Ικαριακών Μελετών έρχεται να εμπλουτίσει την ήδη σπουδαία εκδοτική της δραστηριότητα. Το βιβλίο του Αδαμάντιου Σαμψών: Ικαρία – Προϊστορία & Εθνοαρχαιολογία.

Χάρτης της Ικαρίας, τέλη 16ου αιώνα. Από το χειρόγραφο νησολόγιο του Αntonio da Milo. Aπό την έκδοση: MILLO, Antonio. Isolario, (μετφρ. Αγαμέμνων Τσέλικας), Αθήνα, AdVenture, 2006.

Η Ικαρία είναι βέβαια νησί, με την γεωγραφική έννοια. Περισσότερο όμως είναι ένα βουνό, ριγμένο μέσα στην μέση του Αιγαίου. Βρίσκεται σε ένα από τα πιο δύσκολα σημεία του πελάγους, από την πλευρά των φυσικών φαινομένων, πολλά από τα οποία τα προκαλεί το ίδιο το ψηλό και απότομο βουνό, που πολλαπλασιάζει την δύναμη του ανέμου στις ακτές με τις γνωστές σπηλιάδες και τα «στρίμματα».

Άλλο ένα Πάσχα στο νησί. Μέσα σε μία οργιάζουσα φύση, με την νέα ζωή να είναι πανταχού παρούσα με όλες τις αποχρώσεις του πράσινου των πρίνων, του κόκκινου της παπαρούνας, του κίτρινου των σπάρτων, του μπλέ των ταπεινών λούπινων. Και τόσων άλλων.

Σελίδες

ikariastore banner