Μια φορά κι ένα καιρό, στην άκρη του αρχιπελάγους υπήρχε ένα μικρό νησί, πολύ μικρό νησί για την ακρίβεια, και είχε κι αυτό τα ίδια προβλήματα, τα πολλά προβλήματα με όλα τα μικρά νησιά του αρχιπελάγους, δεν είχε αρκετό νερό, ούτε αρκετό ηλεκτρικό ρεύμα, τα τρόφιμα έπρεπε να τα φέρνουν από άλλα μέρη σε πιο ακριβές τιμές, τα καύσιμα σε ακόμη πιο ακριβές τιμές, οι δρόμοι φτιάχνονταν δύσκολα, οι υποδομές ακόμα πιο δύσκολα, υπάλληλοι δεν υπήρχαν, γιατροί ούτε για πλάκα, τα πλοία, παρόλη τη νησιωτικότητα του νησιού, ξεχνούσαν να σταματήσουν, λες και μετά το καλοκαίρι το μικρό νησί ζούσε μόνο στα βιβλία της γεωγραφίας.
Τα γύρω νησιά, μικρά και μεγάλα, φτωχά και πλούσια, είχαν κι αυτά τα ίδια προβλήματα και συζητούσαν τι μπορούν να κάνουν και τι δεν μπορούν να κάνουν και λύσεις δεν έβρισκαν, στο μόνο που συμφωνούσαν ήταν ότι δεν τους έδιναν καμία μα καμία προσοχή από την μεγάλη χώρα, βέβαια ήταν και το καθένα άλλος χαρακτήρας, με αποτέλεσμα, στο ένα νησί να αρέσει η νυχτερινή ζωή, σε άλλο τα μοναστήρια, ένα τρίτο έφτιαχνε λάδι, άλλο να φωνάζει πιο πολύ κι άλλο πιο λίγο, κι έτσι στο αρχιπέλαγος λύσεις να μην βρίσκουν.
Εντούτοις, εκείνο το μικρό νησί, το πολύ μικρό νησί δεν το έβαλε κάτω, προσπάθησε να ξεπεράσει τη λήθη και σκέφτηκε ότι ακόμη και αν το παραμελούν, γιατί όσο μικρό κι αν είναι πρέπει να σταθεί στα πόδια του και να τα καταφέρει, πρέπει να τα καταφέρει, και τα χρόνια πέρασαν, και συνέχισε να προσπαθεί και ξαφνικά η μικρή αυτή ιστορία του αρχιπελάγους αποκτάει ενδιαφέρον γιατί το μικρό νησί, το πολύ μικρό νησί δεν έλυσε όλα τα προβλήματά του, τα πολλά προβλήματά του, αλλά απέκτησε δρόμους για όλες τις ανάγκες του, ένα μικρό λιμάνι, βιολογικό καθαρισμό που δουλεύει, ένας από τους πρώτους ΧΥΤΑ σε νησί που δουλεύει, δικό του σύστημα ανακύκλωσης, και έφτασε στο σημείο να διεκδικεί πάνω από 10 εκατομμύρια για να βελτιώσει τον βιολογικό του και με το νερό να ενισχύει τον υδροφόρο ορίζοντα, αφαλάτωση που θα λειτουργεί με ανεμογεννήτριες, ηλεκτρικά λεωφορεία και ποδήλατα για τους κατοίκους, φωτοβολταϊκά για τις όποιες δημόσιες υπηρεσίες του, και πολλά άλλα καλούδια και το νησί αυτό δεν είναι αυτό που φαντάζεστε, γιατί το νησί για το οποίο μιλώ είναι μικρό, πολύ μικρό και έχει μόνο 800 κατοίκους και λέγεται Λειψοί…
Νικόλας Κοντινάκης
nkonti@gmail.com
Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Νικόλα Κοντινάκη.