04/06/2013 - 00:14Μια φωτοπτήση πάνω από την Ικαρία
1. Στην πτήση από Αθήνα προς Ικαρία φτάσαμε στο νησί βλέποντας τη Βοριοδυτική Ικαρία. 2. Στη συνέχεια βλέπαμε τις περιοχές Αυλακίου και Κάμπου. 3. Ακολούθησε ο Εύδηλος.
23/05/2013 - 10:33Τώρα ναι! Τώρα τους καταλαβαίνω
Μεγαλωμένη στην Αθήνα, σπουδές Πάτρα, καταγωγή από Ικαρία και Σάμο (όχι, οι γονείς μου δεν γνωρίστηκαν στο πλοίο) και τώρα μ’ ένα πρόγραμμα για σπουδές στο κρύο Βέλγιο. Δεν μετανάστευσα ακόμα μόνιμα, 6 μήνες είναι, θα περάσουν.
16/05/2013 - 00:20Πόρτα στο μέλλον: Για τον ικαριώτικο χρόνο
Η κάπως ιδιότυπη σχέση των Καριωτών με το χρόνο είναι πλέον παγκοσμίως γνωστή, και έχει νομίζω συζητηθεί και διερευνηθεί αρκετά, ειδικά τώρα που η Ικαρία ακούγεται όλο και περισσότερο «παραέξω».
01/05/2013 - 13:07Μυρωμένες ανάσες
Μεγάλη Παρασκευή. Αν δεν υπάρχει θεός γενικότερα, υπάρχει μόνο εκείνη τη μέρα. Εκείνη τη μέρα καπνίζει και βγάζει την ανάσα του γεμάτη σύννεφα και μυρωδιές λιβανιού και βιολέτας. Εκείνη τη μέρα σκύβει και σε παίρνει αγκαλιά πηχτή και πνιχτή.
29/04/2013 - 09:34Ικαρία, ένας άλλος Πλανήτης... και το Πάσχα
:Είναι Μεγάλη Εβδομάδα και θυμήθηκα πως πριν μερικά χρόνια μού ζήτησε η φίλη μου η Γιάννα να έρθει μαζί μου στην Ικαρία το Πάσχα . Δεν είχε πάει ποτέ. Είπα να μην της χαλάσω το χατίρι και αποφάσισα να την φιλοξενήσω για πέντε ημέρες στο νησί.
26/04/2013 - 00:06Οι παλιές αγάπες πάνε στην Ικαρία
-Εγώ είμαι εδώ, απ’ την Αθήνα. Εδώ γεννήθηκα. Εσύ;
- Κι εγώ εδώ, μα είμαι από την Ικαρία.
14/04/2013 - 14:59Νικαριά, πέτρα, αγέρας, κύμα, ζεύκι!
Κάποτε ένας ριψοκίνδυνος νέος δραπέτευσε από τα δεσμά του Κρητικού δεσπότη, Μίνωα, και πέταξε με φτερά, κολλημένα με κερί, ψηλά στον ήλιο. Και το κερί έλιωσε και το παλικάρι πνίγηκε στο πέλαγος, στη Βαώνη. Κι ο βαριόμοιρος πατέρας, ο Δαίδαλος, το έθαψε στο κοντινό νησί, τη Δολίχη (μακρόστενη), την Ιχθυόεσσα, πάντα Ανεμόεσσα, του Ανατολικού Αιγαίου, από τότε Ικαρία και το περιλάλητο από τον Ομηρο πέλαγος, Ικάριο:
01/04/2013 - 09:50Το όνειρο
Αυτό το πρωινό δροσό σε κυριεύει. Εκείνη η ανατριχίλα από το πρώτο φως της μέρας, να ξεφεύγει μέσα απ τα πυκνά φυλλώματα του δάσους και να στοχεύει εκεί στο μέσον της αυλής. Οι ορτανσίες να βροντοφωνάζουν πολύχρωμες καλημέρες και τα κορόμηλα να «πέφτουν» προκαλώντας σε, σε γευστικό πανηγύρι...
29/03/2013 - 10:49Αγάπη είναι
Αγάπη είναι να νιώθω οτι ειμαι σπίτι μου. Αγάπη είναι να σε κοιτάζω στα ματια για ώρες. Δεν είναι να μη δίνω μαχες αλλα αγάπη είναι να τις κερδίζεις εσυ όλες. Δεν είναι να μη φεύγω αλλα αγάπη είναι πάντα να επιστρέφω σε σένα. Δεν είναι να μου έχεις τυφλή εμπιστοσύνη αλλα να με κρατάς με τα αόρατα μεταξενια νήματα της λαχτάρας και της αγωνίας.
21/02/2013 - 23:58Η αυλή των θαυμάτων
Λευκή σελίδα. Το χεις ακούσει αυτό; Writers block. Όταν πρέπει να γράψεις, θέλεις να γράψεις, αλλά η έμπνευση έχει πάει περίπατο στο Φλοίσβο και τα δάχτυλα χτυπούν ρυθμικά, όχι το πληκτρολόγιο, αλλά το γόνατο του συγγραφέα.
