Μια μέρα θα γεράσουμε, τουλάχιστον όσον αφορά στα χρόνια που περνούν και μετρούν στην ταυτότητα μας. Μπορεί να γίνουμε αδύναμοι, να έχουμε δυσκολία στο περπάτημα και να δυσκολευόμαστε στη διαχείριση της καθημερινότητάς μας. Αλλά πάντα θα υπάρχουν και αυτές οι στιγμές που η ηλικία, το βάρος της πείρας μας, απλώς θα ρέει.
-Τα καλά μου, ναι να φορέσω τα καλά μου, ωστόσο θα πρέπει να χωρέσουν και τα φτερά μου! Τέτοιες σκέψεις έκανε πριν ξεκινήσει μια ελεύθερη πτήση. Ντύθηκε λιτά και άνετα, ξεκρέμασε τα φτερά του από τον τοίχο, τα έστρωσε όμορφα στους ώμους του και αφού τα έδεσε και τα εφάρμοσε δυνατά πάνω του, πήρε φόρα, έτρεξε με δύναμη στον αεροδιάδρομο και μ’ ένα δυνατό φτερούγισμα βρέθηκε στον αέρα! Τσίουου…