Στη γραμματική όταν μιλάμε για ετυμολογία μιας λέξης εννοούμε πως ψάχνουμε βαθιά στο χρόνο για τη ρίζα της, την ιστορία της και εντέλει τη σημασία της. Η αναζήτηση της αλήθειας μιας λέξης είναι ένα ταξίδι στη γνώση και στο παρελθόν αλλά κυρίως είναι μια περιπέτεια.

Τέτοια είναι και η προέλευση της λέξης “Ικαρία”. Πέρα από το γεγονός ότι είναι μακρόστενη, ότι είχε πολλά ψάρια ή ότι μεγάλωσε το θεό Διόνυσο, η προσωπική ανακάλυψη του καθενός είναι εξίσου περιπετειώδης.

Νικαριά είναι:
Να μένεις από λάστιχο στο Πέζι κι η σκιά ενός άριου που μοιάζει η μόνη εναλλακτική, να αποδεικνύεται το καλύτερο ταξίδι στη νύχτα, τη σιωπή και την ενδοσκόπηση.

Να ψάχνεις σε κάθε αυλή και σε κάθε τοίχο, εκείνη την πέτρα στο σχήμα του νησιού για να μην ξεχνάς ότι πατάς στα χώματά του.

Να τρως θράψαλα στην αυλή της Μαντουβάλας και να βλέπεις τον ήλιο ν’ αστειεύεται και να παρατείνει τη δύση του μπροστά από τον Εύδηλο.

Να μη θυμάσαι με τίποτα τ’ όνομα εκείνης της τύπισσας που γνώρισες στον Άγιο Πολύκαρπο παρά μόνο τη μακριά της αλογοουρά.

Να νυχτώνεσαι στις Σεϋχέλλες και να βλέπεις τη Μικρή Άρκτο να σκαρφαλώνει στον ουρανό.

Να διψάς στην παραλία του Φάρου κι ένα γνώριμο χέρι να σου ακουμπάει μια κρύα μπύρα στο στήθος. 

Να βγαίνεις από τη θάλασσα στο Βότσο και να ‘ναι τόσο τ’ αλάτι στο δέρμα, σαν όλα τα μπάνια μαζί, σαν όλες τις θάλασσες του κόσμου.

Να ξημερώνεσαι του αϊ-Γιάννη στο μπαλκόνι του Αθέρα, στο Μαυράτο, και να θες να γυρίσεις στο προηγούμενο βράδυ γιατί ο χρόνος είναι λυτρωτικός μα ποτέ αρκετός ώστε «να αδειάσεις».

Ν’ ακούς να παίζουν ζωντανά στο Μύθο και να καταλαβαίνεις ακριβώς γιατί «όποιος ξεχνάει χάνεται, ραγίζει όποιος θυμάται».

Κι εσύ αλλού ή ακόμα πιο πέρα να ραγίζεις στη θύμηση και να ψάχνεις παντοτινά πια είναι η δική σου Νικαριά.

Γιάννης Κέφαλος
kefalos@ikariamag.gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Γιάννη Κέφαλου.