Η Ικαρία ζει στους ρυθμούς των πανηγυριών της και προετοιμάζεται για το μεγαλύτερο όλων: το πανηγύρι της Λαγκάδας που γίνεται ανήμερα Δεκαπενταύγουστο κάθε χρόνο!

Το theTOC.gr βρέθηκε στο πανηγύρι της Λαγκάδας σε... συνέχειες και παρουσιάζει ένα μικρό οδοιπορικό στην ιστορία του τόπου, την προετοιμασία του πανηγυριού, το γλέντι και το φινάλε με τα... μαζέματα της επόμενης μέρας. Το μόνο που δεν μπορούμε να σας μεταφέρουμε είναι το κλίμα, το συναίσθημα, την ευφορία – αυτά μόνο αν βρεθείτε εκεί, ανάμεσα στους χιλιάδες ντόπιους και επισκέπτες που χορεύουν ασταμάτητα κάτω από τα πλατάνια και τον δυνατό ήλιο μέχρι το ξημέρωμα - μπορείτε να το νιώσετε.

Λαγκάδα: η «Κιβωτός της Ικαριακής Επιβιώσεως»

Η Λαγκάδα είναι για την Ικαρία ένας τόπος με ιδιαίτερη ιστορική και πολιτιστική σημασία. Στα δύσκολα χρόνια του «αιώνα της αφάνειας» -τότε που οι πειρατές κυριαρχούσαν στο Αιγαίο μετά την αποχώρηση των Φράγκων- οι Ικαριώτες δεν εγκατέλειψαν τον τόπο τους για να σωθούν, όπως έκαναν άλλοι νησιώτες, αλλά αποτραβήχτηκαν στο εσωτερικό του νησιού. Ένας - και ίσως ο σημαντικότερος - τόπος συγκέντρωσης του πληθυσμού είναι η εύφορη και αθέατη κοιλάδα της Λαγκάδας, όπου οι Ικαριώτες θα παραμείνουν για αιώνες.

Στη κοιλάδα αυτή, μέσα σε συνθήκες μιας απέριττης, λιτής και δύσκολης ζωής, θα αναπτυχθεί στο πέρασμα των χρόνων η ιδιαίτερη και μοναδική στο Αιγαίο αρχιτεκτονική των αντιπειρατικών σπιτιών, θα διατηρηθούν πανάρχαιες παραγωγικές δραστηριότητες και τελετές, η ίδια η Ικαριακή διάλεκτος με τα έντονα αρχαϊκά χαρακτηριστικά και τέλος θα αναπτυχθεί ο ιδιόμορφος τρόπος ζωής που χαρακτηρίζει ακόμα και σήμερα τους Ικαριώτες.

Σήμερα οι κάτοικοι της Λαγκάδας είναι ελάχιστοι, τα κτίσματα όμως που υπάρχουν κρυμμένα στο ρουμάνι, τα αντιπειρατικά σπίτια, οι παλιές εκκλησίες, η αρχαία φυλακή, και τα ερείπια του διοικητικού κέντρου, είτε αυτά στέκουν είτε είναι ερείπια, είναι εκατοντάδες. Η Λαγκάδα είναι ανακηρυγμένη ιστορική έδρα του Δήμου Ραχών, ενώ ο οικισμός έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός και η περιοχή «τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους».

Δεκαπενταύγουστος στη Λαγκάδα

Το πανηγύρι της Λαγκάδας στο πέρασμα των χρόνων έγινε το πιο μεγάλο και πιο διάσημο του νησιού, με τη φήμη του να ξεπερνά τα στενά όρια του Ικάριου.

Οι προετοιμασίες για το πανηγύρι ξεκινούν μέρες πριν από τη γιορτή της Παναγίας. Τα μέλη του συλλόγου του Πάπα που το διοργανώνει, από νωρίς καταμερίζουν τις δουλειές και αρχίζουν την οργάνωση: το στήσιμο των πάγκων, τα τραπεζομάντηλα, τα μαχαιροπήρουνα, την προετοιμασία του φαγητού - την πρόθεση, ζωμό και κρέας βραστό, από κατσίκι «ρασκό» ελευθέρας βοσκής και πράμνειο οίνο, το «μεθυστικό» κόκκινο καριώτικο κρασί.

Φτάνοντας στη Λαγκάδα, από ψηλά, το άπειρο μάτι δεν μπορεί να διακρίνει ακριβώς τι γίνεται «εκεί κάτω», τι κρύβουν τα πλατάνια...

Νωρίς το πρωί, στο μικρό ξωκλήσι θα τελεστεί η θεία Λειτουργία, με κάθε επισημότητα.

Ενώ δίπλα, όλοι εργάζονται πυρετωδώς για να είναι τα πάντα στη θέση τους.

Και τα κατσίκια βράζουν μέσα σε μεγάλα καζάνια.

Το πρώτο πιάτο που θα σερβιριστεί είναι το «ζουμί» που, όσοι ξέρουν, θα αναζητήσουν αμέσως γιατί αφ' ενός θα «στρώσει» το στομάχι τους για το κρασί που θα ακολουθήσει, αφ' ετέρου... δεν τρώγεται κρύο!

Και μετά, όσο το βιολί θα ζεσταίνει και θα ζεσταίνεται, οι παρέες θα απλωθούν στους πάγκους για φαγητό, για κρασάκι, μέχρι ν' ανάψει το γλέντι, μέχρι να παίξει ο πρώτος ικαριώτικος...

Πηγή: ikariamag.gr

Ρένια Τσιτσιμπίκου
thetoc.gr