Χρόνια τώρα προσπαθώ να καταλάβω πώς οι άνθρωποι, όποιας τοποθέτησης, όχι μόνο κομματικής, πρώτα διαλέγουν αυτό που επιθυμούν διακαώς να υποστηρίξουν, και μετά τα επιχειρήματα για να το υποστηρίξουν. Και όχι το αντίθετο, δηλαδή μέσα από κριτική σκέψη να οδηγηθούν βήμα βήμα σ' ένα συμπέρασμα (αν πρέπει πάντα να υπάρχει συμπέρασμα). Προσπαθώ να καταλάβω πώς κατηγορούν τον άλλον για κάτι ενώ υπερασπίζουν τον εαυτό τους (ή τον χώρο τους) για το ακριβώς ίδιο. Με πόση βεβαιότητα αρνούνται τη σχετικότητα των πραγμάτων. Πώς έχουν καθαρή κρίση σε κάτι και τυφλή σε κάτι άλλο που δεν τους συμφέρει.

Οι καιροί όμως τέτοιες απορίες δεν τις θέλουν. Το κλίμα είναι εύκρατο μονάχα για τη Γη των οπαδών.

Ετοιμάζω βαλίτσες να πάω στο νησί να ψηφίσω. Ξεφυλλίζοντας τον Ελύτη, κράτησα το παρακάτω. Εικόνες γνώριμες.

"Στα πλαΪνά μου τραπέζια οι ντόπιοι, αυτοί έχουνε πέσει με τα μούτρα στις εφημερίδες που μόλις έφερε το μεσημεριανό αεροπλάνο. Μυστήριοι άνθρωποι. Τους ξέρω χρόνια, τους παρακολουθώ, τους μελετώ σαν να ‘τανε πειραματόζωα. Στις κοινωνικές τους σχέσεις, τις οικογενειακές αλλά και τις επαγγελματικές, συμπεριφέρονται με μιαν ευθύτητα και μια ψυχική ευγένεια που μαρτυρούν κοιτάσματα χρυσού στο προγονικό τους υπέδαφος.

Η κρίση τους είναι καθαρό μαχαίρι. Κόβει τα πράγματα σε καλά και κακά, μαύρα και άσπρα, όπως μας τα ‘μαθε η μάνα μας. Έτσι όμως και εμπλακούν στα συνθήματα που τους προσφέρουν με τον δικό τους δόλιο τρόπο οι πολιτικές παρατάξεις, η καθαροσύνη αυτή χάνεται. Και τα μεν και τα δε, είναι όλα καλά εάν βρίσκονται από το μέρος μας, και όλα κακά εάν βρίσκονται από το άλλο. Δεν υπάρχει τρόπος να χωριστούν αλλιώς. Ούτε κανείς βιοχημικός ή οφθαλμολόγος θα μπορούσε να μας εξηγήσει πώς γίνεται τόσο ετερόκλητα πράγματα ν’ αποκτούν έξαφνα το ίδιο χρώμα και να θολώνουν το ίδιο μυαλό. Και το ωραίο είναι ότι σε τελικήν ανάλυση τη νύφη την πληρώνεις εσύ, που βρίσκεσαι απ’ τους απέξω."

Κωνσταντίνος Βατούγιος
konstantinos@ikariamag.gr
twitter: @fayum_gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Κωνσταντίνου Βατούγιου.