Το Σάββατο το μεσημέρι έβρεξε πολύ δυνατά. Σε λιγότερο από 2 ώρες είχαμε 40 χιλιοστά βροχόπτωσης. Οι δρόμοι στον Άγιο Κήρυκο έγιναν ποτάμια και ακολούθησαν κατολισθήσεις μικρής κλίμακας. Το ίδιο απόγευμα χωματουργικό μηχάνημα του δήμου πήγε μέχρι τον Ξυλοσύρτη για να απομακρύνει τα χώματα και τις πέτρες από το οδόστρωμα. Ήρθαν όμως και τηλεφωνήματα από το Χρυσόστομο που μαρτυρούσαν ότι και εκεί υπάρχουν προβλήματα. Το πρωί της Κυριακής το ίδιο μηχάνημα έφτασε σχεδόν μέχρι τα Κοσοίκια για να επέμβει όπου χρειαστεί.

Κάπου εδώ αρχίζουν οι δικές ευθύνες γιατί έχουμε παρεξηγήσει λίγο τα πράγματα, όσο αφορά τα δικαιώματα, τις υποχρεώσεις και το φιλότιμό μας. Όταν πιπιλάμε σαν καραμέλα το «ούλοι εμείς εφέντη», έχουμε στο μυαλό μας ότι είμαστε όλοι ενωμένοι. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν ισχύει. Δεν ήμαστε ούτε θα είμαστε όλοι ενωμένοι. Θα μπορούσε όμως εύκολα ο καθένας μας να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να εξυπηρετήσει ή να διευκολύνει τους άλλους.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση αρκούσε ένα φτυάρι και λίγα λεπτά, ώστε να σπρώξει κάποιος διερχόμενος τα χώματα στην άκρη του δρόμου. Ζούμε σε έναν τόπο που οι κάτοικοί του, σχεδόν στην πλειοψηφία τους, έχουν μια ενασχόληση με τις γεωργικές εργασίες, μετακινούνται κυρίως με αγροτικά αυτοκίνητα που όλο και κάποιο εργαλείο έχουν στην καρότσα τους.

Να μη χάνουμε το μέτρο. Κάποιος υπάλληλος δούλεψε εκτός ωραρίου και μάλιστα δύο φορές κι ένα μηχάνημα κινήθηκε και κατανάλωσε καύσιμο χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει και γι αυτό το σχολιάζουμε.

«Ούλοι εμείς εφέντη» σημαίνει ο καθένας για όλους τους άλλους. Ακούγεται πολύ ιπποτικό; Αν ναι, τουλάχιστον ας μην ακούγεται και καθόλου.

ikariamag.gr