Ένα βιβλίο νησί

Η ομιλία της Δήμητρας Κόχιλα στην παρουσίαση των «ελεύθερων πτήσεων 2», το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013 στο πλαίσιο του àrtεις; 2013| ημέρες σύγχρονης ικαριακής δημιουργίας στην Αθήνα, μαζί με τη Μάγια Τσόκλη και την Κυριακή Σπανού.

Δείτε τι έγινε το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου στο àrtεις; 2013

Να ‘μαστε λοιπόν εδώ…

Και βέβαια περί πτήσεων ο λόγος, από, για και με αφορμή την Ικαριά.

Στη δική μου ιστορία τώρα... άργησα να συναντήσω το ikariamag, τον Κωνσταντίνο και τα πετούμενα, για λόγους που δεν είναι της παρούσης να εξηγήσω… το ίδιο αργοπορημένα, όπως έχω ξαναπεί, συνδέθηκα και με τις ρίζες μου στο νησί.

Μα όπως λένε κάποιοι, και τελικά το πιστεύω, μερικές σχέσεις είναι καρμικές. Σε αυτές τις δυο περιπτώσεις λοιπόν, έχει βάλει το χεράκι του το DNA, δηλαδή η κληρονομικότητα…

Για παράδειγμα, μόλις ανοίγει η μπουκαπόρτα του πλοίου  και ανασαίνω τις γνώριμες πια μυρωδιές της Ικαριάς, σιγομουρμουρίζω «επιτέλους σπίτι…» Κι ας μην έχω γεννηθεί εκεί, και ας μην έχω μείνει ποτέ μόνιμα στο νησί…

Κάπως έτσι αισθάνθηκα και όταν άνοιξε η «πόρτα» του Mαg. Ένοιωσα σαν το σπίτι μου. Άνθρωποι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, μα και τόσο ίδιοι, που το «από, για και με αφορμή» έγινε αμέσως και απόλυτα αντιληπτό.

Αυτοί οι άνθρωποι με καλωσόρισαν θερμά, έτειναν αμέσως το χέρι τους προς εμένα, προσκαλώντας με ή καλύτερα, προκαλώντας με, να πετάξουμε παρέα ψηλά και ακόμη ψηλότερα.. Να αναπαραστήσουμε παρέα τον μύθο του Ίκαρου, προσδοκώντας ένα χαρούμενο τέλος.

Ζήλεψα όταν κράτησα στα χέρια μου τις πρώτες Ελεύθερες Πτήσεις. Είχα ήδη χάσει ένα ταξίδι και δεν είχα σκοπό να χάσω και το επόμενο.

Έτσι…. απογειώθηκα μαζί τους. Και αυτό το πέταγμα ήταν και παραμένει μαγευτικό και λυτρωτικό συνάμα.

Κάθε μέρα, σε κάθε νέα πτήση, έβλεπα όχι μόνο κομμάτια του εαυτού μου, αλλά και κάποιες σκέψεις μου που πρόλαβαν να διατυπώσουν κάποιοι άλλοι. Οι αναμνήσεις μου ξεπρόβαλαν από τις γραμμές των πτήσεων…

Χαμογελούσα και γυρνούσα με κάθε ευκαιρία, πίσω εκεί στα πάτρια εδάφη…

Τίτλος: «Αι Ράχαι Ικαρίας, έξοχος τόπος θερινής διαμονής» γράφει η Μυρτώ, και πώς θα μπορούσα να διαφωνήσω μαζί της; Για το χωριό μου μιλάμε άλλωστε!!!

Άλλοι τίτλοι: «Ο πρώτος καριώτικος» του Μενέλαου και το «Δως του φουστανιού σου αέρα» της Βένιας, μοσχοβολάνε πανηγύρια στη Λαγκάδα, στο Σταύλο, στις Καρρές… και δεκάδες ακόμη... είναι γνωστό άλλωστε ότι κάποιοι είμαστε για τα πανηγύρια...

Ακόμη, «Το καθρεφτάκι στην Ικαρία» και πάλι από την Μυρτώ κλείνει μέσα στις λέξεις του, όλες τις αναμνήσεις από τα πηγαιν-έλα πάνω στο κατάστρωμα και τα δάκρυα που στέγνωνε ο θαλασσινός αέρας.

«Οι μουσαφιραίοι» της Φαηδόνας και το «Ένα ξενάκι στην Ικαριά» γράφτηκαν και για όλους τους δικούς μου φίλους και φίλες που… «έσυρα» στο νησί, μα τώρα πια είναι όλοι αυτό που λέμε μόνιμοι τουρίστες και νοιώθουν «επίτιμοι δημότες» και εγώ βέβαια νοιώθω περήφανη που το νησί μου τους κέρδισε.

«Ο καριώτικος» του Μιχάλη, αντηχεί στ’ αυτιά, σαν όλα τα βιολιά του νησιού μαζί, ξεσηκώνοντας το μέσα μας, έτοιμοι να φωνάξουμε εκείνο το χαρακτηριστικό και παρατεταμένο εεεεεε… 

Μα και «Η παράξενη καριώτικη πρωτοχρονιά» της Ηλέκτρας, ξυπνάει τις αναμνήσεις από την πιο όμορφη πρωτοχρονιά, παρέα με την Χριστίνα –ξενάκι εκείνη- να μπαινοβγαίνουμε σε όλα τα σπίτια του χωριού, -σπίτια που δεν ήξερα καν ότι υπάρχουν,  σε ένα ατελείωτο γλέντι καλάντων, από το μεσημέρι ανήμερα της πρώτης Γενάρη,ως το μεσημέρι της άλλης μέρας!!! …. Ανείπωτη κούραση και χαρά, συναισθήματα ανακατεμένα με πολλές γεύσεις και μπόλικο κρασί.

Και κάπως έτσι ολοκληρώνεται αυτό το ταξίδι των πτήσεων… Με τον «Μισεμό» της Αργυρώς και με την φράση της «μα κάθε φορά που φεύγω από τούτη τη γη, ξεριζώνεται η μισή μου καρδιά….»

Αυτή είναι η αλήθεια και γι’ αυτό το Mag, τα πετούμενα και οι πτήσεις είναι τόσο σημαντικά. Γιατί γιατρεύουν την πληγή από την αίσθηση αυτού του ξεριζωμού..

Γι' αυτό και τους ευχαριστώ… Και γι’ αυτό οι ελεύθερες πτήσεις 2 βρίσκονται στο κομοδίνο μου. Κάθε βράδυ και μία από αυτές.... για να ταξιδεύω, να ονειρεύομαι και μερικές φορές να προβληματίζομαι.

Ελεύθερες Πτήσεις 2, λοιπόν, άλλο ένα....  «βιβλίο νησί, γραμμένο από ανθρώπου με γνήσια καριώτικη ψυχή» όπως πολύ πετυχημένα είχε πει στην παρουσίαση των πρώτων Ελεύθερων Πτήσεων, ο Δημήτρης Χαραλάμπους, αγαπημένος φίλος και συνάδελφος, που δεν είναι πια ανάμεσα μας. Αφιερωμένες σε εκείνον, από το ikariamag και από όλους εμάς, οι Ελεύθερες Πτήσεις 2.

Αυτές είναι οι πτήσεις που σας παρουσιάζουμε,  που κρατάτε στα χέρια σας... και που ελπίζω να ταξιδέψουν και εσάς..

Καλές πτήσεις... 

Δήμητρα Κόχιλα
iliast31@hotmail.com

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Δήμητρας Κόχιλα.

Αποκτήστε το βιβλίο ηλεκτρονικά από το εκδοτικό ράφι του ikariastore.gr

Δείτε τι έγινε στα εγκαίνια του àrtεις; 2013

ikariastore banner

ikariaki-agora.gr