Μια μέρα, εκεί που τα παιδιά έπαιζαν στην καρδιά του Μαγεμένου Δάσους στο Μυθικό Νησί, σκόνταψαν πάνω σ' ένα αντικείμενο.

- Ωχ, τι είναι αυτό;
- Φτερά, ένα ζευγάρι λευκά φτερά!
- Και πώς βρέθηκε εδώ; Ποιανού είναι; Έβαλε τα ερωτηματικά στην υπόθεση ο Γιώργος.
- Μισό λεπτό να φέρω τη φωτογραφική μου, είπε η Μυρτώ.
- Αν είναι έτσι, να φέρω κι εγώ την κάμερα μου. Τα φτερά κάτω από τα δέντρα με το φως του ήλιου, θα δώσουν ένα εξαιρετικό πλάνο, είπε ο άλλος Γιώργος, με τα γυαλιά.

Σιγά, σιγά, γύρω από το ζευγάρι των φτερών άρχισαν να μαζεύονται και άλλα παιδιά από διπλανές παρέες.
- Μήπως είναι από πετούμενο και το σκότωσε κάποιος κυνηγός; Να πάμε να τον βρούμε, να τον πιάσουμε από το γιακά και να του πούμε «Τι έκανες ρε αλήτη;»,  είπε η Μελίνα.
- Μήπως είναι από κότες; Πάρτε μακριά τα κωλόφτερα. Σιχαίνομαι! Γκρίνιαξε η Γλυκούλα.
- Α, αν είναι κότα να ξέρετε πως δεν την έφαγε ο γάτος μου. Πρόλαβε η Στέλλα.
- Και αν είναι από κάποιον επισκέπτη του Μαγεμένου Δάσους που έμεινε για λίγο εδώ και φεύγοντας τά ξέχασε; Αχ τον καημενούλη! Συμπόνεσε η Βάσω.
- Εγώ λέω να κάνουμε έρευνα να δούμε τι συμβαίνει, είπε η Αφροδίτη.
- Ναι αλλά με τα φτερά τι θα κάνουμε; Δε μπορούμε να τα αφήσουμε έτσι; Τι άνθρωποι είμαστε; Μήπως να τα πάμε σε ένα Μουσείο; Πρότεινε η Μόνικα.
- Μουσείο; Άπαπα! Θα μας πηγαίνει μετά το σχολείο αναγκαστικά και έτσι θα τα μισήσω τα φτερά… αναγκαστικά! Διαφώνησε η Αλεξία.
- Θα πάρω ένα πούπουλο να το κάνω πένα για τα ποιήματα μου. Σκέφτηκε ο Γιάννης με το μεγάλο κούτελο!
- Δε θα τα πειράξει κανείς, μπορεί να είναι από κάποιο ξωτικό και να γυρίσει να τα πάρει. Τον σταμάτησε ο Χρήστος.
- Αχ είναι τραγικό! Πολύ τραγικό! Είπε η Γιούλη!
- Indeed, συμφώνησε η Jolynn.
- Σουρεάλ είναι, τους απάντησε ο Sunnybites.
- Πώπω, φάση ε; Για να τα φορέσω. Είπε ο Μενέλαος καθώς τα σήκωνε και τα ταίριαζε στους ώμους του!
- Αχ, σου πάνε πολύ! Μα τι γλυκούλης που είσαι έτσι! Θαύμασε η Κική.
- Θέλω να τα φορέσω κι εγώ, να πάω να τρομάξω κάτι κορίτσα στη γειτονιά! Είπε ο Γιάννης με το μεγάλο κεφάλι.
- Εγώ θα τα βάλω, θα ανέβω σε ένα δέντρο, θα προσπαθήσω να πετάξω και ας γκρεμοτσακιστώ. Δήλωσε ο τρίτος Γιάννης!
- Καλά εσύ είσαι παλαβός, τον σταμάτησε η Έλενα!
- Όλο αυτό θα μπορούσε να είναι μια υπέροχη νέα ιστορία, σκέφτηκε ο Βασίλης.
- Ναι, και να σας πω κάτι; Ευτυχώς που ήρθαμε να παίξουμε στην Καρδιά του Μαγεμένου Δάσους. Νομίζω πως μας έκανε καλό... τελικά! Αναφώνησε η Αμαλία.
- Παιδιά, πρέπει να βρούμε ποιανού είναι τα φτερά και να συστηματικοποιήσουμε την έρευνα μας για να δούμε στατιστικά πόσες πιθανότητες έχουμε να πετύχουμε, πρότεινε ο Σταύρος.
- Δε ξέρω ποιανού είναι τα φτερά και γιατί βρίσκονται εδώ. Εκείνο που ξέρω είναι ότι δε πρόκειται να φύγει κανείς μας από εδώ, αν δε συμφωνήσουμε τι θα κάνουμε με αυτά, είπε ο Κωνσταντίνος.

Και έκατσαν όλα τα παιδιά, γύρω από τα φτερά, σχηματίζοντας έναν μεγάλο κύκλο. Πρότειναν, γέλασαν, μάλωσαν, είπε ο καθένας ό,τι ήθελε, μα στο τέλος αποφάσισαν: Θα αφήσουν τα φτερά εκεί που τα βρήκαν και θα έρχονται στην καρδιά του Μαγεμένου Δάσους για να τα φοράει ένα παιδί κάθε πρωί και να δοκιμάζει να πετά. Μάλιστα είπαν ότι θα καλέσουν και άλλα παιδιά για να πετάξουν και αυτά…

Έτσι κι έγινε!

Κι από ένα μύθο, ένα νησί, μια αφορμή …. γεννήθηκαν οι ελεύθερες πτήσεις!

1 χρόνος ελεύθερες πτήσεις  από, για και με αφορμή έναν τόπο μαγικό και μαγεμένο. Έναν τόπο που λατρεύουμε, μα παρόλαυτα (ή ακριβώς επειδή τον λατρεύουμε), μάς δημιουργούσε πάντα την ανάγκη να μιλήσουμε για πράγματα που αγαπάμε αλλά ακόμα και για ταμπού ή μύθους που σκόνταφταν στη λογική μας, χρόνια τώρα.

Και όσο κι αν υπήρχε η άποψη ότι «η Ικαριά δεν είναι για τέτοια», ότι δε θα βρούμε συνοδοιπόρους ή ακόμα και ότι ένα διαδικτυακό περιοδικό ελάχιστη διείσδυση θα έχει στα της Ικαρίας, εμείς ποντάραμε στο αντίθετο  και τασσόμασταν στο πλευρό των πιτσιρικιών της διαφήμισης που κάτι τους κλωτσάει στο χιλιομασημένο παραμύθι … ακριβώς επειδή «αποκλείεται να μην έχει wi-fi το μαγεμένο δάσος»!

Ε, τελικά έχει!
Χρόνια μας καλά!

Κωνσταντίνος Βατούγιος
konstantinos@ikariamag.gr

Υ.Γ. Στους υπέροχους συντάκτες των «ελεύθερων πτήσεων» ένα μεγάλο μεγάλο ευχαριστώ! Για όλα!  ; )

Ακολουθήστε τον στο twitter

photo