10/11/2011 - 01:01πάνω στους τάφους στήνονται τα καλύτερα πάρτι
ηγεσίες κατώτερες των περιστάσεων. πολιτικό σύστημα φθαρμένο, αηδιαστικά προκλητικό. θριαμβευτές σωτήρες, εθνικές κορόνες, καλοσιδερωμένα κουστούμια, κιτς γραβάτες. μικροκομματικές στρατηγικές, μοιρασιές, προσωπικά οφέλη, ισορροπίες και συμφέροντα.
08/11/2011 - 00:25Ανταλλακτική Οικονομία: πώς εφαρμόζεται στην Ελλάδα σήμερα
Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών προκαλούν σε όλους μας ποικίλες σκέψεις και προβληματισμούς. Τα σενάρια τα οποία αναπαράγονται μετά από κάθε εξέλιξη είναι πολλά και ποικίλουν ανάλογα με την πηγή προέλευσης και τις σκοπιμότητες τις οποίες εξυπηρετούν.
27/10/2011 - 00:20Σημεία (και τέρατα) των καιρών
Κλείνω την τηλεόραση και σκέφτομαι. Θέλω λίγο χρόνο να φιλτράρω όλα αυτά που με βομβαρδίζουν καθημερινά. Πολλές πληροφορίες σε λίγο χρόνο… ζαλίστηκα.
26/10/2011 - 00:09Παλιές κινέζικες ιστορίες: Ο επίμονος κηπουρός
Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια πόλη, μεγάλη και ζηλευτή: όμορφες πολυκατοικίες, πλατιοί δρόμοι, πράσινες πλατείες, ποτάμια, τόσο όμορφα ήταν που οι κάτοικοί της συνήθιζαν να καμαρώνουν λέγοντας, ζούμε στην πιο όμορφη πόλη του κόσμου!
19/10/2011 - 14:16Η ζωή που δεν ζήσαμε…
Ποιος αλήθεια έχει σκεφτεί τι συνέπειες θα έχει στο μέλλον η κατάσταση που ζούμε στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια; Πόσα όνειρα, σχέδια, ζωές, σχέσεις, οικογένειες έχουν πεταχτεί στα σκουπίδια του «λεφτά υπάρχουν», της «πράσινης ανάπτυξης» και, νωρίτερα, της «ήπιας προσαρμογής» και τώρα πια του Μνημονίου, της τρόικας, της κάθε δόσης, της παράνοιας που δημιουργούν τα διλήμματα και τα σοκ;
14/10/2011 - 00:02Μη φεύγεις
- Και που σπουδάζεις εσύ αγόρι μου; Αγγλία ακούσα...
- Ναι, στην Αγγλία ειμαι.
- Πόσα χρόνια έχεις ακόμα;
20/07/2011 - 18:58Κενό αέρος
Ένας από τους μεγαλύτερους φόβους στη διάρκεια μίας πτήσης είναι το κενό αέρος. Για όσο διαρκεί, λίγο ή πολύ, όλοι μας ανησυχούμε. Κλείνουμε τα μάτια και περιμένουμε να νιώσουμε πάλι τη δύναμη του αέρα στην ουρά και στα φτερά για να συνεχίσουμε την πτήση μας.
31/05/2011 - 13:40O Κώστας Γάκης τραγουδά...Δεν τα φάγαμε μαζί!
Σε μια σοφίτα κοντά στην πλατεία Συντάγματος,ο Ικαριώτης καλλιτέχνης, Κώστας Γάκης, περιμένοντας το ελικόπτερο, τραγουδά...
04/05/2011 - 22:00Δυστυχώς επτωχεύσαμεν
Χειμώνας του 2005, μπορεί και ’06, εικοσάρης και ξέγνοιαστος. Ο τόπος και τα διαδικαστικά δεν έχουν καμία σημασία. Ούτε ίσως ο χρόνος, μόνο τα πρόσωπα και το νεαρό της ηλικίας μου. Φοιτητής και περιστασιακά σερβιτόρος σε μια καφετέρια, για ένα χαρτζιλίκι. Ήθελα, λέει, να βάλω σε τάξη κάποια μικρά μου όνειρα. Όταν λοιπόν σχόλαγα, και με τα υπερβολικά 23 ευρώ που εισέπραττα, τράβαγα χοροπηδώντας στο διπλανό Μπαρ να κάνω το μεροκάματό μου τρία ποτά και να ονειρευτώ με τους φίλους μου για τη ζωή που θέλουμε. Ενίοτε και να αλλάξουμε τον κόσμο.
Ένα βράδυ, σαν και κείνα, μένω μόνος με το Στάμο το αφεντικό. Στο τέταρτο κερασμένο και στην υπόκρουση Παπάζογλου, των ερωτώ: «Στάμο, εκδικείται η γυφτιά;» Μου χαμογέλασε σα να μην ήξερε κι ο ίδιος να απαντήσει. Του λέω μετά: «Τί όνειρα έχεις για το μέλλον;» «Είμαι κοντά σαράντα ρε Νικόλα, με δουλεύεις; Τί όνειρα μπορώ να κάνω; Χρεοκοπήσανε τα όνειρά μου.»
Σε μια στιγμή γκρεμίστηκε το είναι μου. Ήταν για μένα μια υπέροχη ευκαιρία να νιώσω τη χρεοκοπία και την υποταγή, σα λέγανε εντέχνως λίγο νωρίτερα οι «Τρύπες». Πόσο μάλλον που για εκείνη την εποχή η λέξη χρεοκοπία ήταν μόνο συνδεδεμένη με κείνο το ξεχασμένο τηλεπαιχνίδι, τον «Τροχό της Τύχης»! Το ανέλυσα πολύ και δε βρήκα καμία λογική εξήγηση σ’ αυτά που άκουσα. Μικροαστό τον είπα και νεόπτωχο στη σκέψη.
30/03/2011 - 17:43Μπορούμε και μόνοι μας;
Μπορούμε και μόνοι μας. Δεν είναι ανάγκη να χρυσοπληρώνουμε άλλους για προϊόντα και υπηρεσίες που μπορούμε να παράξουμε και να εξασφαλίσουμε εμείς οι ίδιοι στα σπίτια και στις κοινότητές μας. Αυτό που απαιτείται είναι με συλλογική δουλειά και αλλαγή νοοτροπίας.
