Ανάμεσα στα εκατοντάδες κλισέ που κυκλοφορούν ελέω κρίσης, ένα που μου αρέσει είναι αυτό που θέλει την γενιά των 20ρηδων να είναι η χαμένη γενιά της κρίσης. Οι υποστηρικτές αυτής της άποψης προφανώς έχουν κάνει μεγάλη προσωπική επένδυση, γιατί εμένα θα μου φαινόταν πολύ πιο λογικό να ακούσω ότι η χαμένη γενιά είναι αυτή των 30ρηδων. Μια γενιά που έχει πλέον κλειδώσει τις επιλογές της σε πτυχία, δεξιότητες και σταδιοδρομίες, αγόρασε σπίτι με δάνειο, άρχισε τις συγκατοικήσεις, έκανε γάμους, παιδιά, πίστεψε ότι όλα είναι cool και ξαφνικά έχασε το έδαφος κάτω από τα πόδια της... και έχει καλομάθει η γριά στα σύκα…

Μήπως λοιπόν κάποιοι εκ των 30, 40, 50, 60 και πάει λέγοντας βρήκαν τον «διεκδικητή» που οι ίδιοι δεν μπορούν να υποδυθούν σε όσους ξεκινούν τώρα;

Εμπρός λοιπόν, νέα μου γενιά! Εκπαιδεύσου από το σχολείο κιόλας, όταν κάτι σε καταθλίβει και θεωρείς ότι είναι 10 χρόνια πίσω να του κάνεις κατάληψη και να το σπας ώστε να πάει 20 χρόνια πίσω… μην ανησυχείς, κανείς δεν πρόκειται να σε τιμωρήσει, όσοι πέρασαν από αξιωματική και υπαξιωματική αντιπολίτευση τα τελευταία 20 χρόνια θα σε συγχωρήσουν… και μετά, όταν περάσεις στο πανεπιστήμιο, που θα περάσεις δεν μπορεί, τόσα τμήματα έφτιαξα, χωρίς βάσεις είναι, έλα θα τα καταφέρεις… κι εκεί! Ας είναι ίσως τα πιο βρώμικα, ανεπαρκή και φαύλα ιδρύματα της Ευρώπης, εσύ δυνατά… σπρέι, αφίσα και «όχι» τα όπλα σου… εμπρός όλοι στο πτυχίο… δώσε μπάρμπα επαγγελματικά δικαιώματα… και δουλειά για κάθε απόφοιτο… τι κι αν το 80% φοίτησε σε σχολή που δεν τον ενδιέφερε… τι κι αν οι πτυχιούχοι είναι οι περισσότεροι της Ευρώπης… δυνατά εσύ… για ό,τι δεν καταφέραμε εμείς… σε δουλειές που μισείς, να μετράς ένσημα από τα 25 και την ώρα της άγιας πρέφας…

Μήπως, αναρωτιέμαι, οι σημερινοί 20ρηδες πρέπει να δουν την παγίδα; Ότι κάποιοι τους προορίζουν να πάρουν την θέση τους στο ίδιο σύστημα που έστηναν τις τελευταίες δεκαετίες; Σαν την παλιά σειρά στον στρατό που περιμένει την απαλλαγή της;

Ακούει κάποιος όλους όσους έχουν πετύχει, καλλιτέχνες, τραγουδιστές, αθλητές, επιχειρηματίες, να λένε ότι όσο ταλέντο και πτυχία και να έχεις πρέπει να δουλέψεις σε αυτό που σου αρέσει και να προσπαθήσεις για να τα καταφέρεις; Βλέπει κανείς πόσες ευκαιρίες υπάρχουν σε γεωργία, μεταποίηση, νέες υπηρεσίες, εμπόριο ακόμη και στο νησί, την πόλη που ζούμε και τη χώρα που βουλιάζει; Πόσα κονδύλια, κίνητρα, εκπαιδευτικά προγράμματα, ευκαιρίες βαλτώνουν και χάνονται επειδή κανείς δεν τις αναζητά;

Πιτσιρικάδες, μήπως να δείτε λίγο παραπέρα, να σηκώσετε τα μανίκια προσπερνώντας τους «δασκάλους» και καθοδηγητές που «ξέρουν»;

Η συνέχεια στο επόμενο…

Νικόλας Κοντινάκης
nkonti@gmail.com

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Νικόλα Κοντινάκη.