Σ’ αυτήν τη φωτογραφία δε σε απασχολεί το διάφραγμα για να ορίσεις το βάθος πεδίου. Αναλαμβάνει η ομίχλη και δεν υπάρχει βάθος. Επιμένεις όμως να «βαρέσεις», όπως λέει και ο φίλος Γιώργος.

Έτσι έγινε κι η ζωή μας, ένα θολό τοπίο. Όλα γύρω είναι στο περίπου αλλά η μεγάλη διαφορά βρίσκεται στους κανόνες. Εκείνοι της φύσης είναι συγκεκριμένοι και τα φαινόμενα που προκαλούν είναι προβλέψιμα. Στην καθημερινότητά μας τίποτα δεν προβλέπεται. Στο ανθρώπινο οικονομικό οικοδόμημα υπάρχουν αστάθμητοι παράγοντες, δεδομένα που εμφανίζονται απρόοπτα και οι συναλλαγές, πάντοτε εκ του πονηρού, στερούν περισσότερα από τους αδύνατους.

Ανεβαίνεις ψηλότερα, η ορατότητα περιορίζεται κι άλλο αλλά επιμένεις, κοντεύει η στιγμή που οι σκέψεις θα εγκαταλείψουν το μυαλό και θα το αφήσουν απαλλαγμένο από καθετί αρνητικό που εμποδίζει τη αισιοδοξία και κατ’ επέκταση τη δημιουργικότητα.

Διασχίζεις την Αστιοπή, ένα από τα ελάχιστα περάσματα που επιτρέπουν να τραβερσάρεις τον απότομο όγκο της Πούντας. Με λίγη φαντασία τοποθετείς τα χωριά εκεί που δεν τα βλέπεις. Αν δεν έχεις χάσει τον προσανατολισμό σου, ευθεία κάτω είναι ο Εύδηλος, αριστερά και ψηλότερα είναι η Αρέθουσα.

Διάλειμμα. Η καρδιά ησυχάζει από το λαχάνιασμα. Τώρα μόνο η ακοή και η όσφρηση. Ακούγεται ένα κοπάδι γλάρων, σημάδι ότι η ατμοσφαιρική πίεση πέφτει κι άλλο. Πρέπει να βρίσκονται κοντά στο Λευκό, στο βράχο του Ίκαρη.

Τα κουδούνια των κατσικιών βγάζουν τον πιο γλυκό και μελωδικό ήχο. Αν δεν κάνεις συνειρμούς περί υπεβόσκησης, τότε είναι το απόλυτα εναρμονισμένο άκουσμα.    
Κι εκεί επάνω, στο θρόνο της γλυκιάς πατρίδας, ξέρεις ότι θα ζεστάνει η μέρα ή ότι θα γυρίσει ο καιρός και όλα θα γυρίσουν στη θέση τους μέσα από μια απαράμιλλη διαύγεια. Ίσως σε μια ώρα, ίσως σε μια μέρα. Το μόνο που χρειάζεται είναι πείσμα στην ανηφόρα. Και υπομονή.

Γιάννης Κέφαλος
kefalos@ikariamag.gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Γιάννη Κέφαλου.