ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - φιλοξενούμενες πένες

φιλοξενούμενες πένες

«Θα γυρίσουμε στην αγροτιά και στο από την παραγωγή στην κατανάλωση»', «Τα δύσκολα δεν έχουν έρθει ακόμα», «Μάθε τέχνη κι άστηνα»… Με όλα τούτα, βρήκα κι εγώ πολύ καλή την πρόταση να κατέβω για «μανίτες» στα ρουμάνια του Καταφυγιού, με ντόπιους φυσικά που γνωρίζουν! Πρέπει να μάθω κι εγώ… για να μη με βρει η Κρίση!

Και πού να πάμε δηλαδής; Αφού εδώ τους παραδείσους τους ξέρουμε, που να ψάχνουμε νέους τώρα, και πες τους βρήκαμε, θα είναι οι ίδιοι; Θα έχουνε μυρωδίες δεμένες με εικόνες; Σε κάθε σημείο, σε κάθε τοπίο θα είναι τόσο γλυκά παντρεμένες με διαφορετικές αισθήσεις;

Μεγαλώσαμε εδώ, είναι ωραία εδώ, τι ωραία; Μαγικά είναι, έχει ήλιο, έχει θάλασσα, έχει αλάτι στα μαλλιά, άμμο κρυμμένη στα πιο παράξενα σημεία μιας τσάντας που δεν τινάξαμε… εδώ φοράμε σκούφους μονάχα επειδή έτσι γουστάρουμε, εδώ είναι νοέμβρης και δεν χρειάζεσαι μπουφάν, εδώ τρώμε σουβλάκια στο όρθιο, πίνουμε τσίπουρα και γελάμε...

Δύο χρόνια μετά την καταστροφική νεροποντή της 18.10.2010 αισθάνομαι την ίδια ηθική υποχρέωση να καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια προς την κατεύθυνση της αποκατάστασης των ζημιών. Σε αντίθεση βέβαια με πρόσφατο άρθρο που σπεύδει να εισάγει όρους, όπως νικητές και ηττημένοι.

Ευχαριστούμε τον δήμαρχο και τους αντιδημάρχους Ικαρίας για την θεατρική παράσταση χθες. Σε πέντε ώρες δεν απάντησαν σε ούτε μια από τις σοβαρότατες γραπτές ερωτήσεις μας.

Χαϊδεύω με το βλέμμα μου τις βραχώδεις επιφάνειες που λούζονται στο θερινό φως που φθίνει. Εδώ στο Καρκινάγρι της Ικαρίας ο χρόνος κάποιες στιγμές σταματάει, σαν το ρολόι του ερωτευμένου. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, ο Έρωτας στα άκρα του είναι ο Θάνατος.

Με αφορμή μια σειρά από συζητήσεις του γράφοντα με πολλούς συντοπίτες μας και γενικά τη δημόσια συζήτηση που έχει ανοίξει στο νησί για τη…δυσκολία συνεύρεσης όλων σε μια πλατεία θα ήθελα να καταθέσω ένα-δυο σχόλια.

26/09/12, Απεργούμε Όλοι. Οι συγκεντρώσεις στην Ικαριά θα είναι δύο. Μία στον Εύδηλο και μία στον Άγιο Κήρυκο. Κάποιος θα αιτιολογούσε το γεγονός αυτόως μια σοφή πράξη των συλλόγων και των σωματείων να δώσουν την ευκαιρία σε βορρά και νότο να βγει να διαδηλώσει δίχως να αναγκαστεί να διανύσει αρκετά χιλιόμετρα.

Στις 15/7/2011 η Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) ενέκρινε άδεια (877/11/15-7-2011) για εγκατάσταση 110 τεράστιων ανεμογεννητριών στο όρος Αθέρας. Οι ανεμογεννήτριες αυτές θα τοποθετηθούν κατά μήκος της κορυφογραμμής διανύοντας σχεδόν όλο το μήκος της Ικαρίας και αλλάζοντας δραματικά την όψη του νησιού. Το σχέδιο έχει παγώσει μετά από προσφυγές κατά της απόφασης της ΡΑΕ από έναν ιδιώτη αλλά και από τον Δήμο Ικαρίας.

Προσωπικά αισθάνομαι ξένος, άπατρις απανταχού επί γης. Δεν έχω ακόμα καταλήξει μέσα μου αν αυτό το περίεργο αίσθημα ξενότητας οφείλεται στα γονίδιά μου ή στο γεγονός ότι γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, περικυκλωμένος από το τσιμέντο, χωρίς να έχω την τύχη κάποιας ιδιαίτερης «χωμάτινης» πατρίδας, ενός χωριού έστω καταγωγής των δικών μου.

Σελίδες