ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - φιλοξενούμενες πένες

φιλοξενούμενες πένες

Αφήνεις ένα τελευταίο βλέμμα να περιπλανηθεί ανάμεσα στις ακτές του Κάμπου και του Αυλακίου και μετά νωχελικά και έρποντας στις πατούσες αρχίζεις να ψάχνεις την καλύτερη σκιά για να «βγάλεις» το ταξίδι της επιστροφής.

Η πρώτη μνήμη; αυτό ήταν, ένας μύθος, ένας μύθος με φτερά. Ένας νέος κάπου ανάμεσα στο κυανό και στο γαλάζιο, κάπου ανάμεσα στον ουρανό και στη θάλασσα, κάπου ανάμεσα στα όνειρα, πετούσε. Αλλά τα ‘πρέπει’, φωτεινά και ύπουλα, όρμησαν και κάηκαν τα όνειρα, θάφτηκαν στα νερά.

«Γαμώτο, η τέντα που αγόρασα δεν είναι καλή, δε μας χωράει και κλείνει με μεγάλη δυσκολία!! Δεν έκανα καλή επιλογή… Σκατά…!!!» Είχες τα νεύρα σου. Αμέσως σε κατάλαβε. Σε ήξερε πια. Για να βρίζεις σημαίνει ότι ήσουν τσατισμένος. Είχες αγοράσει μια πορτοκαλί τέντα για τον ήλιο, αντί για ομπρέλα. Για τις διακοπές σας. Δώδεκα μέρες, δώδεκα νύχτες στην Ικαρία μαζί της. Και ήθελες όλα να είναι τέλεια, να μη βρεθεί τίποτα να σας χαλάσει τη μαγεία.

Όταν μου σφίξεις το χέρι, συνήθως λέω απλά το όνομα μου. Αν με γνωρίσεις λίγο καλύτερα όμως θα ακούσεις το «Αγύριστο κεφάλι, καριώτικη καρδιά» που μου προσάπτουν και τα περιγράφει όλα. Οι φίλοι μου, λένε ότι είμαι από την Ικαρία σαν χαρακτηριστικό βιογραφικού. Άλλοι λένε για την δουλειά τους, όχι εγώ. Όσοι έχουν έρθει στο νησί το έχουν αγαπήσει. Από τη δεύτερη φορά κιόλας το λένε σπίτι τους και έχουν αποκτήσει συνήθειες καριώτικες.

Διαβάζοντας τις δικές σας, πρώτες μνήμες, πλημμύρισα εικόνες. Δύσκολα θα τις βάλω σε σειρά… γι΄αυτό θα επιλέξω, να μοιραστώ μαζί σας… εκείνη, που ήρθε σαν εικόνα, στο μυαλό μου..πολλές φορές.

Όταν ήμουν μικρό παιδί, άκουγα τους μεγάλους στις διάφορες κουβέντες που κάμνανε, να αναφέρουν πάντα την έκφραση «οπτική γωνία» και πάντα αναρωτιόμουν για την έννοια της έκφρασης αυτής.

Σ: «Τι λες… πάμε Κουτσίκου;»
Θ: «Πάμε να ανοίξει η ματιά μας…»
Οι Μαγιάτικοι περίπατοι στο χωριό, με προορισμό «στου Κουτσίκου» είναι από τα πιο μαγικά βήματα που μπορεί, να κάνει, κανείς. Δυστυχώς δεν γνωρίζω την προέλευση του ονόματος του, αλλά γνωρίζω καλά τη μαγεία αυτού του σημείου.

Μια πολύ ευχάριστη ανακάλυψη με περίμενε στις διακοπές μου στην Ικαρία φέτος το Πάσχα. Οι διακοπές στην Ικαρία είναι μια ευκαιρία να συναντήσεις παλιούς φίλους και γνωστούς. Η κοινωνία μας είναι μικρή και έτσι όλοι πάνω κάτω συχνάζουν στα ίδια μέρη. Βγαίνεις μια βόλτα και θ’ ανταλλάξεις κουβέντες με πάνω από πέντε ανθρώπους τη φορά.

Ξαφνικά η μοίρα της παγκόσμιας οικονομίας μπορεί να εξαρτηθεί από ένα μικρό (μέχρι χτες) αριστερό κόμμα και από τον νεαρό και χαρισματικό ηγέτη του.

Η μικρή Αλεξάνδρα φέτος μετακόμισε στην Ικαρία. Είναι τεσσάρων και μέχρι πριν κάποιους μήνες ζούσε μαζί με την οικογένεια της στην Αθήνα. Μετά από κάποιες δυσκολίες της πόλης ,αποφάσισαν να ζήσουν στο νησί. Στο όμορφο Καραβόσταμο ή καλύτερα στο όμορφο Καρακόσταμο όπως το έλεγε παλιότερα η Αλεξάνδρα.

Σελίδες

ikariastore banner