«Θα γυρίσουμε στην αγροτιά και στο από την παραγωγή στην κατανάλωση»', «Τα δύσκολα δεν έχουν έρθει ακόμα», «Μάθε τέχνη κι άστηνα»…

Με όλα τούτα, βρήκα κι εγώ πολύ καλή την πρόταση να κατέβω για «μανίτες» στα ρουμάνια του Καταφυγιού, με ντόπιους φυσικά που γνωρίζουν! Πρέπει να μάθω κι εγώ… για να μη με βρει η Κρίση!

Ανάμεσα στα δυσπρόσιτα ελαιόδεντρα,  έμαθα να ξεχωρίζω τις «καλαμάρες», τους «χοντρίτες», τις  «φούσκες» και να αποφεύγω τους «σκύλους», για να μη με βρει η Κρίση!

Το αίσθημα της ταλαιπωρίας εναλλάσσεται σε  χαρά όταν βλέπουμε τους κουβάδες μας γεμάτους μανιτάρια! Ήρθε η ώρα να τα μαγειρέψουμε  στο  παραδοσιακό και απόλυτα εναρμονισμένο με το περιβάλλον, σπίτι του φίλου, στο κάτω Καταφύγι.  Στο τζάκι ψητά, σάλτσα με κρεμμυδάκι και αγριόπρασο από τον κήπο, γεμιστά με πιπεριές και καθούρα της θείας, σε ομελέτα με λουκανικάκι, ακόμα και gourmet με ρυζάκι και στραγάλια(!!), γιατί η συνταγή έλεγε ξηρούς καρπούς… να μαθαίνω, μη με βρει η Κρίση!

Ακολουθεί οινοποσία με κρασί παραγωγής του ιδιοκτήτη και των φίλων.. Βαρύ αλλά το θέλουμε, για να ζεσταθούμε τώρα με την Κρίση.. Και το πρώτο και το δεύτερο και το …;;;.. μπουκάλι,  για να ξεχάσουμε την Κρίση.

Μουσική...; Ξεμείναμε από cd. Μπορεί να χάλασε και το cd player.. Αλλά εδώ στην απομόνωση  έχει ξεμείνει  ένα κασετόφωνο που κουβαλάει πολλά γλέντια στην πλάτη του – δοξάζει ο ιδιοκτήτης που δεν το πούλησε τη δεκαετία του 90-και μια κασέτα με ρεμπέτικα που δεν παίζει… Μια μπατονέτα με οινόπνευμα και έμαθα πώς θα φέρω στα ίσα τους τις ταλαιπωρημένες κασέτες όταν δε θα μπορώ να αγοράσω τα συλλεκτικά κομμάτια από τα δισκοπωλεία… τότε, που θα με βρει η Κρίση! Τραγουδάμε και πίνουμε αναφέροντας πού και πού την αναθεματισμένη Κρίση…

Ξημερώνει Κυριακή και η ομάδα προτείνει να πάμε στο Περδίκι για «περδικοκλωνάρες», άλλος μανίτης αυτός. Φοβερός μεζές που σε κρατάει, αν σε βρει η Κρίση. Νιώθω αποκαμωμένη από την προηγούμενη μέρα, μα θα πάω.. εννοείται.. Τι, κι αν με βρει η Κρίση;

Έρποντας, ψάχνουμε τα δυσεύρετα αυτά μανιτάρια ανάμεσα σε κουμαριές και ανάματα.. Ποιο γυμναστήριο;  Εδώ να δεις χέρια και πόδια που δουλεύεις παλεύοντας με τα ανηφορικά και δυσπρόσιτα αυτά ρουμάνια! Να το θυμάμαι όταν με βρει η Κρίση!

Και στο δρόμο πέφτουμε πάνω στο προγονικό «μετόχι» ενός φίλου απ’ το χωριό.  Μικρό αγροτόσπιτο φτιαγμένο με μεράκι γύρω από τα αμπέλια κ τους ελαιώνες του.  Κλαδιά στο τζάκι, ξύλινο καρούλι για τραπέζι, μια σιδερένια τοποθετημένη βρυσούλα  που την απογιομίζεις,  και  το άκρον άωτον της δημιουργικότητας… πίσω από τον πέτρινο πάγκο που καθόμασταν, μια ξύλινη κατασκευή που κρύβει ένα πτυσσόμενο  κρεβάτι! Θα τα θυμάμαι όλα αυτά όταν με βρει η Κρίση;

Κουραστική η Κυριακή αν και οι μανίτες για άλλη μια φορά αρκετοί. Φωνάζω φίλους στο σπίτι να τους ενημερώσω για τη συγκομιδή, μη τους βρει και αυτούς η Κρίση.. Αυτή τη φορά φτιάχνουμε μανιταρόσουπα, γιατί έχει κρυώσει ο καιρός, και ανοίγουμε ένα απλό φύλλο με ένα μπουκάλι κρασιού και προσθέτουμε τους καθαρισμένους μανίτες με όσα τυριά έχουμε στο ψυγείο και 2 μπριζολίτσες που μας βρίσκονταν στην κατάψυξη… Έμαθα κι εγώ να ανοίγω φύλλο, για όταν με βρει η Κρίση…

Ουφ!! Ώρα να κοιμηθούμε. Ξαπλώνω  με τις εικόνες και τις φρέσκες μυρωδιές του Σαββατοκύριακου που πέρασε. Όμορφα χωριά, αναζωογονητική  φύση, καλή παρέα, αβέρτα κουβέντες,  καλό ικαριώτικο κρασί…

«Μάσσαλα» όπως άκουσα πολλές φορές αυτό το διήμερο…

Ξημέρωσε  Δευτέρα... Απομακρύνομαι από το γραφείο, αφήνω στην άκρη την εφημερίδα και κλείνω την τηλεόραση…. να μη με πιάσει κρίση!!!

Πηγή Σεμιτεκόλου
peggysemi@hotmail.com

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις από τις φιλοξενούμενες πένες.