Τα 100 χρόνια τελειώνουν και είμαστε έτοιμοι για την ανεξαρτησία μας. Ακούγονται πολλά χαριτωμένα, οι συζητήσεις στα καφενεία είναι για γέλια και για κλάματα. Μερικοί νιώθουν περηφάνια και κάποιοι άλλοι την παρακμή.

Το φαινόμενο δεν είναι καινούριο. Παρόμοιες φωνές είχαν ακουστεί στην Κρήτη. Πριν καιρό, κατά τη διάρκεια ενός τελικού αγώνα κυπέλλου, δύο νεαροί ανάρτησαν μια τεράστια σημαία της Κρητικής Πολιτείας. Η αστυνομική αρχή θορυβήθηκε (γιατί άραγε;), όργανά της πλησίασαν τους νέους και τους πρόσταξαν να την αποσύρουν και να την διπλώσουν. Στη συνέχεια τους οδήγησαν στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα. Τα «συμπτώματα» έγιναν συχνότερα, ανακατεύτηκαν οι μυστικές υπηρεσίες(!), αναζήτησαν παντού τους υποκινητές της ιδέας της ανεξαρτησίας κι έφτασαν μέχρι το εξωτερικό (όπου και τους βρήκαν!).

Εδώ, σ’ εμάς, η σημαία της Ελεύθερης Πολιτείας κυκλοφορεί πολύ. Ευτυχώς για τους περισσότερους είναι απλώς ένα σύμβολο του νησιού και του ελεύθερου πνεύματος των ανθρώπων της. Υπάρχουν όμως και κάποιοι που ονειρεύονται ένα ανεξάρτητο νησί. Σε θεωρητική βάση όμως, πρακτικά για να συμβεί κάτι τέτοιο χρειάζεται σχεδιασμό, απόλυτη ομοψυχία και πολλή δουλειά.

Μαζί μας θα γιορτάσουν κι άλλα νησιά κι έτσι το θέμα ήρθε στο συμβούλιο της περιφέρειας. Ο περιφερειάρχης πρότεινε να συγκροτηθεί επιτροπή προετοιμασίας των εορτασμών(!) και να καθοριστεί το είδος των εκδηλώσεων. Υποστήριξε ότι ο εορτασμός της επετείου μπορεί να αποβεί πολλαπλά χρήσιμος για την περιφέρεια, την εθνική αξιοπρέπεια(!) και την υπερηφάνεια(!). Μερίδα της αντιπολίτευσης συμφωνεί γιατί οι περισσότεροι απ’ αυτούς που την αποτελούν είναι για τα πανηγύρια.

Κάποιος συντοπίτης μας την ανεξαρτησία την έχει για σίγουρη και προτείνει η σημαία της Ελεύθερης Πολιτείας να γίνει σημαία ευκαιρίας(!). Με αυτόν τον τρόπο το νησί θα ωφεληθεί προσφέροντας ελάχιστη φορολογία και άλλα προνόμια σε αλλοεθνή πλοία. Δεν έχει διευκρινίσει αν θα ζητήσουμε τις υποδομές από την Ελλάδα πριν την «διώξουμε» ή αν θα τα φτιάξουμε όλα μόνοι μας ως ανεξάρτητοι.

Στη διάρκεια της θερινής περιόδου, ανοιχτά της Ικαριάς, περνούν αρκετά κρουαζιερόπλοια σε εβδομαδιαία βάση. Ας υποθέσουμε ότι σε περίπτωση σοβαρής τους βλάβης ή ασθένειας επιβάτη τους, ένα από αυτά τα πλωτά ξενοδοχεία δένει στα λιμάνια μας. Οι 2.000 ταξιδιώτες που θα αποβιβαστούν δε θα μπορέσουν να πιουν ούτε νερό γιατί τα διαθέσιμα μπουκαλάκια στα ψυγεία των μαγαζιών της παραλίας δε θα είναι αρκετά.

Ανεξαρτησία σημαίνει αφύπνιση και συμμετοχή, δράση και παραγωγικότητα, αυτονομία και αυτάρκεια. Αν τα έχουμε όλα τούτα, καλώς. Αν δεν τα έχουμε, σημαίνει επιστροφή στα χρόνια της αφάνειας που ίσως μας ταιριάζει καλύτερα.

Γιάννης Κέφαλος
kefalos@ikariamag.gr

Y.Γ. Τα θαυμαστικά είναι όλα δικά μου κι έχω ακόμα περισσότερα.

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Γιάννη Κέφαλου.