Εμένα δε μου αρέσει να σκάβω κήπους, ούτε να έχω κότες και κατσίκια. Μόνο τα κατσικάκια τα μικρά, που είναι πολύ χαριτωμένα, να τα παίζω. Και τα γουρουνάκια σε μπριζόλες. Γι’ αυτό μου φαίνεται περίεργο, παιδιά της πόλης να τρελαίνονται για φύση και αγρό. Μάλλον κάτι τους ξέφυγε σκέφτομαι. Ίσως νομίζουν πως το αγγούρι φυτρώνει από μόνο του την ώρα που ετοιμάζεις τη σαλάτα κι εσύ απλώς πας και το κόβεις. Ή πως το αρνάκι γίνεται άσπρο και παχύ βόσκοντας πάνω στα βουνά και τρώγοντας κλωνάρια.

Έτσι, παίρνουν το πλοίο για την Ικαρία μια ηλιόλουστη καλοκαιρινή μέρα και φτάνουν στον παράδεισο γεμάτοι προσδοκίες.

Μέχρι να απολαύσουνε τη θάλασσα, να ρίξουνε κάνα χορό στα πανηγύρια και να βρουν το αγροτόσπιτο που θα στεγάσει την  αγνή τους επαρχιώτικη ευτυχία, πάει πέρασε το καλοκαίρι. Για κήπο δεν το προλαβαίνουμε, ας πάρουμε καμία κατσίκα. Γουρούνια και χοιροκουμάς, μούφα ο χοιροκουμάς και τα γουρούνια βόλτα στο χωριό και στο περιβόλι του γείτονα τρέχα να τα μαζεύεις. Γιατί μη βλέπεις που είναι γουρουνόσπιτο, θέλει κι αυτό την αρχιτεκτονική του. Ύστερα κάθε μέρα να πρέπει να τραβάς τα τριχωτά βυζιά της κατσίκας μπας και σου βγάλει λίγο γάλα, αλλά τίποτα. Και οι κότες, βγάλε τις βόλτα να γίνουν αλανιάρες, κάνε τους ππρρρ να μαζευτούν να τις ταΐσεις, τρέχα να κλείνεις το κοτέτσι πριν νυχτώσει και σου τις φάει η ατσίδα. Και από αυγά; Μια στραπατσάδα τη βδομάδα. Αυτά όσον αφορά στα ζωάκια και απ’ ό,τι θα κατάλαβες, τριήμερα και βόλτες στην Αθήνα ή όπου αλλού να τα ξεχάσεις. Εκτός και αν προσλάβεις σταβλάρχη.

Άντε και πέρασε ο χειμώνας κι εσύ επέζησες στο κρύο, ας είναι και με κάνα  κουσούρι (καμπούρα, ρευματισμούς, χιονίστρες, τσουρουμελίδες κλπ). Να βάλουμε μπροστά τον κήπο. Εντάξει θέλει λίγο σκάψιμο. Κάτι σκληρό βρίσκει η τσάπα, λες να χει θάψει λίρες κάνας γέροντας; ZONG! Έπεσες σε βράχο. Θα το περιορίσεις λίγο αλλά ξέρεις, τον Αύγουστο να δεις που θα συμφέρει. Γιατί άντε τώρα να σηκώνεσαι από την παραλία να τρέχεις να ποτίζεις με hangover δύο στρέμματα.

Μπορείς βέβαια να γλυτώσεις όλες αυτές τις ταλαιπωρίες νοικιάζοντας μια  γιαγιά Ικαριωτίνα. Είναι κλάσης ανώτερη από γιαγιά Ντάλτον. Κατά μυστήριο τρόπο δεν της συμβαίνει τίποτα απ’ όλα αυτά, έχει κήπους φουντωμένους και τα κοπάδια στρατιώτες. Έχει και εγγύηση μακροζωίας να μην αλλάζεις τα συμβόλαια κάθε λίγο. Για παππού δε θα σου τον πρότεινα γιατί μπορεί να στο γυρεύει και να ‘χεις άλλες ιστορίες. 

Αυτά λοιπόν περί εξοχής, δεν ήθελα ν’ απογοητεύσω, μια ενημέρωση έκανα μη φαν τα μούτρα τους οι άνθρωποι. Κι αν τύχει και τα καταφέρετε να με καλέσετε στο πρώτο χοιροσφάι κι ας είμαι λίγο λούμπεν Καριωτίνα.

η Φαηδόνα

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Φαηδόνας.