Το πρώτο πετούμενο που με πήρε μαζί του στην πτήση του (εκτός από τη μαμά μου που ήταν αεροσυνοδός και με ταξίδεψε κυριολεκτικά σε όλο τον κόσμο) ήταν αναμφισβήτητα ο Ίκαρος, αλλά μεγαλώνοντας και μαθαίνοντας ιστορίες κι άλλων πετούμενων αυτή που με μάγεψε περισσότερο ήταν του Γλάρου Ιωνάθαν. Οι περισσότεροι γλάροι δε νοιάζονται να μάθουν παρά μόνο τα πιο βασικά πράγματα για το πέταμα. Ο Ιωνάθαν όμως αγαπούσε να πετάει. Αυτή η απεριόριστη ιδέα της λευτεριάς και η δίψα του για γνώση, καθώς και η ανάγκη του να μοιραστεί τα συναισθήματα και τις ανακαλύψεις του ήταν ο οδηγός μου για το ταξίδι της ζωής μου...

Πριν μερικά χρόνια βρέθηκαν κάποια άλλα πετούμενα να με ταξιδέψουν δίχως περιορισμούς με το ελεύθερο πνεύμα τους και τις μαγικές τους εικόνες. Τα πετούμενα των ελεύθερων πτήσεων. Φτέρωνα συχνά με την γραφή τους αλλά και με αιθέρια αιθανόλη στις παρυφές του Αθέρα παρέα με κάποια από αυτά. Μπήκε το νερό στ’αυλάκι λοιπόν και έγραψα κι εγώ την πρώτη μου πτήση ως φιλοξενούμενη πένα με την παρότρυνση του Μεγάλου Γλάρου Κωνσταντίνου. Σε μια «πτηνοποσία» μου λέει η Στέλλα, «Ά´ρτεις κι εσύ στη βεγγέρα στο σπίτι μου να φτερώσουμε όλοι παρέα;» Και πήγα με ένα κρασί. Αλλά όχι καριώτικο. Μιλήσαμε για πολλά. Για τους αιθέρες, τα πανηγύρια, τα χωριά μας, για τη (ν)αυτοσύνη των καριωτών, τις εκλογές, και ιδίως τις αεροπορικές πτήσεις προς αυτές και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς μεταξύ ικαριακής οινοποσίας και κινεζικής κουζίνας (και όχι σουφικού και πιταρακίων όπως θα περίμενε κανείς).

Με πολλά από τα πετούμενα βρισκόμασταν για πρώτη φορά. Με ρωτούσαν από πού είμαι, τι κάνω στη ζωή μου, αν πετάω μαζί τους. Και κάποια στιγμή λέει ο Στέλιος. «Ωραία, σήμερα είναι η τελετή μύησής σου.» Σαν τον Γλάρο μου κι εγώ, σκέφτηκα ότι πλέον είμαι ένα πετούμενο. Μπορούσα να πετάξω πιο ψηλά κι είχε έρθει η ώρα να πάω σπίτι.

«Ώστε λοιπόν αυτός είναι ο παράδεισος, σκέφτηκε ο Γλάρος και χαμογέλασε με τον εαυτό του. Δεν ήταν βέβαια πολύ ευλαβικό το να μελετάς τον παράδεισο την ώρα ακριβώς που πετάς για να τον φτάσεις».

Τέτα Γεωργακοπούλου
nikoletta.georg@gmail.com

Υ.Γ. Τα italics και η τελευταία παράγραφος στα εισαγωγικά είναι αποσπάσματα από τον Γλάρο Ιωνάθαν του Ricard Bach σε μετάφραση Π. Α. Ζάννα.

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Τέτας Γεωργακοπούλου.