Η έμπνευση στα χρόνια της χολέρας

φωτογραφία Αναστασίας, επίτιμης δημότισσας Καραβοστάμου

(Ή ένα mail στον αγαπημένο Μενέλαο που μου πρόλαβε την ιδέα αλλά εγώ μετά το ξανασκέφτηκα!)

Η έμπνευση έχει χαθεί από καιρό. Δύο μήνες δεν έχω γράψει, δεν έχω σκεφτεί καν τίποτα. Στο τρόλευ έρχονταν οι ωραίες οι ιδέες εκεί στην αναποδη θέση που ξεχνιέμαι και χάνω τη στάση μου. Εδώ και εβδομάδες όμως τίποτα. Θέλω να μιλήσω πολιτικά, να πω για το ρατσισμό, για τη βία, για τις βλακείες που ακούω καθε μερα, πόσο δημιουργικοί γίναμε με την κρίση. Ναι ρε μαλ..κα, πολύ δημιουργικός ο ταλαίπωρος που ψάχνει με τη λαβή του ρολού βαψίματος τα σκουπίδια! Πού το σκέφτηκε ο μπαγάσας; Νομίζω οτι είμαι λίγη για να τα πω. Νομίζω τα δαχτυλάκια μου είναι πολύ μικρά και το μυαλό μου πολύ μπερδεμένο για να γράψω σωστά.

Νομίζω ότι ήταν λάθος που έβαλα κόκκινο κραγιόν σήμερα και μοιάζω καθωσπρέπει -και είμαι σε οριακό σημείο οικονομικής καταστροφής- αλλα μοιάζω μοδάτη, και ντρέπομαι λίγο που περνάω δίπλα από το συσσίτιο της εκκλησίας. Και κοιτάω αλλού, και ντρέπομαι και λυπάμαι και ανησυχώ.

Πόσο τη σκέφτομαι την έμπνευση! Που έφυγε και με παράτησε στα δύσκολα και μου λείπει και τη θέλω! Και είχαμε αρχίσει μια σχέση όμορφη και ήμερη. Κάθε μέρα ερχόταν και μ' έβρισκε, να μου κρυφογελάσει και να μου ψιθυρίσει λόγια ωραία, λόγια ανόητα. Τώρα τριγύρω μας ιστορίες πικραμένες και άδικες και γίναμε σκληροί και ευέξαπτοι.

Όμως σήμερα το πρωί για μερικά λεπτά ένιωσα. Ο ήλιος με χτύπησε στα μάτια, έβγαλα τα γυαλιά ηλίου και άφησα τις ακτίνες του να με βασανίσουν. Σκέφτηκα στιγμές. Ειδα ένα φίλο αγαπημένο προχθές και σκέφτηκα πόσο χάρηκα. Γκρινιάξαμε με χιούμορ και όρεξη γιατί όλοι τα ίδια τραβάμε. Θυμηθήκαμε που είχε μπερδέψει το Καραβόσταμο γιατί άρχιζε από Κα και έψαχνε τη Ντόρα που έχει γονείς δασκάλους στο Καρκινάγρι. Γελάσαμε...

Πόσο τις αγαπάω τις στιγμές! Ένας στο δρόμο με μούτζωσε χωρίς προφανή λόγο αλλά δεν έδωσα σημασία- να μια μικρή ασήμαντη νίκη. Μια βόλτα με μια μηχανή, ένας χορός, μια ηλιαχτίδα, ένα χαμόγελο από έναν περαστικό, ένας έρωτας στα χρόνια της ...χολέρας. Και η έμπνευση έρχεται πάλι. Και μετά φεύγει, και μετά ξανάρχεται. Και νιώθεις λίγο μποέμ καλλιτέχνης, λίγο βαρεμένος φιλόσοφος, λίγο βλάκας, λίγο καλός, λίγο ανισόρροπος.

Δωροθέα Τεμπέλη
doratempeli@yahoo.gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Δώρας Τεμπέλη.

ikariastore banner