Αυτός κοιτούσε το φεγγάρι κι εγώ τα μάτια του που έλαμπαν. Κρατούσε ενα μπουκάλι από μπύρα που είχε μέσα ικαριώτικο κρασί. Η μουσική ακουγόταν απαλά, τα φώτα κάτω έμοιαζαν θολά και δε μας θάμπωναν, σα να ήταν όλα μέσα σ’ ένα όνειρο. Δεν ήθελα ποτέ να τελειώσει. Ήμασταν καθισμένοι μες τα ζίγανα, και είχαμε τα βράχια μαξιλάρι. Κρεμασμένοι ακριβώς πάνω απ' το πανηγύρι του χωριού.

Ο διεθνής διαστημικός σταθμός της NASA πέρασε πάνω από την Αθήνα, τη Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017, 18:40 με 18:46. Ο αστροναύτης Ιγκάτσιο Μανιάνι ήταν συνεπής στο ραντεβού του. Ο σταθμός διέσχισε τον αίθριο αττικό ουρανό, από τον Γαρμπή ΝΔ προς τον Γρέγο ΒΑ πέρασε ξυστά από την Αφροδίτη. Τον είδα και τον θαύμασα μέχρι που χάθηκε πίσω από τους θύσανους προς την μεριά της Πεντέλης.

Σήμερα ‘α σάς κάμω μάτσι, φέρε μου εσύ την μαλαχταρέ και εσύ την ματσόβεργα! Ας βάλουμε λίγο αγάπη στην ζωή μας, οι αναμνήσεις ειναι αγάπη! Οι γιαγιάδες μας και οι μαμάδες μας δεν άφηναν τίποτα να πάει χαμένο! Περίσσευε ζυμάρι από τα πιταράκια, τα έκοβαν σε λωρίδες τα έριχναν σε νεράκι και τα έφτιαχναν μια ωραιότατη σουπίτσα που όλοι θυμόμαστε.

Ωραίο πράμα η οικογένεια. Και τ’ αδέρφια. Πολύ ωραίο. Τη δική μας κόρη, βέβαια, την αφήσαμε μοναχοπαίδι, προς μεγάλη απογοήτευση, κυρίως των γιαγιάδων, που προσφέρουν γή και ύδωρ προκειμένου να έχουν την χαρά να νταντέψουν άλλη μία λέρα, αλλά τι τα θές; Εγώ, πάντως, μια αδερφή την έχω. Χαρά θεού, γενναιόδωρη και ανοιχτοχέρα, έξω καρδιά, υ-πέ-ρο-χη μαγείρισσα, γαλιάντρα, τρυφερή και ημίτρελη.