ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - της Δώρας Τεμπέλη

Η Δώρα Τεμπέλη γεννήθηκε σε λάθος εποχή και λάθος πόλη και παρόλο που μεγάλωσε σωστά, έκανε το σφάλμα και σπούδασε γραφιστική με την οποία παιδεύεται μέχρι και σήμερα. Θα ήθελε να είναι χορεύτρια, κριτικός κινηματογράφου, συγγραφέας στο Lonely Planet ή σχεδιάστρια μόδας. Χορεύει, βλέπει ταινίες, κάνει εκδρομές και σχεδιάζει ρούχα εκνευριστικά ερασιτεχνικά. Στον ελεύθερό της χρόνο ταξιδεύει στην Ικαρία κι εκτός από τα πηγαινέλα σε λιμάνια και αεροδρόμιο δε φεύγει σχεδόν ποτέ από το χωριό της μαμάς, το εξωτικό Καραβόσταμο. Έχει εμμονή με τον Elvis Presley, τα χαβανέζικα μοτίβα, τα υπέροχα παιδικά καλοκαίρια στο νησί, τους γονείς της και το κάπνισμα.

της Δώρας Τεμπέλη

Έχουμε Πάσχα μπροστά μας να περιμένουμε. Είναι πολλές οι εκκρεμότητες μέχρι να βγει η βαλίτσα από το πατάρι. Η κουβέντα γέμισε προβληματισμένα χαμόγελα όμως όταν η Άννα έκανε την κρίσιμη ερώτηση, τι ρούχα θα πάρουμε μαζί μας στο νησί.

Ευτυχώς ή δυστυχώς ως παιδάκι και δροσερό κορίτσι, ρατσισμό δεν είχα νιώσει. Είχαμε έναν άραβα στην πολυκατοικία και πολλούς ρώσους, καλημέρα ο ένας, καλημερα ο άλλος, κυλούσε η ζωή.

Όταν μπήκαν οι γιατροί, βγηκε από το δωμάτιο και κοντοστάθηκε στη μεγάλη σκάλα. Είχε πολύ ηλιο εκεί κι είπε να καπνίσει καλύτερα στο παγκάκι στην αυλή. Χίλιες φορες να την είχαν στο ροζ κτίριο, αυτή η αριστερη πτέρυγα ήταν άβολη πολύ. Ένα μνημείο για τους ανθρωπους που έπεσαν με το ελικόπτερο, ένα -δυο χαλασμένα ασθενοφόρα και λουλούδια.

Τα ζώα στην Ικαρια δυστυχώς δε χαίρουν μεγάλης εκτίμησης απ' όλους... Οι καταγγελίες κάθε χρονο για τα σκυλιά στις ποριές και στα βαρέλια δεν ειναι λίγες, και ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου σπάνια απολαμβάνει παρέα ανθρώπινη, σπίτι ζεστό και χάδια στο νησί

27/01/2014 - 00:02Το ναυάγιο

Ναι, το ξέρω ειναι ανόητο και μάταιο να κάνει κανείς μαθήματα ηθικής, ευαισθησίας και ανθρωπιάς μέσω Ίντερνετ. Είναι επίσης ανόητο να εξηγήσεις τη ματαιότητα σε ανθρώπους που σχολιάζουν ακομα και τον καιρό διαδικτυακά. Ωστόσο αυτο που παγώνει το αίμα ακομα περισσότερο κι απο πνιγμένους ανθρώπους, ειναι οι αντιδράσεις στην είδηση του πνιγμού.

Έχουμε αφήσει πολύ πίσω το καλοκαίρι.. Το πιο όμορφο μέχρι πριν από αυτό, αυτό που πήρε τον τίτλο από το προηγούμενο. Κι όλα τα όμορφα εκεί, στο ίδιο νησί, στην ίδια θάλασσα που τώρα βλέπουμε από την οθόνη. Ηλιοβασίλεμα εκεί, μπόρα πιο πέρα, ουράνιο τόξο παραπέρα.

το μικρό κι αγαπημένο αεροδρόμιο
ο δρόμος απ' το Καταφύγι
ο Αγιος Κήρυκος με κρύο

«Ναι τον ξέρω, μα καθηγητής ελληνικής Ιστορίας είμαι… αυτός που έφυγε για να γλυτώσει από το Μινώταυρο.. κι έπεσε;" σα να θυμήθηκε χαρούμενα έναν παλιό γνωστό του, ο άγνωστος Χαβανέζος καθηγητής, και μόνο χαιρετίσματα δεν του έστειλε του Ικαρου μόλις άκουσε από πού είμαι.

Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, μου άρεσε η Πέμπτη γιατι ήταν πριν την Παρασκευή που μετά ήταν Σάββατο. Ήμουν τόσο χαρούμενη όταν έμπαινε ο Ιούλιος γιατί μετά θα έβγαινε και μετά θα ήταν Αύγουστος.

Κάπα / Όπως το χωριό μας / Οι κήποι μας / Οι κέχροι / Η καρδιά / Τα κύματα / Η κούραση και η κατάντια / Τα καλά και τα κακά μας / Ο κόσμος που κλαίει και κοροϊδεύει / Ο καημός σου / Κοίτα με

Σελίδες

ikariastore banner