ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - της Δώρας Τεμπέλη
της Δώρας Τεμπέλη
04/09/2012 - 00:24Αντί γι' αντίο
Από το μπαλκόνι μου βλέπω τ' αστέρια. Όταν έφτασα, η μεγάλη άρκτος, φάτσα μπροστά στο παράθυρό μου, όρθια, ένα τεράστιο τσουκάλι που έβραζε ανακούφιση. Είναι μέρες τώρα που άρχισε να γέρνει, να μη βλέπει τους καλαμαράδες, αυτά τα μικρά φωτάκια που γεμίζουν σα στεριά το σκοτεινό ορίζοντα. Πιο λίγα φωτάκια και η στεριά ξεμακραίνει.
25/07/2012 - 01:13Μεσημέρι: παραισθήσεις Αθήνας VS αναμνήσεις Ικαρίας
Η ζέστη κάτω από το Ηρώδειο είναι πηχτή. Κοιτάω μαγνητισμένη ένα νεράντζι, πέφτει σ' ένα σκονισμένο καπό. Κοιτάω το δρόμο κάτω από το μπαλκόνι.. αχνίζει… σαν εφέ..σαν ανάμνηση: Εγώ σου είπα… κι εσύ είπες γιατί όχι… Ικαρίααααα!! Οι αναμνήσεις γλιστρούν δροσερές σαν παγάκια στον καύσωνα!
11/07/2012 - 09:31Ο ξένος
Δεν είχα προλάβει να πιω 3-4 γουλιές από τον ελληνικό μου ούτε να καπνίσω ένα ολόκληρο τσιγαράκι, όταν τον είδα να μπαίνει αγουροξυπνημένος στην κουζίνα. Κουλουριασμένη σα σκόρφης πάνω στη ριγέ καρέκλα, αναμαλλιασμένη μέσα στο άσπρο νυχτικό μου έμοιαζα με καλομοίρα...
11/06/2012 - 00:10Ικαλία
-Ιταλία;
-Ι Κ Α Λ Ι Α !
Τα χέρια στη μέση κι ένα θυμωμένο μουτράκι που και το ρο να έλεγε πάλι Ιταλία θα άκουγαν. Η Ικαρία δεν ήταν και τόσο δημοφιλής προορισμός στο νήπιο.
15/05/2012 - 03:54Η αναποφάσιστη
Είμαι αριθμός, είμαι ποσοστό, είμαι φωνή που μιλάει στο τηλέφωνο και ψηφίζει υποθετικά για υποθετικές έρευνες που θα με βοηθήσουν να αποφασίσω.. Αλλά δεν αποφασίζω. Είμαι 13% (σύμφωνα με τα νέα γκάλοπ), γρουσούζικο ποσοστό, αριθμάκι, αναποφάσιστη και μπερδεμένη.
11/04/2012 - 00:09η μνήμη και η όσφρηση
Είναι Πάσχα. Είναι όλοι ζωντανοί, χαμογελάνε, οι παππούδες, οι γιαγιάδες, οι φίλοι. Είναι όλοι κάτω, τα ξαδέρφια, οι θείοι, οι αγαπημένοι, ανησυχούμε αν θα χωρέσουμε όλοι στην αυλή, ετοιμαζόμαστε για χορευτικά, η ξαδέρφη με το τσιφτετέλι, ο ξάδερφος έχει ξεσηκώσει κάτι φιγούρες στο ζεϊμπέκικο από έναν τύπο, ο νονός μου θα βάλει μεταμφίεση και θα σκάσουμε όλοι στα γέλια.
27/03/2012 - 00:12Κατωτινοί - Πανωτικοί: το σκορ είναι ανοιχτό
Ο παππούς μου μεγάλωσε το γιαλό, εκεί έμεναν οι γονείς του, πήρε για προίκα του το σπίτι για να μπορέσει να παντρευτεί και να βάλει μέσα τη νύφη. Η νύφη ήταν Φούσκαινα και το σπίτι της πάνω από τους Δρύδες, μα όπως και να το δεις κι ο Φουσκάτος κάτω από τον αμαξωτό βρίσκεται.. Κατέβηκε με τη βαλίτσα της από τους Αγ. Ανάργυρους κι ήρθε ακόμα λίγο πιο κάτω..
11/03/2012 - 22:33God bless us all (including America)
Στη Νέα Ορλεάνη είχε 20 βαθμούς… λίγο υγρασία και το βράδυ μπουφανάκι και κάλτσες.. ωραίος καιρός σκέφτηκα, πασχαλινός καιρός Ικαρίας.. μετά σκέφτηκα το site, πώς να έχεις αφορμή την Ικαρία στον αμερικάνικο νότο.. Ένας γνήσιος κολλημένος καριώτης πάντα τα καταφέρνει…
24/02/2012 - 01:23Αλλαξά
Αχ αυτά τα χρόνια τα παλιά, μας γεμίζουν συναισθήματα -καταγεγραμμένα στο dna για μας που δεν τα ζήσαμε-, έμπνευση και συγκίνηση. Κάθε φορά που ακούω μια ιστορία από το νησί, γίνομαι πρωταγωνίστρια χωρίς δεύτερη σκέψη, γίνομαι παιδάκι που αγοράζει καραμέλες από τη θεία στο γιαλό,
31/01/2012 - 00:13Οι Ικάριοι Φιλήμων & Βαυκίδα
Η Καλλή και ο Σταμάτης ήταν Καραβοσταμιώτες του 1850. Δυο αγρότες φτωχοί που κοιμούνταν στη ψάθα, όλοι μαζί στη σειρά με τα εφτά παιδιά τους. Αγαπημένοι και εύθυμοι, γνήσιοι καριώτες με χιλιάδες ιστορίες να διηγηθούν.
