Τέλος τα τραπεζάκια και οι ξύλινες πλατφόρμες και οι ξαπλώστρες πάνω στο κύμα αναφέρει το ρεπορτάζ της Καθημερινής το οποίο αναφέρει πως η επίμαχη απόφαση υπεγράφη την περασμένη εβδομάδα.

Με αφορμή τη διαδυκτιακή συζήτηση που αφορά στο θέμα του free camping στις παραλίες Μεσακτή και Λιβάδι, θα ήθελα να εκφράσω τη γνώμη μου με λίγα λόγια.

Κατ’ αρχάς χαίρομαι που ανοίγετε τον φάκελο τουρισμού στην Ικαρία. Ένα θέμα τόσο μεγάλο αλλά και διαστρεβλωμένο, τόσο προσοδοφόρο αλλά και τόσο ζημιογόνο για κατοίκους και παραθεριστές.

Εχοντας την εικονα της Ικαριας που μεγαλωσα και τα τελευταια χρονια την εικονα των νησιων που εχουν εντονο τουρισμο και ακομα περισσοτερο της Κω στην οποια ζω, ειναι ντροπη ακομα να υπαρχει το θεμα του ελευθερου καμπινγκ χωρις περιορισμους και ορια. Ιδιαιτερα το περασμενο καλοκαιρι, το θεαμα ηταν ντροπιαστικο και ακομα περισσοτερο για τους επισκεπτες που εμεναν σε ξενοδοχεια και καταλυμματα.

Ένα συγκριτικό πλεονέκτημα, μα ταυτόχρονα θνησιγόνα πέδη τουριστικής ανάπτυξης και υποδομών για την Ικαρία, αποτελεί το σπάνιο ανάγλυφό της και η αραιή της δόμηση. Αν κοιτάξουμε παραδίπλα, στη Νάξο φερ’ ειπείν, ένα νησί σχεδόν διπλάσιας έκτασης - πληθυσμού και σαφώς ηπιότερου αναγλύφου, θα συναντήσουμε πολλούς λιγότερους οικισμούς. Το ίδιο συμβάινει και με την Κω: Σχετικά παρόμοιο εμβαδόν της Ικαρίας, τριπλάσιος ο πληθυσμός της, υποδεκαπλάσιοι οικισμοί.

Η συζήτηση για τον τουρισμό στην Ικαρία ανοίγει, δυστυχώς, όταν προκύπτει κάποια κατάσταση προβληματική ( π.χ. κατασκήνωση σε πολυσύχναστες παραλίες), για να προτείνει συνήθως κατασταλτικές λύσεις και εκεί τελειώνει, χωρίς να λύνει το πρόβλημα το οποίο επανεμφανίζεται την επόμενη τουριστική περίοδο. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να συζητήσουμε πρώτα αν θέλουμε τουρισμό και δεύτερον τι τουρισμό θέλουμε.

Η Ικαρία έχει μια περίεργη "ενέργεια". Aν καταφέρεις να τη νοιώσεις, περνάς αξέχαστα. Ο χρόνος δεν έχει καμμία σημασία και όλα είναι σε πιο αργούς ρυθμούς. Πρωτοήρθα τη δεκαετία του 90. Αν και κάνω ελεύθερο κάμπινγκ πάνω από 20 χρόνια, δεν μου δόθηκε η ευκαιρία όμως να κάνω ποτέ στο νησί. Εχω επισκεφτεί τις παραλίες που αναφέρετε. Μέχρι τώρα νόμιζα ότι κατασκηνωτές είναι μόνο στην παραλία Να και απο πίσω. Τέλος πάντων.

Η ιδεολογία και η βασική αρχή του ελεύθερου κάμπινγκ είναι ότι ο κατασκηνωτής είναι μια αμελητέα ποσότητα στη φύση, απλά συνυπάρχει στο σύνολό της. Το αποτέλεσμα των 200, 300 και 400 σκηνών σε μια παραλία δεν είναι τίποτα άλλο από βεβήλωση της γύρο περιοχής και ουσιαστικά μια εφηβική τουριστική μόδα. Προφανώς και όλο το βάρος πέφτει και πρέπει να πέφτει στις δημοτικές αρχές του νησιού για τα αποτελέσματα αυτά.

Τον περασμένο Νοέμβριο, ενημερώσαμε με άρθρο μας το ικαριακό κοινό ότι το πρόγραμμα δημοσιότητας για την «Τουριστική Προβολή Ικαρίας – Φούρνων» ανατέθηκε από το Δήμο Σάμου στην Bee Group. Πρόκειται για ένα έργο προϋπολογισμού 236.160 ευρώ.

Ο δήμος Ικαρίας πρόσφατα ξεκίνησε έναν πρώτο γύρo ενημερωτικών συνελεύσεων σε χωριά του νησιού με σκοπό να συζητηθούν σημαντικά ζητήματα (ο 2ο γύρος θα συνεχιστεί μετά τη Μεγάλη Εβδομάδα).

Σελίδες

ikariastore banner

ikariaki-agora.gr