Πειραιάς – Ικαρία με το πλοίο. Παραμονή Χριστουγέννων – Παραμονή πρωτοχρονιάς. Ήταν Χριστουγεννόσχολα του 1965. Είχα κατέβει από την Θεσσαλονίκη, πρωτοετής κτηνιατρικής.

Την εποχή της Κατοχής, έπεσε μεγάλη πείνα στο νησί, ιδίως στα παραλιακά χωριά, γιατί στις Ράχες (όπως μου είχε πει ο κύριος Γιώργος από τον Χριστό) είχαν και ζώα πιο πολλά και βλάστηση να φάνε τα ζώα και οι ίδιοι.

Έλα bro (μου επιτρέπεις, έτσι;), Κώστας εδώ. Χαθήκαμε για λίγο αλλά εγώ σε θυμάμαι και σε προσέχω. Αν δεν πάει ο νου σου είμαι αυτός που σου έστειλε την ταρανδίνα για τον Ρούντολφ και που σου άφησε χαρτζιλίκι να κεραστείς στο Ριφιφί.

Η πρωτοχρονιά, κατ’ εξοχή διαβατήρια ημέρα, ως η αρχή μιας νέας χρονικής περιόδου, συνδέεται με τις προσδοκίες και τις ελπίδες του ανθρώπου για την ευετηρία και την καλοχρονιά.

Αυτές τις ημέρες βρίσκονται στα χείλη όλων μας και καθώς οι παρέες στο νησί ετοιμάζονται για το παραδοσιακό έθιμο, τα σπίτια και τα τραπέζια στρώνονται για να τις υποδεχτούν.

Έχουμε σπάσει προ πολλού τον τσαμπουκά του «που να τρέχουμε τώρα μες το Χειμώνα;». Μεγάλη επιτυχία! Ποτέ δεν το μετανιώσαμε. Τώρα που είμαστε συνταξιούχοι πάμε κι ερχόμαστε εύκολα Αθήνα - Ικαρία, με συχνότητα περίπου 10 μέρες το μήνα.

Χτες άλλαξε ο χρόνος. Μπήκε το 2013 και χαρά δεν είχε. Δυο τρεις γνωστοί τη συνάντησαν στο δρόμο και της είπαν να τους ακολουθήσει στο χαιρέτιο. Τους είπε πως θα πάει, αλλά προτίμησε να κάτσει πλάι στο τζάκι. Έτσι κι αλλιώς, είχε να βγει για κάλαντα είκοσι χρόνια και βάλε.

Δηλαδή τελειώνουν οι γιορτές; Θα ξεστολίσουμε τώρα ε; Κι αν ξεστολίσουμε τι θα αλλάξει, το ντεκόρ; Αυτό μόνο, έτσι; Γιατί εγώ δεν μπορώ να βρώ άλλες διαφορές. Τουλάχιστον όχι στην Ικαρία. Εσύ μπορείς να βρεις πολλές διαφορές;

Η Μαρίκα ξεκρέμασε το σοφρά από τον τοίχο και τον τοποθέτησε μπροστά στο τζάκι για να φέρει το φαγητό. Ο Παναγής, στο τελευταίο φως της μικρής χειμωνιάτικης μέρας φτυάριζε ακόμα το χιόνι στο στενοπέζουλο. Το πρωί θα δυσκολευόταν πολύ να ανηφορίσει μέχρι το μαντρί στο Ζηζόκαμπο.

Φέτος, λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα και ο κόσμος μέσα στο βαγόνι πολύς. Σχεδόν όλοι κρατούν τσάντες και τσαντάκια με μικρά και μεγάλα δώρα, κι ας λένε τα κανάλια πως ο κόσμος δε ψωνίζει.

Σελίδες

ikariastore banner