Η δήλωση αυτή συνδυαζόμενη εικαστικά από έναν υπέροχο ωκεάνιο κόσμο, δουλεμένο από παιδικά χεράκια, στον πίνακα ανακοινώσεων του πρότυπου σχολείου ένταξης μεταναστών, στην πόλη Naxxar στη Μάλτα, όπου εδρεύει το Κέντρο Εκπαίδευσης Μεταναστών, τράβηξε από την αρχή το ενδιαφέρον των εκπαιδευτικών από την Ικαρία.

Artεις Fest, Αθήνα, 2015. Εγκατάσταση: Whispers. Ένα σαλόνι, ο χώρος της αναμονής, της ενθύμησης, της επικοινωνίας, της συνάντησης, της μοναξιάς, υποδέχεται τη μνήμη. Ερειπωμένο, με παλιά έπιπλα, μια ανοιχτή βαλίτσα, ένα ζευγάρι παπούτσια. Καρτ ποστάλ και φωτογραφίες από τους Ικάριους πρόσφυγες και μετανάστες του πρώτου μισού του 20ου αιώνα.

Μπάρκαρα το '53 με το Ολύμπια. Υπερωκεάνιο, μεγάλο βαπόρι τότε. Έκανε το Νέα Υόρκη - Πειραιάς εκείνη την εποχή. Ξενιτεμένοι χιλιάδες που ανέβαιναν τις σκάλες του. Έμπαινε και έβγαινε στο λιμάνι και γινόταν χαλασμός κόσμου! Μπάντες να παιανίζουν, να σείεται ο τόπος απ’ τους ήχους των φουγάρων, να αποχαιρετίζονται και να κλαίνε οι άνθρωποι.

Αυτός είναι ο Τίτο. Από πολύ μικρός έμεινε χωρίς σπίτι και λίγο αργότερα χωρίς μητέρα. Μόνος και εντελώς αβοήθητος αντιμετώπισε την πείνα, το κρύο και τον απέραντο φόβο σ’ έναν κόσμο εντελώς άγνωστο και μεγάλο για τα μέτρα του. Έδειξε ισχυρή θέληση, μεγαλύτερη από εκείνη των αδελφών του, και έμοιαζε ότι μπορεί να τα καταφέρει. Ο δρόμος όμως ήταν μακρύς και κάπου εκεί γνώρισε την κακία και τη βία.

Συνεχείς είναι οι μεταναστευτικές ροές και συνεχή είναι και τα περιστατικά που δείχνουν την αναλγησία με την οποία οι δουλέμποροι αντιμετωπίζουν το «εμπόρευμά» τους.

Στο λιμεναρχείο Ευδήλου Ικαρίας μεταφέρθηκαν οι πάνω απο 30 μετανάστες και πρόσφυγες που έφτασαν σήμερα στο λιμάνι του. Ανάμεσα τους και μικρά παιδιά, με εμφανή σημάδια ταλαιπωρίας, ενώ οι ντόπιοι έσπευσαν για ακόμα μια φορά να προμηθεύσουν τους δυστυχείς αυτούς ανθρώπους με τρόφιμα και ρούχα.

Άνθρωποι υπό διωγμό, ένα θαλάσσιο είδος υπό εξαφάνιση, επιστήμονες στο Αρχιπέλαγος, τουρίστες, εθελοντές και "Friendly Humans", όλοι πρωταγωνιστές στη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση της εποχής μας. Όλα αυτά ένα μίλι απο τις Τουρκικές ακτές, την Σάμο τον Σεπτέμβρη του 2015.

To 48 έφυγα από το νησί. Με λύπη, σχεδόν οδύνη. Έξι ακόμα αδέλφια είχα, που να μας θρέψει ο καημένος ο πατέρας τότες... δύσκολα χρόνια εκείνα. Έφυγα και πήγα στο Κογκό, 17 χρονών παιδί στο Κογκό, βάλε με το νου σου!

Αντικείμενο της σύσκεψης ήταν η καταγραφή των επιπτώσεων του προσφυγικού-μεταναστευτικού προβλήματος στον τουρισμό των νησιών, τόσο την τρέχουσα περίοδο, όσο και την ερχόμενη τουριστική περίοδο, ο προγραμματισμός και η ανάληψη άμεσων μέτρων.

Τρεις αλλοδαπούς διακινητές συνέλαβαν το βράδυ της Τρίτης οι λιμενικοί στην Ικαρία. Μετά από αξιοποίηση πληροφοριών, υπό τον συντονισμό του Ενιαίου Κέντρου Συντονισμού Ερευνας και Διάσωσης, περιπολικό σκάφος τούς εντόπισε στη θαλάσσια περιοχή Μαγγανίτη να αποβιβάζουν με βοηθητικό σκάφος από ιστιοφόρο 73 πρόσφυγες.

Σελίδες

ikariastore banner