29/07/2015 - 00:06Αιγαίο σημαίνει Ικαρία
Ακόμα ένα καλοκαίρι χωρίς την Ικαρία... Ακόμα ένα καλοκαίρι που ξέρω ότι δεν θα το περάσω στο αγαπημένο μου νησί.. Ακόμα ένας Αύγουστος χωρίς τα χρώματα, τις μυρωδιές και τις μουσικές που σου γαληνεύουν την ψυχή…
19/06/2015 - 00:09Γυρνώντας στο σπίτι
Φαντάσου τώρα, λέει, πως είσαι μέσα στο λεωφορείο και γυρνάς στο σπίτι από τη δουλειά. Είναι γεμάτο κόσμο και θόρυβο.
Γιαγιάδες που χτυπάει το κινητό τους – ΝΤΡΙΙΙΙΙΙΝ ΝΤΡΙΙΙΙΙΙΙΝ, ΣΤΑ ΠΕΝΤΕ ΡΙΧΤΕΡ Η ΔΟΝΗΣΗ - και ψάχνουν πέντε λεπτά μέσα στην τσάντα για να το βρουν και όταν τελικά το βρίσκουν, αρχίζουν να φωνάζουν γιατί νομίζουν ότι δεν ακούγονται.
09/04/2015 - 17:11Αγία Νοσταλγία
Είναι αυτό που σε πιάνει, όπου κι αν βρίσκεσαι, ακόμα και σε χώρες πιο πλούσιες, πιο δίκαιες, πιο αναπτυγμένες απ' τη δική σου, να ξυπνάς και να κοιμάσαι με την έγνοια του τόπου σου.
30/03/2015 - 00:02Μια τζούρα Ικαρίας, βρε παιδιά!
Πριν κάνα μήνα έκατσα κι έκανα μια λίστα με θέματα που θα ήθελα να γράψω στις ελεύθερες πτήσεις. Ήμουν πολύ ενθουσιασμένη. Είχα πολλές ιδέες που μου φαίνονταν όλες τους υπέροχες και επιπλέον, θεωρούσα ότι είχα κάνει ένα πολύ σημαντικό βήμα, εφόσον δεν είναι πάντοτε εύκολο να βρεις ένα ενδιαφέρον θέμα. Κι εγώ είχα βρει πολλά!
02/03/2015 - 01:49Χιλιόμετρα
Κάθε μέρα κάνω χιλιόμετρα. Πολλά χιλιόμετρα. Φάληρο – Μαρούσι και πάλι πίσω. Δρόμος στρωμένος, άσφαλτος, παίρνω τα σφάλματα και τραβάμε. Ποσειδώνος-Συγγρού-Αμαλίας-Βασιλίσσης Σοφίας-Κηφισίας-Βασιλίσσης Σοφίας-Αμαλίας-Συγγρού-Ποσειδώνος.
09/02/2015 - 12:42Το ημερολόγιο ενός Ικαριώτη 18αρη
Φλεβάρης, Μάρτης , Απρίλης, Μάης, Ιούνης, άντε και κουτσός Ιούλης και τσουπ να ‘σου η Ικαριά. Άλλωστε όλοι αυτό δεν λησμονούμε; Προσωπικά από τη μέρα που έφυγα από το νησί κάθε (βασανιστική) μέρα τη σβήνω και από το ημερολόγιο.
04/11/2014 - 00:05Ένα ξημέρωμα στις Ράχες
Ήταν μια δύσκολη μέρα σήμερα! Οι υποχρεώσεις βουνό! Ό,τι κι αν ξεκινούσα, δε μου έβγαινε. Και εκεί που έμπαινε μια τάξη επιτέλους, κάτι γίνονταν και ξανά από την αρχή….
20/10/2014 - 08:07Αν ήταν όλα αλλιώς
Έξω είναι κάτι σαν βοριάς που φυσάει. Έξω είναι κάτι σαν μαύρο, που βραδιάζει. Τα κλαδιά της βοκαμβίλιας σαν θόρυβο κάνουν, που ακουμπούν στο σπίτι και κουνάνε τα κεραμίδια στη στέγη. Ο καιρός δρόσισε αλλά δεν είναι ακόμα για τζάκι.
15/09/2014 - 08:35Σκέφτομαι και Γράφω για τον Σεπτέμβρη
Έτσι είναι, ο Σεπτέμβρης θα θυμίζει πάντα σχολείο και μυρωδιά από ξυσμένα μολύβια και καινούρια τετράδια. Οι παλιοί φίλοι έρχονται με νέες ιστορίες να σε συνεπάρουν και η βιασύνη για τη νέα σχολική χρονιά ξεκινάει από ένα πρόχειρο ξεφύλλισμα στα νέα μας βιβλία. Τι άραγε θα συμβεί; Τι θα μάθουμε φέτος; Θα έρθει κάποιος καινούριος συμμαθητής; Θα έχουμε αλλαγές στους καθηγητές και τους δασκάλους;
10/09/2014 - 09:25Παραμιλώντας: Η ανακήρυξη του Βότσου
Έχω επιστρέψει Αθήνα..Την πρώτη ξενέρα την τρώω στο λιμάνι του Πειραιά. 2 π.μ και το «Νήσος Μύκονος» κατεβάζει επιβάτες. Ξαφνικά νιώθω ασφυξία και ο αέρας, έστω αυτός ο μολυσμένος, δεν μου φτάνει. Λες και όλη η βρώμα του κόσμου μαζεύτηκε ξαφνικά σ αυτό εδώ το λιμάνι. Κοιτάζω από το κατάστρωμα τον κόσμο που βιάζεται να βγει. Μα που πάνε;
