26/11/2012 - 00:11είναι που θες να πας για λίγο κάτω μα...
Ρε παιδί μου να ήταν κάπως αλλιώς, δεν ξέρω. Nα μην τελείωναν οι εποχές, να μην φεύγαν οι άνθρωποι. Ή να μπορούσες να γυρνάς εσύ εκεί για λίγο, σε ό,τι σου λείπει, όποια στιγμή θελήσεις σε όποια ηλικία.
24/10/2012 - 01:22Σκέψεις της βροχής
Κάτι τέτοιες μέρες... βροχερές και μουντές, ο νους επαναστατεί. Τα όνειρα, αυθάδικα υπενθυμίζουν κρυφές ή κρυμμένες επιθυμίες. Φουντώνει η ανάγκη, να απομακρυνθείς... γιατί ξέρεις πως μόλις βγεις στους δρόμους της πόλης θα θυμηθείς όλα όσα σε κάνουν να την σιχαίνεσαι.
16/10/2012 - 00:55Οι διακοπές της Μαίρης
Μαίρη σε κοιτάζω... Σηκώνεις το ακουστικό, 22750... Έρχομαι! Μετά ησυχάζεις, η καρδιά χτυπάει πιο ήρεμα, τα νεύρα ένα ένα τα νιώθεις να χάνονται σ’ ένα ζεστό σώμα, χαλαρό και ήσυχο..
10/10/2012 - 10:24Καλό φθινόπωρο
Άνοιξα πρωί-πρωί την ντουλάπα μου, να πάρω εκείνο το τζιν παντελόνι.... παλιό και φθαρμένο, αλλά αγαπημένο.
28/09/2012 - 12:10Σιέστα
Κοιμάμαι με το παράθυρο ανοιχτό στη λεωφόρο. Αργά το απόγευμα, για μεσημέρι. Ο ήλιος δύει στα σεντόνια μου και οι μηχανές περνάνε κάτω απ’ το κρεβάτι. Κοιμάμαι και συνεχίζω ενεργά να παίρνω μέρος στην κίνηση της πόλης. Και έρχεται κι αυτή μαζί μου. Τρυπώνει μες τον ύπνο μου και μπαίνει στα όνειρά μου:
11/09/2012 - 00:07Στο πλοίο της επιστροφής
Αφήνεις ένα τελευταίο βλέμμα να περιπλανηθεί ανάμεσα στις ακτές του Κάμπου και του Αυλακίου και μετά νωχελικά και έρποντας στις πατούσες αρχίζεις να ψάχνεις την καλύτερη σκιά για να «βγάλεις» το ταξίδι της επιστροφής.
10/09/2012 - 14:57Οδηγός Επιβίωσης 2012-13 για τον Χειμώνα μακριά από την Ικαρία!
Και μετά τον φετινό καλοκαιρινό οδηγό επιβίωσης στην Ικαρία που βρήκε τη θερμή ανταπόκριση σας όπως κάθε χρόνο, ήρθε η ώρα να ξεκινήσουμε μία ακόμα ιδέα. Διότι καλά και ωραία τα λέμε για το πώς να την περάσεις το Καλοκαίρι στην Ικαρία… τι γίνεται όμως με τα δύσκολα; Οι συντάκτες των ελεύθερων πτήσεων έκατσαν και έγραψαν τις δικές τους προτάσεις – λύσεις για να γίνει υποφερτή η ζωή μακριά από το νησί…
10/09/2012 - 08:18Ικαρία, σαν πατελίδι στον βράχο
Κάθε χρόνο τελειώνοντας τις διακοπές μου στην Ικαρία δυσκολεύομαι πολύ στην ιδέα της επιστροφής στην Αθήνα. Δεν είναι ότι δεν μου αρέσει η Αθήνα, αντίθετα την αγαπώ πολύ. Το ίδιο σύνδρομο, της αίσθησης ενός βίαιου και αθέλητου αποχωρισμού, έχουν και πολλοί φίλοι μου. Κάτι σαν εξάρτηση σε ουσία, η Ικαρία μπαίνει στο αίμα σου και σε κρατά.
07/09/2012 - 00:10Πρόλαβες;
Μα στάσου λίγο! Δεν πρόλαβα να κάνω την τελευταία μου βουτιά. Να, εκείνον το βράχο εκεί τον βλέπεις; Κάθε μέρα έλεγα ότι θα πάω να βουτήξω και πάντα το άφηνα για αύριο. Κι εκείνο τ’ αγόρι; Εμένα μου άρεσε και αυτός μου χαμογελούσε. Θα βρισκόμασταν κάπου στην παραλία.. Τώρα που θα τον ξαναδώ;
06/09/2012 - 00:50Δύσκολος αποχωρισμός
Κάθε φορά τελικά γίνεται όλο και πιο δύσκολο.. Κάθε φορά υπόσχομαι στον εαυτό μου ότι δεν θα βάλω τα κλάματα, την ώρα που αποχαιρετάω τους φίλους μου στην πλατεία του Χριστού, λες και δεν θα τους ξαναδώ ποτέ...
