Ανέκαθεν οι κτηνοτρόφοι έβοσκαν σε ιδιωτικές και κοινοτικές εκτάσεις. Οι κοινοτικές -δημοτικές σήμερα- νοικιάζονται με αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων που αναφέρονται σ’ αυτές η χρονική διάρκεια -η τοποθεσία -η έκταση ανά κτηνοτρόφο , ο αριθμός ζώων -το κατά κεφαλήν ετήσιο δικαίωμα βοσκής, καθώς και η εναλλαγή από έκταση σε έκταση (ανάλογα την βοσκοϊκανότητα) στην διάρκεια του χρόνου.
Αγαπητέ κ. Δήμαρχε, ζώντας εδώ στην Ικαρία τα τελευταία 25 χρόνια έχω δει μια σημαντική πρόοδο από τη πλευρά των συμπολιτών μου σε σχέση με τη παραγωγή και τυποποίηση Καριώτικων προϊόντων. Πλέον, βρίσκει κανείς στα ράφια των μαγαζιών σε όλη την Ικαρία, ντόπια κρασιά, μέλια, βότανα, μαρμελάδες, γλυκά, σαπούνια, γιαούρτια, τυριά και άλλα.
- Μα τι γίνεται, κύριε Βατούγιε, στην Ικαρία; Δεν καταλαβαίνω! Δεν είναι δυνατόν! Μου είχε πει ο υπεύθυνος της WWF όταν κάμποσα χρόνια πριν, δημοσιεύσαμε σε 2 διαδοχικά τεύχη της εφημερίδας «Κάβο Πάπα», τον Φάκελο Υπερβόσκηση που είχε προκαλέσει τότε μεγάλη αίσθηση. Ο άνθρωπος αδυνατούσε να αποδεχτεί τα όσα έβλεπε να γίνονται (ή να μη γίνονται) στο νησί.