Ο Andrew Nicoll είναι ένας πρώην ξυλοκόπος που έγινε δημοσιογράφος και μετά συγγραφέας. Μετά το «ο καλός δήμαρχος», δε θα μπορούσε να γράψει ένα αδιάφορο μυθιστόρημα και στήνει μια ιστορία γεμάτη χιούμορ και τραγελαφικές καταστάσεις. Η αφήγησή του έχει κανονιοβολισμούς αλλά και εξωφρενικούς διάλογους ή μπορεί οι διάλογοι να είναι σαν κανονιές.

Έχουμε τον Ότο Βίτε, έναν τύπο που κινείται ανάμεσα στον ομηρικό Οδυσσέα και στον Μπαουντολίνο του Έκο. Είναι έξυπνος και κατεργάρης, ενώ όσα στοιχεία λείπουν από το χαρακτήρα του τα συμπληρώνουν οι φίλοι του, η υπόλοιπη παρέα του τσίρκου όπου εργάζεται. Ο Μαξ είναι δυνατός, η Τίφτι είναι πανέμορφη, ο τυφλός καθηγητής έχει τη γνώση και την ώριμη σκέψη, η Σάρα έχει τη γοητεία και τη γυναικεία πονηριά.

Η ομάδα που δίνει παραστάσεις στη Βουδαπέστη, ανακαλύπτει την ομοιότητά του Ότο με κάποιον που σύντομα θα στεφθεί βασιλιάς της Αλβανίας. Σύμφωνα με το σατανικό τους σχέδιο θα φτάσουν στην Αλβανία, θα παρουσιαστούν ως βασιλιάς και η κουστωδία του με σκοπό να αρπάξουν τον κρατικό θησαυρό. Φεύγουν κλέβοντας το κουτί με τις εισπράξεις του τσίρκου, μερικά φανταχτερά ρούχα και μια καμήλα η οποία πρέπει να ταξιδέψει μαζί τους με τρένο!

Μεγάλο ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι ο κεντρικός ήρωας, γηραιότερος, καταπονημένος και με κίνδυνο της ζωής του, γράφει ο ίδιος την ιστορία του εν μέσω των βομβαρδισμών του β’ παγκοσμίου πολέμου. Καθώς γεμίζει τις σελίδες ξετυλίγει σύντομες σκέψεις για τον παραλογισμό του πολέμου, για τη γοητεία της εξουσίας, για το νόημα της ζωής, για τον έρωτα. Εκτός από τις  κοινωνιολογικές και ιστορικές παρατηρήσεις του, στην πρώτη γραμμή βρίσκονται οι ανεπανάληπτες μεταφορές του.

Τερατώδη ψέματα και ταχυδακτυλουργικά κόλπα. Διασκεδαστικό και ανατρεπτικό, σωστά δομημένο και – παρά τις υπερβολές του – εντελώς πειστικό. Μια περιπέτεια που μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο κόσμος γύρω μας είναι ένα απέραντο τσίρκο. Από τα καλύτερα βιβλία που διαβάσαμε αυτήν τη χρονιά.

Γιάννης Κέφαλος για το ikariamag.gr