Με λένε Παναγιώτη. Όχι γιατί έτσι έλεγαν τον παππού μου αλλά γιατί γεννήθηκα στις 15 Αυγούστου. Παρόλα αυτά η χάρη της δεν με προστάτεψε.

Το κλασικό αριστούργημα του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι Οι Δαιμονισμένοι επέλεξε να φέρει επί σκηνής ο γερμανός σκηνοθέτης Πέτερ Στάιν σε μια παράσταση που ήρθε και στην Αθήνα και διήρκησε 8 1/2 ώρες με 6 ενδιάμεσα διαλείμματα (συνολικά 12 ώρες). Αρχικά φαινόταν δύσκολο, όμως εκ του αποτελέσματος (σχεδόν κανείς δεν έφυγε στο ενδιάμεσο της παράστασης) ήταν εύκολο.

Κοιτώ το ημερολόγιό μου συνέχεια -ξανά και ξανά- και μετρώ τις μέρες που απομένουν μέχρι να αποδράσω για το νησί. Κλείνω τα μάτια μου και σκέφτομαι ότι τελικά ο Αύγουστος είναι ο μήνας με τις «μεγάλες μνήμες»! Έχουν αποτυπωθεί και απομνημονευτεί τόσα συναισθήματα, που καλύπτουν το φάσμα όλων των αισθήσεων –τα χρώματα και αρώματα του καλοκαιριού!

Ήμουν μπροστά στη βουλή, είχε και μερικά πανό μπροστά μου. Κατά τις 2 που έπεσε το σύνθημα και πήραν το δρόμο της επιστροφής, τσουπ τσουπ άδειασε κι από μπροστά και έμειναν μόνο οι ένστολοι. Στήνομαι ευθυτενής, στήνω και το πλακάτ και λέω «και τώρα οι δύο μας, να δούμε ποιος θα φύγει πρώτος». Μου έκαναν νόημα από απέναντι, πάει το στοιχηματάκι.. (χι, χι)

Ηλιοβασίλεμα θα' ναι. Σούρουπο. Στην «ταράτσα» του Καλάμου. Στο πανηγύρι "του Χριστού"! Με τον πράμνιο ίσα να κοχλάζει τη φαιά μου καθώς νωχελικά κρεμιέσαι πάνω μου προσμένοντας από το -άρτι αφηχθέν στο νησί- σώμα μου, που βαθιανασαίνει σαν ψάρι που το ρίξαν πάλι μέσα στο νερό, να σε οδηγήσει στα 4/4 του άσματος κι έτσι να πορευτούμε … ολόκληροι!

03/07/2010 - 19:57Ο θησαυρός μου

Το προηγούμενο βράδυ δεν μπορούσες να κοιμηθείς. Είχες αγωνιά. Υπερένταση μάλλον. Η μαμά σου σε έβαζε για ύπνο, αλλά εσύ δεν έλεγες να κλείσεις τα μάτια. Μετρούσες τις ώρες. Ε; Το πρωί έπρεπε να είμαστε όλοι όρθιοι στις 6.

Έπειτα από την επιτυχία της περυσινής αντίστοιχης κατασκήνωσης, ο Σύλλογος Φίλων Αστρονομίας Ανατολικής Μακεδονίας προγραμματίζει για τα μέσα Ιουλίου το επόμενο πενθήμερο Astrocamping, το οποίο δίνει στους συμμετέχοντες την ευκαιρία να εξοικειωθούν με την Αστρονομία και μάλιστα σε χαμηλή τιμή.

Επέστρεψα απο Ικαρία το προηγούμενο Σαββατοκύριακο κι είδα με λύπη και απογοήτευση να επεκτείνονται και να ξεφυτρώνουν ανεξέλεγκτες χωματερές με σκουπίδια, λάστιχα, αυτοκίνητα, φορτηγά, ηλεκτρικές συσκευές κι ό,τι άλλο θελήσει κανείς να πετάξει, νομίζοντας ότι έτσι τα ξεφορτώνεται.

Αδυνατώ να σκεφτώ ο,τιδήποτε. Οι κινήσεις μου γίνονται όλο και πιο αργές. Τι να γράψω, τι να γράψω…;

Τριάντα πέντε χρόνια πριν, σε ένα γκαράζ στο Καράκας, ο Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου, ένας οικονομολόγος και μουσικός, μάζεψε 11 νεαρούς τους έδωσε όργανα και τους είπε: «με αυτά τα όργανα θα αλλάξετε τον κόσμο». Το El Sistema, ένα σχέδιο μουσικής εκπαίδευσης που δεν έμοιαζε με τα υπόλοιπα, είχε γεννηθεί.

Σελίδες

ikariastore banner