Η Καλλή και ο Σταμάτης ήταν Καραβοσταμιώτες του 1850. Δυο αγρότες φτωχοί που κοιμούνταν στη ψάθα, όλοι μαζί στη σειρά με τα εφτά παιδιά τους. Αγαπημένοι και εύθυμοι, γνήσιοι καριώτες με χιλιάδες ιστορίες να διηγηθούν.

Ένα βράδυ ήρθε ένας μουσαφίρης στο σπίτι τους. Μουσαφίρ στα αραβικά σημαίνει ταξιδιώτης, μας έμεινε κι εμάς αλλαγμένο, μιας και τότε οι μουσαφίρηδες ξώμεναν στα σπίτια γιατί τα ταξίδια ήταν μεγάλα και τα μέσα λιγοστά. Ο μουσαφίρης κοιμήθηκε στη μιαν άκρη της ψάθας, δίπλα ο Σταμάτης, πιο δίπλα όλα τα παιδιά και στην άλλη άκρη η Καλλή. Όταν το βράδυ ο μουσαφίρης ξεθάρρεψε και πήγε να ξαπλώσει δίπλα της, αυτή ψύχραιμη και πονηρή φώναξε του άντρα της: "Σταμάτη, ξύπνα ακούω το γουρούνι να μπαίνει στην ποριά! Σήκω να το διώξεις!" Ο μουσαφίρης αποθαρρύνθηκε μια κι έξω, ο Σταμάτης δεν προσβλήθηκε και τα παιδιά δεν κατάλαβαν τίποτα.

Έτσι κύλαγαν οι μέρες, με δουλειά και με φτώχεια μα και με αστεία και καλή καρδιά. Και η Καλλή, όνομα και πράμα, έγινε μια γιαγιά με κοκκαλένια χεράκια που όμως έκαναν τα πιο τρυφερά χάδια. Κι ο Σταμάτης λεβέντης παππούς την αγαπούσε και τη σεβόταν για πάντα.

Η δική μου εκδοχή για το πως αυτοί οι καλοί άνθρωποι έτυχε και πέθαναν (γέροι πολύ) την ίδια ακριβώς μέρα είναι βασισμένη στη μυθολογία… και δε δέχομαι δεύτερη κουβέντα! Είμαι σίγουρη ότι τους επισκέφτηκε ο Δίας, κι αυτοί του ‘δώσαν το λίγο φαγητό και το κρασί τους με αυταπάρνηση. Και σα δεύτεροι Φιλήμων και Βαυκίδα, ευλογήθηκαν να πεθάνουν την ίδια μέρα αγαπημένοι, κι έτσι έγιναν ένας δρυς και μια φλαμουριά στο κάτω χωριό.

Έμειναν ένας δρυς και μια φλαμουριά, έμειναν μια φωτογραφία παλιά με κακό ρετούς σα ζωγραφιά σ' ένα παλιό πέτρινο σπίτι, έμειναν μια φωτογραφία παλιά -δώρο από χέρι- σ ένα καινούριο σπίτι με τούβλα, έμειναν ο κρίκος που συνδέει εμένα και τα Κοτσοδαιμόνια με το σόι του Ζύμαρη, τους Γιαννίρηδες, τα Κουτουγκάκια, τα Ξουραφάκια, τα Μπανανάκια, τα Παυλιδάκια κι ένα σωρό παιδιά και μεγάλους που κόβουν βόλτες στο χωριό. Από μια ψάθα στο πάτωμα… ένα ολόκληρο χωριό.

Από μια ψάθα στο πάτωμα, ένα άρθρο στο ikariamag 150 χρόνια μετά...

Δώρα Τεμπέλη
doratempeli@yahoo.gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Δώρας Τεμπέλη.