Αόρατο φυλαχτό

Για την θεματική «το Φυλαχτό» των ελεύθερων πτήσεων.

Φυλαχτό της Ικαρίας... σκέφτηκα, μια όμορφη πέτρα, ένα κοχύλι από το βυθό της θάλασσας.  Δεν είναι. Σκέφτηκα πάνινα κουκλάκια παιδικά και αντικείμενα αγαπημένων προσώπων χαρισμένα ή αφημένα για κάποιο λόγο ξαφνικά, που έμειναν σε μένα. Ούτε αυτά. Δεν είναι σταυρουδάκια βαφτιστικά, ρούχα, ρόδια ή πέταλα, μπλε χάντρες βραχιολάκια.

Δεν είναι καν ένα δέντρο στην αυλή ή το πεύκο που κρεμότανε κάποτε η αγαπημένη μου κούνια, η κρυψώνα μου στο δάσος, ο βράχος που είχα χαράξει το όνομά μου, αρκετά, πολλά ή μάλλον, αρκετά πολλά χρόνια πριν. Δεν είναι υλικό να φθείρεται στο χρόνο.

Είναι ενέργεια. Με δύναμη.

Δεν είμαι καλή στη φυσική αλλά νομίζω ότι δεν την αναφέρουν. Είναι τόσο κρυφή - όπως πρέπει να είναι τα φυλαχτά – που δε μπορούν να την ανακαλύψουν.
Εγώ τη  βρίσκω όμως πάντα εκεί. Υπάρχει γιατί τη νιώθω κάθε φορά που πλησιάζω και έχει τόσο μεγάλη επιρροή πάνω μου που δεν αφήνει αμφιβολίες. Είναι το φυλαχτό μου αόρατο σαν τις ψυχές. Και με προσέχει.

Όσο είμαι κοντά του, δε με αφήνει να αγχώνομαι, να κλαίω, να στεναχωριέμαι. Δε μ’ αφήνει να γίνομαι άνθρωπος μικρός. Με κρατάει χαλαρή και χαμογελαστή, δυνατή και αισιόδοξη. Μου χαρίζει όμορφο ύπνο, ήρεμα πρωινά. Μου δίνει φώς και διώχνει το σκοτάδι. Με κάνει να νιώθω σαν κι εκείνο, ανάλαφρη σα σύννεφο, ένα καλό αερικό.

Το αόρατό μου φυλαχτό μυρίζει όμορφα. Αλλάζει αίσθηση το άρωμα στις εποχές μα είναι πάντα ξεχωριστό. Όταν φεύγω προσπαθώ να το πάρω μαζί μου στο καράβι, νομίζω πως το έχω πείσει. Φτάνουμε παρέα μέχρι τον Πειραιά, μα κάπου εκεί, την ώρα που κατεβαίνουμε τις σκάλες, όταν ανοίγει η μπουκαπόρτα, κόσμος, ποδοπατήματα, φωνές μαύροι καπνοί κι... εξαφανίζεται.  Δεν την αντέχει την πόλη το φυλαχτό μου, γυρίζει πίσω.

Μόνο κανένα βράδυ έτσι όταν η πόλη ηρεμεί, την ώρα που κοιμάται κι εγώ δεν έχω μαζεμένα πολλά νεύρα και ξαπλώνω με μια ιδέα χαμόγελο στο στόμα μου, νιώθω τη μυρωδιά του στο δωμάτιο, έρχεται λίγο, με χαϊδεύει, μου στρώνει τα μαλλιά στο μαξιλάρι, με σκεπάζει ελαφρά, ένα απαλό φιλί, σε περιμένω, λέει και χάνεται στο σκοτάδι.

η Φαηδόνα

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Φαηδόνας.

ikariastore banner