23/04/2012 - 00:04Ο Γολγοθάς μας
Περιμέναμε τις μέρες του Πάσχα με μεγάλο ξεσηκωμό, εσωτερικό. Και οι «άλλοι» τις περίμεναν με περισσότερη λαχτάρα. Εδώ στο νησί, όλοι μας, πέρα από τις προετοιμασίες και οι υπόλοιποι στη μεγάλη στεριά, συγγενείς και φίλοι, μετρούσαμε από την αρχή της Σαρακοστής για το αντάμωμα.
04/04/2012 - 11:49vivere pericοlosamente
-Τι ήθελε άραγε να πει ο «ποιητής»;;; Τι εννοούσε με το «επικινδύνως»; Σίγουρα δεν εννοούσε αυτό που ζούμε σήμερα...
29/03/2012 - 00:05Βερολινέζικη πτήση
- Ρε είστε τρελοί, πού θα πάμε; Δεν έχουμε λεφτά.
- Έλα θα βρούμε φθηνά εισιτήρια. Πιο φτηνά από το να πας Ικαρία. Έλαααα..
- Μέσα…
26/03/2012 - 00:06Κυριακάτικο γράμμα
Στην Αθήνα μου, στο σπίτι μου, οι Κυριακές είναι παράξενα ήσυχες. Δεν είναι ότι δεν έχει φασαρία. Ίσα ίσα, έχει και αρκετή μάλιστα. Ο παλιατζής περνάει κατά τις 9 και σε ξυπνάει και αφού ο ήχος της ντουντούκας αρχίζει σιγά σιγά να χάνεται, σαν ένα καλά ενορχηστρωμένο έργο, αρχίζεις να ακούς από μακριά το ακορντεόν που θα παίξει όπως και κάθε φορά, το «σ’ αγαπώ γιατί είσαι ωραία», το «άσ’τα τα μαλλάκια σου» και «τα κύματα του Δούναβη».
20/02/2012 - 10:19Τι κι αν 30ρισα, Μαμά δεν πάω πουθενά!
Όλα ξεκίνησαν πριν από περίπου 1 χρόνο και κάτι δηλαδή όταν κλείσαμε τα πρώτα μας άντα… πότε γίναμε 30; Πότε τελειώσαμε το σχολείο; Πότε παντρευτήκαμε; Πότε κάναμε παιδιά; (τα 2 τελευταία είναι ψέμα… χαχαχα).
14/02/2012 - 02:28Αθήνα. Oι πόλεις είναι ο καθρέφτης της ζωής μας
Το ikariamag από νωρίς το απόγευμα της Κυριακής, ήταν παρόν στο Σύνταγμα και μέσα από το twitter έδινε την δική του εικόνα για τη συγκέντρωση. Το πρωί της Δευτέρας κάναμε μια βόλτα στην εμπόλεμη Αθήνα, αποτυπώνοντας την εικόνα της επόμενης ημέρας.
13/02/2012 - 00:20Κερδίζουμε στις εντυπώσεις
Μεγαλώνουμε σε ένα περιβάλλον που οι «ταμπέλες» τείνουν να ξεπεράσουν σε αριθμό αυτούς που κατηγοριοποιούν. Άλλη μια ενοχλητική αλήθεια είναι ότι η εντύπωση που δημιουργείται για ένα γεγονός είναι σήμερα το ίδιο σημαντική (αν όχι σημαντικότερη) με το τι πραγματικά συνέβη.
23/12/2011 - 10:53Ίκαρε, άκυρο…
Λάβαμε θέσεις και εξακοντιστήκαμε. Ήμασταν προικισμένοι. Είχαμε τα φόντα και άπειρες δυνατότητες. Η αντίσταση του αέρα φιλούσε πατρικά το μέτωπό μας. Ήμασταν πάνω-κάτω τριανταπέντε. Κι εκεί που βρισκόμαστε σχεδόν στη μέση του κουλουάρ… Άκυρη εκκίνηση!
21/12/2011 - 02:04Είναι τόσο άδικο να υπάρχεις και να μη σ' έχω εγώ...
...υπέροχο φορεματάκι που σε βλέπω σ’ αυτή τη βιτρίνα τόσο καιρό και δεν μπορώ με τίποτα να σ’ αποκτήσω. «Τιμημένη» κρίση...
19/12/2011 - 00:12Χίλιες εικόνες, μια σκέψη
Δε μπορώ τώρα είναι τα χέρια μου στη ζύμη, φτιάχνω λουκουμάδες με μέλι καριώτικο γιατί περιμένω τους θείους σου -πόσος άρτος περισσεύει στον οίκο του πατρός σου, πετάχτηκε ο πατήρ- κι έπειτα πάλι τζάκι με παρέα, πάλι παρέα με τζάκι.
