16/01/2013 - 00:052013: Η χρονιά των μειονοτήτων
Αυτό το περιοδικό έχει χιλιάδες επισκέπτες κάθε μέρα. Παρόλαυτα, σου ομολογώ, ότι πολύ συχνά… νιώθουμε μοναξιά. Ναι μοναξιά! Είναι σαν εμείς οι ίδιοι να «φαλτσάρουμε» στην επικρατούσα άποψη και αισθητική:
10/01/2013 - 14:08ψάχνεις καθόλου για ζωή;
Δεν το φανταζόμουν πως μπορεί η δικιά σου ανεργία να προκαλεί τέτοια αμηχανία στους άλλους. Ντρέπονται που ρώτησαν πως πάει η δουλειά λες και έγινε κάτι που το ξαναθύμισες. Λες και το ξέχασα. Μετά πάντα ακολουθεί η ίδια ερώτηση ‘και; ψάχνεις καθόλου για δουλειά;’
18/12/2012 - 01:31Χωρίς βάθος πεδίου
Σ’ αυτήν τη φωτογραφία δε σε απασχολεί το διάφραγμα για να ορίσεις το βάθος πεδίου. Αναλαμβάνει η ομίχλη και δεν υπάρχει βάθος. Επιμένεις όμως να «βαρέσεις», όπως λέει και ο φίλος Γιώργος.
17/12/2012 - 00:02Μέρες ανήμερες
Ξυπνάς ήδη κουρασμένος, κοιμάσαι και δεν πρόλαβες να κάνεις τίποτα. Οι φόβοι που γλιστρούν στο σεντόνι. Οι ενοχές για τις στιγμές που σκότωσες χωρίς να τις ζήσεις. Η αίσθηση του εδώ και τώρα, που πια σου είναι τόσο έντονη. Να δεις που η περίοδος αυτή, είναι το κέντρο βάρους του περάσματος μας…
12/12/2012 - 00:47H μαύρη γάτα
Έχω μία μαύρη γάτα στο σπίτι. Γύρω της συμβαίνουν περίεργα πράγματα. Τα μάτια της είναι κιτρινωπά, μα θα ορκιζόμουν ότι καμιά φορά που την κοιτάω αλλάζουν χρώμα και γίνονται πράσινα, μπλε, μαύρα, ροζ, μωβ.. Δεν ξέρω. Μπορεί να είναι και η κούρασή μου.
04/12/2012 - 00:55η πέτρινη σχεδία
Είναι πρωί. Κάθεσαι στον καναπέ και πίνεις βαριεστημένα τον καφέ σου. Η τηλεόραση χωρίς φωνή, μόνο εικόνα. Το ραδιόφωνο χωρίς εικόνα, μόνο φωνή. Έχεις συνηθίσει τις χαοτικές συνθήκες και δεν είναι η πρώτη φορά που κοιτάζεις την τηλεόραση αλλά ακούς τον αγαπημένο σου παραγωγό στο ραδιόφωνο.
03/12/2012 - 00:18Ήρθαν τα κρητικά παιδιά...
Στην Ικαρία το καλοκαίρι δε με πρόλαβαν. Έφτασαν από το Ηράκλειο Δευτέρα πρωί, ενώ εγώ είχα φύγει Κυριακή μεσημέρι. Τους άφησα σαφείς οδηγίες πάντως, πού να πάνε και τι να κάνουν (προσαρμοσμένες στα γούστα τους όπως τα φανταζόμουν) και επί μέρες λάμβανα μηνύματα τύπου «Περνάμε υπέροχα!» και «Καλά, πόσο φανταστικά είναι!».
30/11/2012 - 00:01ΠΕΡΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ: Συνομιλώντας με τα...πετούμενα
Πνίγομαι, πνίγεσαι, πνίγεται... Αφορμή σήμερα, τα λόγια του Μενέλαου, της Δώρας και του Σταύρου. Αφουγκράζεσαι τις ανάσες γύρω σου, παρατηρείς τα βλέμματα, τις σκυθρωπές ματιές, το αργό βάδισμα, την ένταση γύρω σου, την ανησυχία στα λόγια... Το στόμα ξεραίνεται γρήγορα.
29/11/2012 - 00:25Εγχειρίδιο για να την παλέψεις
Δοκίμασα πολλές φορές να ξεκινήσω να γράφω μία πτήση και διαρκώς την διέκοπτα. Αν και οι αφορμές που δίνει η εποχή είναι αμέτρητες, η σκέψη μου δεν μπορούσε να επικεντρωθεί σε ένα θέμα.
28/11/2012 - 00:17Αναζητώντας τον μπιρ-παρά-δεισο
Και πού να πάμε δηλαδής; Αφού εδώ τους παραδείσους τους ξέρουμε, που να ψάχνουμε νέους τώρα, και πες τους βρήκαμε, θα είναι οι ίδιοι; Θα έχουνε μυρωδίες δεμένες με εικόνες; Σε κάθε σημείο, σε κάθε τοπίο θα είναι τόσο γλυκά παντρεμένες με διαφορετικές αισθήσεις;
