Είχα καιρό να «συναντήσω» (αλλά όχι και να έρθουν στο νου μου, καθώς συμβαίνει συχνά) τους συγκεκριμένους στίχους του Ικάριου Ποιητή Στέλιου Λύκου. Είναι το ποίημα Πολυτεχνείο 1973, από την ποιητική συλλογή «Πέτρα και Θάλασσα», που υπάρχει και στην παρούσα έκδοση. Η πρώτη φορά ήταν πολλά πολλά χρόνια πριν, όταν, παιδί ακόμα, έπεσε στα χέρια μου η πρώτη του συλλογή.

Στις 20 Μαϊου, τα Ικαριακά Δρώμενα - Φεστιβάλ Ικαρίας διοργάνωσαν στο Αίθριο της Στοάς του Βιβλίου (Polis Art Café) βραδιά Ικαριακής Ποίησης & Μουσικής.

Είμαι γριά γυναίκα.
Η Γερμανία όταν ξύπνησε,
μας ψαλίδισαν τις συντάξεις. Τα παιδιά μου
μου δίνανε που και που καμιά δεκάρα.

Η Αουρόρα Λούκε (Αλμερία, 1962) έζησε τα παιδικά της χρόνια στην Αλπουχάρα της Γρανάδα. Έχει εργαστεί ως καθηγήτρια Αρχαίων Ελληνικών, αρθρογράφος και διευθύντρια του πολιτιστικού κέντρου της γενιάς του '27 στη Μάλαγα. Μεταξύ των ποιητικών της έργων ξεχωρίζουν τα Problemas de doblaje, Carpe noctem, Transitoria, Camaradas de Icaro. Έχει μεταφράσει Μελέαγρο, Σαπφώ, Κάτουλο, Μαρία Λαϊνά (σε συνεργασία), Λουίζ Λαμπέ και Ρενέ Βιβιέν.

Ταξιδευτή που γύρισες τον κόσμο
Και είδες τόσα μέρη μαγικά
Σε χρυσαφένια πέρασες γεφύρια
Και πλάγιασες σε άνθη ξωτικά

Φούλια, μπεγκόνιες (οι βασίλισσες) κι όλα
αποβραδίς ποτισμένα
Και όπως πλώρη βαποριού
που αλλάζει γραμμή πορείας,

Κάπα / Όπως το χωριό μας / Οι κήποι μας / Οι κέχροι / Η καρδιά / Τα κύματα / Η κούραση και η κατάντια / Τα καλά και τα κακά μας / Ο κόσμος που κλαίει και κοροϊδεύει / Ο καημός σου / Κοίτα με

Κόπος πολλών ετών και ιδιαίτερο μεράκι για την ποίηση από την επιμελήτρια, συγγραφέα και ποιήτρια, Ηρώ Τσαρνά – Κόχυλα, μαζί με το πείσμα και το σταθερό πολιτισμικό προσανατολισμό της Εταιρείας Ικαριακών Μελετών, οδήγησαν στην, προ ημερών, έκδοση μίας σπάνια συλλογής, της Ανθολογίας Ικάριων Ποιητών.

-ποιο το ζητούμενο; ρώτησε το πετούμενο με αγωνία. Οτιδήποτε αληθεύει είναι ένας λόγος, διάδωσέ το… Πείστηκε το πετούμενο, στυλώθηκε στα πόδια του ίσιωσε τις φτερούγες του και με την ταχύτητα της σκέψης του φτέρωσε απ’ άκρη σ’ άκρη.

«Πού ακούστηκε ο Άλκης να πεθαίνει;». Έφυγε τα ξημερώματα. Μετάσταση στο συκώτι. Ένας από τους δυο τρεις ανθρώπους που με «έσπρωξαν» να γράψω τραγούδια. Δάσκαλος και φίλος.

Σελίδες

ikariastore banner