Την παρακολουθούσα μέρες. Ξεχώριζε για τη σπιρτάδα στο βλέμμα και το ζωηρότατο βάδισμα σε αντίθεση μ’ όλους τους άλλους που βρίσκονταν σ’ εκείνον τον υπόγειο χώρο.

Ο Αντώνης, η Δάφνη, η Μίνα, η Άντζελα, ο Βαγγέλης, ο Δημήτρης, η Λώρα, η Τόνια είναι μερικοί μόνο από αυτούς…

Μια φορά κι έναν καιρό, αρχές δεκαετίας του 1980, πίσω από τα δωμάτια και τα εστιατόρια του Αρμενιστή, σκαρφαλωμένη σε μια πλαγιά δίπλα σε ένα ρέμα ήταν μια μισοτελειωμένη διώροφη οικοδομή. Στο ισόγειο της ζούσε με Σπαρτιάτικη λιτότητα ο Χ., ένας εβδομηντάρης Ραχιώτης που αγαπούσε πολύ το ψάρεμα και τους κήπους.

21/10/2013 - 00:43Οι καρίβολοι

Υπάρχει ένα σπίτι κάπου, σ' ένα χωριό της Ικαριάς, με καμπόσα περιβόλια γύρω γύρω. Ξέρετε, απ' αυτά τα σπίθια που χτιστήκανε πριν εκατομπενήντα χρόνια. Εκεί μένει μιά λιγάκι παλαβή γυναίκα, που της αρέσει να ασχολείται με όλες τις δουλειές, δηλαδή γυναικείες και αντρικές.

11/10/2013 (All day)Οι φιλενάδες

Είχα ιδρώσει. Έτρεχα, έτρεχα, έτρεχα, έτρεχα και φοβόμουν πως δεν θα προλάβαινα να φωτογραφίσω τον Άη Γιώργη με φως. Την άλλη μέρα το πρωί έπρεπε να φύγω για την Ικαρία και ήταν αδύνατον να μείνω άλλη μία μέρα στους Φούρνους. Έπρεπε να προλάβω να τον φωτογραφίσω μέσα στην επόμενη μισή ώρα γιατί ο ήλιος έπεφτε με τη γνωστή του ταχύτητα του φωτός.

29/09/2013 - 14:48Η φωτογραφία

Έχω έναν φίλο στην Ικαρία που το σπίτι του είναι ανοικτό στο πέλαγος και τις παρέες. Στη μία πλευρά του κόλπου,του λιμανιού του Ευδήλου βρίσκεται η αποβάθρα και η άλλη άκρη,που σχεδόν κλείνει τον κύκλο,είναι ένας γρανιτένιος βράχος,σαν πριόνι,που έχει βαλθεί εδώ και αιώνες,μάταια,να κόψει την θάλασσα.

27/09/2013 - 00:09Ησάστισε

Αγνοώ αν η αφηρημάδα αποτελεί ένα ακόμη μυστικό της μακροζωίας, αλλά σίγουρα αποτελεί χαρακτηριστικό του είδους μας. Μια σαστισμάρα την έχουμε όλοι. Από τον ταξιτζή που ξεχνά το δρομολόγιο, από τον υδραυλικό που ξεχνά τη σύνδεση, από τον σερβιτόρο που ξεχνά την παραγγελία.

Πρίν απο 60-70 χρόνια ήταν η Σουρουμάνενα από το Κουντουμά. Μια γυναίκα του χωριού νοικοκυρά και χρυσοχέρα όπως και με πολύ χιούμορ. Ετσι εκείνη τη μέρα της ήρτε να κάμει παξιμάδια. Ηξεκίνησε λοιπό, απο το ζήμωμα και αφού ηπείρωσε καλά καλά το φούρνο ηξεκίνησε το φούρνισμα. Υστερα απο κάνα δυό ώρες ήβγαλεν τα ψωμιά όξω, που ήτο έτσι πλασμένα ώστε να κόβγει το ψωμί φέτες

”ΣΠΑΣΤΗΡΑΣ-ΚΕΛΑΡΗΣ ΖΥΘΕΣΤΙΑΤΟΡ”. Έγραφε και γράφει μια παλιά, ξύλινη ταμπέλα, ζωγραφισμένη στο χέρι με λαδομπογιά. Την ψαροταβέρνα του Στέλιου Καστανιά την ξέρουμε όλοι οι Καριώτες και την γνωρίσαμε και στους επισκέπτες φίλους μας. Στο γραφικό λιμανάκι του Γυαλισκαριού και πάντα με φρέσκο ψάρι!

Αγαπητό ikariamag ,σας στέλνω ένα περιστατικό που έγινε το 1936, στον καφενέ του Σπύρου Κέφαλου, στον Ξυλοσύρτη,στη διάρκεια χοροεσπερίδας, με μήλον της Έριδος τη γιαγιά μου, Αθηνά Κεφάλου, το οποίο διέσωσε με άνεση και χιούμορ στη ρίβα του ο Γεώργιος Πούλος, πιο γνωστός με το παρατσούκλι: «Ο Πασάς»!

Σελίδες

ikariastore banner