Στον άδικο θάνατο – δολοφονία του 15χρονου  Αλέξη Γρηγορόπουλου από αστυνομικούς,  όλη η ελληνική κοινωνία  κινητοποιήθηκε και δικαίως εκείνες τις μέρες . Αντέδρασε δυναμικά βγαίνοντας την ίδια στιγμή στους δρόμους αποδοκιμάζοντας την κρατική βία, και εκφράζοντας την απαξίωση στο σύστημα και στο σαθρό αυτό πολιτικό κατεστημένο. Έτσι έπρεπε να συμβεί, και ήταν όμορφο να το βλέπεις. Μετά από χρόνια φρέσκες συνειδήσεις να γεμίζουν τους δρόμους  και να μας γεμίζουν με αισιοδοξία και ελπίδα. Ελπίδα ότι υπάρχει υγιές κομμάτι αυτής της χώρας που δεν βουλιάζει στους καναπέδες και στον ωχαδελφισμό. Αντιδράει.

Μετά;

Ένα άλλο γεγονός. Μια δολοφονία πριν λίγες μέρες ενός άλλου 15χρονου παιδιού του  Χαμιντουλάν Νατζάφη (ναι έχει όνομα και αυτός) από το Αφγανιστάν , που έπεσε και εκείνος νεκρός από μια άλλη μορφή βίας. Το ίδιο απεχθής και αηδιαστικής. Της τυφλής τρομοκρατικής βίας. Όμως εδώ - ώ τι έκπληξη - δεν είδαμε τις ίδιες αντιδράσεις. Δεν βγήκαμε να εξεγερθούμε η περίφημη δυναμική νεολαία του θερμού Δεκέμβρη καταδικάζοντας  το γεγονός . Δεν βγήκαμε οι ευαισθητοποιημένες κοινωνικές ομάδες  και φορείς να αναλάβουμε πρωτοβουλίες, να οργανώσουμε  πορείες, να διαδηλώσουμε.  Δεν κατεβήκαμε στο κέντρο οι  αριστεριστές, οι ιδεολόγοι, οι αντιεξουσιαστές , οι αγανακτισμένοι του συστήματος, οι ανθρωπιστές  ή όπως αλλιώς, να εκφράσουμε τη καταδίκη μας  στο θάνατο ενός νέου ανθρώπου, που άδικα έχασε τη ζωή του και να αποδοκιμάσουμε όπως είχαμε κάνει λίγο καιρό πριν, τη τυφλή βία.

Τι έγινε; Τι μας συνέβη τώρα;

Δεν ήταν άδικος αυτός ο θάνατος;  Δεν ήταν μικρό παιδί; Δεν ήταν περήφανο ελληνόπουλο μήπως, για αυτό;  Η ανθρωπιστική μας ευαισθησία έχει ...χρώμα, ανάλογα με το θύμα; Το σκούρο του Αφγανού, δεν ανταποκρίνεται στα ευαίσθητα αντανακλαστικά μας; 

Μήπως δεν θέλαμε να βρεθούμε απέναντι σε αυτούς που χαϊδεύουμε;  Τον ‘’σωτήρα’’, τον ‘’εκπρόσωπο’’, τον ‘’διαμεσολαβητή’’.  Ήταν μήπως παράπλευρη απώλεια στον ‘’αγώνα’’ ,έτσι απλά;  Ή μήπως  θέλεις να μου πεις ότι δεν προερχόταν και αυτός ο θάνατος από την εξουσία του δυνατού;  Πάλι. Από την εξουσία της κάνης ενός όπλου; Από τη δύναμη εκείνου που ασκεί εξουσία κρατώντας  μια βόμβα;

Ε, Γιατί δεν βγήκαμε στους δρόμους ρε συ; Επιλεκτικά ευαισθητοποιημένοι  πολίτες; Υποκριτικά  κοινωνικά ανήσυχοι;

Ελα ρε…

Μενέλαος Μανώλης
menelaos@ikariamag.gr

Y.Γ. Μπορεί πάλι σύμφωνα με τα νέα ήθη, ο ακτιβισμός και η ευαισθησία μας να περιορίζεται στα group του Facebook. Πατάμε το κουμπί και γλυτώνουμε από την υποχρέωση. Μια χαρά.

Υ.Γ.2  GROUP. Oxi allo adiko aima 15xronou.Kane klik kai esu!