Ούνρα και εκ παραφθοράς Ούντρα: Η βοήθεια, η αρωγή, η συμπαράσταση, η διάσωση, η βοήθεια που έρχεται στη δύσκολη στιγμή, ο από μηχανής Θεός, αλλά και το άτομο που βοηθάει, κυρίως στα στοιχειώδη αλλά σημαντικά για την επιβίωση (πηγή).
Από το UNRRA: United Nations Relief and Rehabilitation Administration, πιό γνωστή ως συμμαχική ή αμερικάνικη βοήθεια. Διεθνής οργανισμός που ιδρύθηκε το 1943, με αντικειμενικό σκοπό, να βοηθήσει τις πληγείσες χώρες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με αμφιλεγόμενη όμως αποτελεσματικότητα.
Για όσους δεν γνώρισαν την Ούντρα, ο Βαγγέλης Μαυροδής θυμίζει οτι οι "διανομές" σε ρούχα και τρόφιμα, πρώτα ξεδιαλέγονταν από τους αρμόδιους και στον κόσμο έφταναν τα αποφόρια και τα παράταιρα.
Έτσι, όταν οι αρμόδιοι κρατούσαν τα καλά για τις οικογένειες τους, στον κόσμο (και κυρίως σε όσους αριστερίζαν), έφταναν από κάτι μακριά γυναικεία φορέματα που έκαναν μόνο για τα καρναβάλια μέχρι και… κορσέδες για μπαλένες, που φορούσαν οι παίχτες του ράγκμπυ!
Ήρθε που λες κάποτε, το 1955, μια από τις αποστολές της Ούντρας στον Άγιο Κήρυκο και οι καθηγητές κλείδωσαν τα πράγματα σ' ένα δωμάτιο του σχολείου. Θα διάλεγαν πρώτα οι ίδιοι τι χρειάζονταν; Θα τα μοίραζαν αργότερα στα παιδιά αναλόγως τις ανάγκες τους; Ποιος ξέρει...;
Και ποιος μπορούσε να περιμένει; Σίγουρα πάντως όχι τα δυο νεαρά παιδιά από τον Πάπα, ένα αγόρι και ένα κορίτσι, που ένα μεσημέρι πήγαν στο σχολείο και πλησίασαν –κρυφά εννοείται- το δωμάτιο όπου είχε αποθηκευθεί η βοήθεια. Κατάφεραν και άνοιξαν το παράθυρο, όμως δε μπορούσαν να σκαρφαλώσουν και να μπουν μέσα. Σε διπλανό χωράφι, βρήκαν ένα μακρύ ξύλο το οποίο και έχωσαν στη χαραμάδα του ανοιχτού δωματίου.
- Εν ηφτάνω.
- Βρε, δώστου, δώστου. Κάτι ‘α πιάσεις.
- Μα εν ηφτάνω σου λέω.
- Έλα, έλα, σηκώσου απά’ στις μύτες.
Το ξύλο βάρυνε, κάτι σκάλωσε πάνω του, όμως την ίδια στιγμή, ένας θόρυβος ακούστηκε από την άλλη μεριά του κτηρίου.
- Πάμε, πάμε. ‘Α μας τσακώσουν.
Ο νέος τράβηξε το ξύλο και ένα κομμάτι ύφασμα έπεσε. Το κορίτσι το μάζεψε από το χώμα και γίνανε καπνός.
Τα παιδιά κρύφτηκαν πίσω από κάτι βράχια, ασθμαίνοντας από την τρεχάλα που έριξαν για να μην τα πιάσουν. Η κοπέλα, άνοιξε τα 2 της χέρια τεντώνοντας το ύφασμα που κρατούσε και διαπίστωσαν ότι επόκειτο για ένα γυναικείο μαγιό.
- Α το πάρω εγώ αυτό! Τόσες αδερφάδες είμαστε!
Και αυτό έκανε! Και το μαγιό ταίριαξε εκπληκτικά σε μία από τις αδερφές της, η οποία το φόρεσε και πήγε αμέσως για μπάνιο στο Απικοφτό, στο Αμάλου (εικόνα). Και πόζαρε μοιραία και σκερτσόζικα κάτω από τον ήλιο!
Όμορφη Καριωτίνα!
Και προχτές που την είδα, 60 χρόνια μετά, το ίδιο θηλυκή ήταν.
Μάσσαλα σου!
Κωνσταντίνος Βατούγιος
konstantinos@ikariamag.gr
Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Κωνσταντίνου Βατούγιου.
Μοιράσου κι εσύ μαζί μας: Εικόνες από την "Ικαρία του Χτες"