Mαγικές ακρογιαλιές,πανηγύρια δίχως αντίστοιχο, φιλόξενοι κάτοικοι και το μυστικό της μακροζωίας!

Η Ικαρία είναι ένα σύµβολο της πλήρους απελευθέρωσης από τα άγχη, τις συµβάσεις και τις σκοτούρες του «σύγχρονου» τρόπου ζωής. Εγγυώνται για αυτό οι µαγικές ακρογιαλιές της, τα εξαίσια τοπία της, τα ξακουστά πανηγύρια της, οι φιλόξενοι κάτοικοί της και κυρίως οι... αδιαπραγµάτευτα χαλαροί ρυθµοί της!

Η Ικαρία στέκει καταµεσής του Αιγαίου, κοντά στη Σάµο και τους Φούρνους, και έχει υπάρξει τόπος-σύµβολο του ανθρώπινου γένους για την απελευθέρωση από κάθε είδους δεσµά. Το γεωγραφικό της σηµείο αποτέλεσε λόγο αποµόνωσης, αλλά ταυτόχρονα και τη «µαγιά» για την ιδιαιτερότητα της ψυχοσύνθεσης των κατοίκων της. Τα τελευταία όµως χρόνια, ολοένα και περισσότεροι αναζητούν το… γαλάζιο αγχολυτικό που απλόχερα διαθέτει, κάνοντάς τη να «βουλιάζει» από κόσµο! Το βόρειο τµήµα της είναι πιο ανεπτυγµένο τουριστικά, µε τον Αρµενιστή, το Γιαλισκάρι, τον Να και τον Εύδηλο να συγκεντρώνουν αρκετές προτάσεις διαµονής και φαγητού, ενώ το νότιο είναι εκείνο που παραµένει πιο άγριο, χωρίς οργανωµένες παραλίες, µε µοναδικό κέντρο την πρωτεύουσα, τον Άγιο Κήρυκο.

Ο αµφιθεατρικά χτισµένος Εύδηλος αξιοποιεί το φυσικό ανάγλυφο και κοιτά από ψηλά το πέλαγος. Μια πρώτη «γεύση» του νησιού είναι η βόλτα στα στενοσόκακα, γεµάτα στέκια µε προσωπικότητα και… παιχνιδιάρικα ονόµατα.

Ακολουθώντας τις πινακίδες, φτάνουµε στον Αρµενιστή… Επίγειος παράδεισος για τους surfers λόγω των ανέµων αλλά και κίνδυνος για τους αρχάριους κολυµβητές. Έπειτα, οι στροφές µας οδηγούν στο Γιαλισκάρι. Τουριστικός οικισµός, που «φυλακίζει» τη µατιά, θυµίζοντας καρτ ποστάλ! Εντυπωσιάζουν τα πολύχρωµα καϊκάκια που χορεύουν τον αργόσυρτο χορό των κυµάτων και η θέα της Μεσακτής – µια ιδιαίτερα δηµοφιλής «εναλλακτική» παραλία, µε λευκόχρυση αµµουδιά.

Τα τελευταία 5 χιλιόµετρα καταλήγουν στην παραλία του Να. Εδώ εκβάλλει ο ποταµός της Χάλαρης, σε ένα κολπάκι που, για να το προσεγγίσουµε, πρέπει να κατέβουµε µε τα πόδια έναν µικρό γκρεµό. Μετά πηδάµε στο νερό µέχρι τα γόνατα και καταλήγουµε κάτω από τη σκιά του αρχαίου Ναού της Αρτέµιδος, σε ένα εξωπραγµατικό τοπίο!

Ο µεγαλύτερος οικισµός είναι ο Άγιος Κήρυκος, η πρωτεύουσα, που στο λιµάνι του δεσπόζει το µπρούντζινο άγαλµα του Ικάρου. Αξίζει να περπατήσουµε τα δροµάκια του, να χαζέψουµε τα παµπάλαια σπίτια και καφενεία και να γίνουµε ένα µε τους Ικαριώτες.

Το πιο διάσηµο χωριό του νησιού είναι ο Χριστός Ραχών, το ορεινό κεφαλοχώρι, που απέχει 10 χλµ. από τον Αρµενιστή και φηµίζεται για τη… µεταµεσονύχτια ζωή του. Αυτό δικαιολογείται και ιστορικά, αφού για πολλούς αιώνες, για να αποφεύγονται οι επιδροµές των πειρατών, οι κάτοικοι επέλεγαν να κινούνται κάτω από το σκοτεινό πέπλο της νύχτας… Το καλωσόρισµα αναλαµβάνουν οι τρεις πέτρινες πύλες, που θυµίζουν µενίρ και περικλείουν αρκετά µπαράκια και καφενεία, που, φυσικά, ανοίγουν µετά τα µεσάνυχτα (ή λίγο νωρίτερα), πιστά στους ντόπιους χαλαρούς ρυθµούς.

Μια ακόµη απαραίτητη επίσκεψη είναι αυτή στην παραλία Σεϋχέλλες, στο νότιο τµήµα, κοντά στον Μαγγανίτη. Αυτό το δώρο της φύσης οφείλει την ύπαρξή του στη διάνοιξη ενός τούνελ. Κοµµάτια γρανίτη και άσπρες πέτρες κατρακύλησαν στο νερό και τα κύµατα έκαναν τη δουλειά τους, λειαίνοντάς τα και κάνοντάς τα να αντανακλούν σαν καθρέφτης τις ακτίνες του φωτός. Το αποτέλεσµα είναι µια µικρή παραλία, απροσπέλαστη, κρυµµένη στο επικίνδυνο φαράγγι που πρέπει να κατεβούµε προσεκτικά για να χαθούµε στην εκτυφλωτική τιρκουάζ αγκαλιά της!

Δείτε ολόκληρο το άρθρο στο propaganda.net.gr