Με ιδιαίτερη λαμπρότητα γιορτάστηκαν στην πρωτεύουσα του νησιού τα 200 χρόνια από την Έκτακτη Επαναστατική Συνέλευση του 1912. Υπενθυμίζεται ότι, στην τότε Συνέλευση, τρεις μέρες μετά την απελευθέρωση του νησιού, είχε εκλεχθεί η πρώτη Προσωρινή Διοικητική Επιτροπή με αποστολή να διοικήσει και οργανώσει το νησί έως την προκήρυξη κανονικών εκλογών.

Οδηγίες χρήσης: Τοποθετείστε το παιχνίδι στην κονσόλα και κρατήστε το joystick με το ένα χέρι (με το άλλο, συνεχίστε να κάνετε αυτό που κάνατε και πριν…). Συμμετέχοντες: Εσύ και μόνο εσύ. Γιατί κανείς άλλος δεν είναι ηθικός, αγωνιστής, ελεύθερος, μαχητής, ιδεολόγος, με συνείδηση αλλά και ικανότητες. (Εξαιρούνται φυσικά όσοι ανήκουν στη δική σου ομάδα παιχνιδιού: κομματική, συντεχνιακή, συλλογική, και κάθε είδους).

Με συμμετοχή, του εκπροσώπου της Κυβέρνησης Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Δημήτρη Ελευσινιώτη, του Αρχηγού των Ανεξάρτητων Ελλήνων κ. Πάνου Καμμένου, της Βουλευτή κ. Αγνής Καλογερή , του Περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου κ. Νάσου Γιακάλή, των πολιτειακών αρχών, του πολεμικού πλοίου ΄΄ Πολεμιστής’’, πλήθος κόσμου, Δοξολογία, καταθέσεις στεφανιών και άλλες εκδηλώσεις γιορτάστηκε...

Μετά τη δοξολογία στον Ιερό Ναό Αγίου Κηρύκου, στην οποία χοροστάτησε ο μητροπολίτης Σάμου και Ικαρίας, οι επίσημοι κατευθύνθηκαν προς την πλατεία του Αγίου Κηρύκου για τη συνηθισμένη επιμνημόσυνη δέηση και την κατάθεση στεφάνων.

Δεν υπάρχει πιο αντεπαναστατικό πράγμα από την επέτειο μιας επανάστασης. Αν μπορούσαμε να ρωτήσουμε τους εξεγερμένους Ικαριώτες του 1912, θα μας έλεγαν πως η ίδια η φύση της επανάστασης διόλου δε συνάδει με την ιδέα της επετείου. Στην ουσία είναι άκρως αντίθετες έννοιες, τόσο στην Ικαρία όσο κι αλλού. Η ριζική αυτή αντίθεση αναδεικνύεται σχεδόν σε κάθε επίπεδο.

Την απελευθέρωσή της από τους Τούρκους γιορτάζει η Ικαρία στις 17 Ιουλίου και ο Δήμος Ικαρίας έχει οργανώσει εφέτος εκδηλώσεις για τον εορτασμό της εκατονταετηρίδας από την απελευθέρωση του νησιού το 1912.

Το νησί μας σήμερα γιορτάζει τα 100 χρόνια από τότε που αποφάσισε να ελευθερωθεί. Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν ήδη, κορυφώνονται αυτή τη μέρα αλλά θα συνεχιστούν στην διάρκεια όλου του καλοκαιριού. Ενός καλοκαιριού όχι εύκολου για τη χώρα μας όσο και για την Ικαρία. Μπορεί οι καιροί να είναι δύσκολοι, οι αντιξοότητες να πληθαίνουν, πάντα όμως θα υπάρχει ο δρόμος της ελπίδας και της ελευθερίας.

Αγαπητέ Παναή, Πέρασαν ήδη 100 χρόνια από την Ικαριακή Επανάσταση και τη συνένωση με τη ‘μητέρα’ Ελλάδα και τόσα έχουν αλλάξει όσα έχουν μείνει και ίδια. Αρκετά από αυτά που ονειρευόσουν για τον τόπο μας έγιναν. Σχεδόν όλα τα χωριά της Ικαρίας έχουν ηλεκτροδοτηθεί • η «εθνική οδός Ικαρίας» έγινε, και πλέον έχουμε όλων των λογιών τους δρόμους –από ασφαλτόδρομους των 8 μέτρων, μέχρι στενούς, κακοκτράχυλους χωματόδρομους

Στις 17 Ιουλίου 1912 εκδηλώθηκε, προς γενική, κυριολεκτικά οικουμενική, έκπληξη για το ικαριακό τόλμημα, η επανάσταση της Ικαρίας κατά των Τούρκων. Δεν ήταν όμως για τους Καριώτες, κεραυνός εν αιθρία. Υπήρξαν Ικανά αίτια για να την προκαλέσουν, προετοιμασία και προϊστορία.

Οι ηλικιωμένοι άνθρωποι βρίσκονται σε μία φάση της ζωής τους που είναι λιγότερο ενεργοί και σχεδόν καθόλου παραγωγικοί. Ανατρέχουν λοιπόν νοσταλγικά στο παρελθόν τους, σε εποχές δόξας που κατά τη γνώμη τους διέπρεπαν. «Τις πέτρες έστυβα, και πού ‘σαι, μετά, όλη τη νύχτα γλέντι» ή «αχ, καημένη να μ’ έβλεπες εμένα να χορεύω!».

Σελίδες