Στις αρχές του προηγούμενου  Σεπτέμβρη, μετά από  όλη την βαβούρα του καλοκαιριού, βρέθηκα ένα απόγευμα στο Καραβόσταμο.

Είχε αρχίσει από μέρες  να βρέχει, αλλά δεν είχα  καταλάβει μέχρι εκείνο το απόγευμα ότι έμπαινε ο χειμώνας. Οι τουρίστες ήταν ακόμη αρκετοί και η παραλία τα πρωινά είχε κόσμο.

Βρέθηκα λοιπόν να περιμένω για αρκετή ώρα μέσα σε ένα αυτοκίνητο.

Η ώρα περνούσε και άρχισε να σουρουπώνει για τα καλά. Έξω έκανε κρύο πια και η θάλασσα λυσσομανούσε. Οι ψαράδες έτρεχαν να βγάλουν τις βάρκες από την θάλασσα. Άρχισε να φυσάει και να ψιχαλίζει. Άναψαν και τα φώτα στο γεφυράκι.

Το τοπίο άρχισε να γίνεται άγριο…ήταν εντελώς χειμώνας.

Τα συναισθήματα  ανάκατα…

Και τότε, σήκωσα την φωτογραφική μου μηχανή…γιατί αυτό που ένοιωθα με αυτό που έβλεπα…ήξερα ότι δεν θα το ξαναζούσα.

Μυρτώ  Αξαρλή
mirtax_gr@yahoo.gr