24/07/2012 - 01:07Η ανεμόσκαλα
Σα νιόφερτη, σε ξένο τόπο, που περιδιαβαίνει τα σοκάκια του και κρυφοκοιτάζει τους ανθρώπους του και τις συνήθειές τους.... έτσι κι εγώ, μέρες τώρα ξεφυλλίζω τις σελίδες του ikariamag και κρυφοκοιτάζω τους ανθρώπους και τα γραψίματά τους...
23/07/2012 - 00:02μύθος έρωτας, νησί παν-έρωτας
Η πρώτη μνήμη; αυτό ήταν, ένας μύθος, ένας μύθος με φτερά. Ένας νέος κάπου ανάμεσα στο κυανό και στο γαλάζιο, κάπου ανάμεσα στον ουρανό και στη θάλασσα, κάπου ανάμεσα στα όνειρα, πετούσε. Αλλά τα ‘πρέπει’, φωτεινά και ύπουλα, όρμησαν και κάηκαν τα όνειρα, θάφτηκαν στα νερά.
04/07/2012 - 22:08H πρώτη μνήμη Ικαρίας… ολοκληρώθηκε
Οι ελεύθερες πτήσεις από την πρώτη μέρα του ikariamag, τον Μάρτιο του 2010, σας συντροφεύουν καθημερινά με τις πένες δεκάδων Ικαρίων αλλά και φίλων του νησιού. Τον Ιούνιο που μας πέρασε ξεκινήσαμε την θεματική …Ικαρία, η πρώτη μνήμη.
04/07/2012 - 11:45Άμοιρη στο Σιάτλ
Το ενδιαφέρον μου κεντρίστηκε όταν άκουσα για πρώτη φορά να μιλούν γι’ αυτό το μοναδικό και πανέμορφο νησί τότε, το Φεβρουάριο του 2009. Η φαντασία μου είχε σαγηνευτεί από τις κρυφές ματιές στο νησί, με τις οποίες με τροφοδοτούσαν οι εικόνες και οι λέξεις που απεικόνιζαν την άγρια ομορφιά, τη μητριαρχική κοινωνία, τα πανηγύρια, τις έγνοιες, τις απολαύσεις ...
03/07/2012 - 00:14Πέτρες στις τσέπες
Διαβάζοντας τις δικές σας, πρώτες μνήμες, πλημμύρισα εικόνες. Δύσκολα θα τις βάλω σε σειρά… γι΄αυτό θα επιλέξω, να μοιραστώ μαζί σας… εκείνη, που ήρθε σαν εικόνα, στο μυαλό μου..πολλές φορές.
02/07/2012 - 00:25Για να βρεις το δρόμο σου
Μνήμες από την Ικαρία δεν είχα ποτέ. Μόνο περιέργεια. Ήταν πολλές οι φορές που παραλίγο να πήγαινα στο νησί. Ήταν μόνο μία η φορά που πήγα επισκέπτρια, αρκετά χρόνια πριν, το Πάσχα. Έτσι δεν τη γνώρισα μέσα από τα πανηγύρια και τις παραλίες της αλλά από τους ανθρώπους της.
29/06/2012 - 10:35η πρώτη μνήμη
Χάνεται
Πίσω
από τα βράχια
28/06/2012 - 00:06Ικαρία, το κολάζ της πρώτης μνήμης
Και στο βάθος ο καριώτικος, γεμάτη η αυλή, είναι όλοι εκεί. Γελάνε, φωνάζουν χορεύουν…
27/06/2012 - 03:14Αμφίβολη μνήμη
Ήμουνα μικρή, λέει η μάνα μου, και μάλλον θα τη φαντάστηκα ετούτη τη σκηνή. Μα εγώ είμαι σίγουρη… Ήτανε καλοκαίρι, γιατί τα φύλλα της μουριάς στην αυλή έσκιαζαν τον τόπο. Υπήρχε το τεράστιο μεταλλικό πάρκο στην αυλή... Κι ήμασταν μέσα. Ο αδερφός μου κι εγώ.
26/06/2012 - 10:18Πέντε σημάδια
Ένα συμβάν για να αποθηκευτεί στην μνήμη μας θα πρέπει να αποκτήσει κάποια σημασία. Αναζητώντας τρόπους να θυμηθώ τα πρώτα ερεθίσματα που έλαβα από τον τόπο αυτό κατάφερα να ανακαλέσω μόνο σκόρπιες στιγμές.
