Ειρωνεία…τυχαίο…ή σκόπιμο; Η πλατεία των συγκεντρώσεων να λέγεται Συντάγματος ! Ίσως είναι και η πρώτη φορά που εμείς οι νεοέλληνες το τιμούμε με αυτόν τον τρόπο και αρχίζουμε να σκεφτόμαστε την κανονική έννοια της λέξης. Οι περισσότεροι κιόλας δε γνωρίζουμε τι ακριβώς γράφει. Ποιο Σύνταγμα λοιπόν; Αυτό που έχουμε ποδοπατήσει εδώ και δεκαετίες; Και αν εσύ δεν το ποδοπάτησες…σίγουρα δεν ενδιαφέρθηκες να δεις αν κάποιος το έκανε…τα μερίδια ευθύνης μοιράζονται.

Γιατί, λοιπόν, κατεβαίνει ο καθένας από μας στο Σύνταγμα; Ποιά είναι η αγανάκτηση; Είναι τα χρήματα; Είναι η σαπίλα; Είναι το πόσο μα…κας αισθάνεσαι που δεν ήσουν τελικά και εσύ ένας από αυτούς που «έφαγαν» κάτι; Είναι που τόσα χρόνια σε κοροϊδεύουν; Είναι η οργή που βγαίνει από μέσα σου για όλα;

Σε όλ’ αυτά… φταις και ‘συ! Τα άφησες να γίνουν… βολεύτηκες! Πόσο συνειδητοποιημένος είσαι για την αγανάκτηση σου;

Η αρχή έχει γίνει…τουλάχιστον είδαμε ότι είμαστε πολλοί! Είναι όμως μόνο η αρχή. Η αλλαγή πρέπει να γίνει μέσα από το ίδιο μας το σπίτι. Να αρχίσουμε πάλι να σκεφτόμαστε, να επιλέγουμε συνειδητά και να βρούμε ξανά το νόημα. Το οφείλουμε στις γενιές που ακολουθούν. Οφείλουμε να τους παρέχουμε παιδεία, να έχουν κρίση και πια να επιλέγουν άξιους ανθρώπους να τους εκπροσωπούν.

Θέλει δουλειά για να ετοιμάσουμε άξιους ανθρώπους για το μέλλον. Μη περιμένουμε μόνο από τα σχολεία. Πρέπει και εμείς. Αυτή θα είναι η επένδυση μας για το μέλλον της Ελλάδας και για το μέλλον των παιδιών μας.

Είμαστε η γενιά που την μεγάλωσαν οι άνθρωποι του Πολυτεχνείου, παρακολουθήσαμε όλη την πορεία και τη σήψη τους, που τελικά μάς οδήγησε εδώ. Ας μην κάνουμε τα ίδια λάθη!
Ας μην ξεχνάμε ότι τους βολεύει η έλλειψη παιδείας…χειραγωγούν ευκολότερα τα πλήθη.

Όταν όλα αυτά λοιπόν καταλαγιάσουν…επενδύστε στα παιδιά σας και στους εαυτούς σας… όλοι παίρνουμε βελτίωση!