Διακοπές στην Ικαρία φέτος. Διακοπές και μάθημα. Μάθημα φωτογραφίας. Πώς συνδυάζονται αυτά; Πολύ χαλαρά.. Με μια παρέα δεκαπέντε ατόμων, διαφόρων ηλικιών, που άλλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας και άλλοι όχι. Φτάσαμε κουβαλώντας μαζί μας τα άγχη μας απ΄ τη ζωή στην πόλη, απ΄ τις δουλειές μας, απ΄ τις σπουδές μας, με την προσδοκία να μάθουμε να αποτυπώνουμε τις στιγμές μας με το φωτογραφικό φακό, αλλά και να χαλαρώσουμε και να περάσουμε όμορφα- όπως ο καθένας το εννοούσε.

Το νησί δεν διέψευσε τις προσδοκίες μας αλλά ούτε και το βιωματικό εργαστήρι φωτογραφίας. Μάθαμε να χρησιμοποιούμε το φωτογραφικό φακό ως μέσο έκφρασης και επικοινωνίας, να επικεντρώνουμε την προσοχή μας σε συγκεκριμένα στοιχεία που μας ενδιαφέρουν σε μια φωτογραφία, να παίζουμε με το φως, να παγώνουμε τις στιγμές αλλά και να συμπυκνώνουμε το χρόνο σε μια εικόνα.

Στο ικαριακό κέντρο, έξω απ΄ την Αρέθουσα, σ΄ ένα μπαλκόνι με θέα το Καραβόσταμο και το ανοιχτό πέλαγος, απ΄ όπου μπορούσαμε να βλέπουμε τη νύχτα τ΄ αστέρια, χωρίς ν΄ ακούμε τίποτ΄ άλλο εκτός από τους ήχους της φύσης. Ή στα πανηγύρια, με πολύ ποτό και χορό.  Ή στις εκδρομές μας στο νησί: στον πύργο του Δράκανου που εποπτεύει τη θάλασσα, στην κρυμμένη παραλία λίγο πιο κάτω, στα καφενεία της Ακαμάτρας, στο κάστρο του Κοσκινά, όπου οχυρωνόταν ο πρίγκιπας του Κάμπου στις δύσκολες στιγμές, στη μονή της Θεοκτίστης που χτίστηκε ανάμεσα σε δυο τεράστιους βράχους, στο φαράγγι του Να με τις λιμνούλες ανάμεσα στα βράχια όπου αράζουν οι κατασκηνωτές, στον Αθέρα, το βουνό όπου παγώσαμε μέσα στο κατακαλόκαιρο.

Το νησί οικείο. Έδινε το δικό του ρυθμό στα πράγματα! Άλλοι μετακινούνταν με ωτοστόπ, άλλοι χαλάρωναν με τις ώρες στις παραλίες, άλλοι ξέμεναν στα ολονύχτια πανηγύρια και επέστρεφαν την επόμενη μέρα. Εντάσεις και δυσκολίες στο συντονισμό υπήρξαν. Υπήρξε όμως και διάθεση για επικοινωνία, για κοινό μαγείρεμα, κοινές δραστηριότητες.

Η προσαρμογή στην καθημερινότητα δύσκολη. Δυσκολότερη ίσως από άλλες φορές. Το ταξίδι με το καράβι – 10 ώρες για την Αθήνα, 30 (!) για τη Θεσσαλονίκη- αφορμή για ανασκόπηση αυτών των ημερών.

Και κάθε μία μέρα γεμάτη πολλές πολλές διαφορετικές εικόνες...

Ικαρία – Αρέθουσα – Ικαριακό Κέντρο
Δευτέρα 6/8
Αφίξεις μαθητών. Τα καράβια έρχονται ό,τι να ‘ναι ώρες, με προτίμηση στις μεταμεσονύκτιες, μάλλον για να μας βάζουν στο κλίμα ότι δε θα κοιμηθούμε και πολύ... Το βράδυ πανηγύρι στο Χριστό και στο Σταύλο. Πρώτη επαφή με την ικαριώτικη διάσταση του πανηγυριού. Μπλεκόμαστε με τον κόσμο, χανόμαστε, νομίζεις ότι όλοι είναι γνωστοί.

Τρίτη 7/8
Πρωί. Κάποιοι επιστρέφουν τώρα από το προηγούμενο βράδυ, κάποιοι έχουν ήδη επιστρέψει με παρέα –το εργαστήρι αποκτά άλλη μια μαθήτρια. «Εστίαση –εστιάζω: ρ μετβ εστιάζω [esti'azo] επικεντρώνω
εστιάζω το ενδιαφέρον μου σε κάτι» λέει το λεξικό. Το μεταφέρουμε στη φωτογραφία. Δείχνουμε αυτό που θέλουμε, επικεντρώνουμε τον ενδιαφέρον μάς ή αυτό του θεατή εκεί που εμείς θέλουμε. Το νησί έχει πολλά να δείξει, οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους, τις γράφουμε στις μηχανές μας με το φως αντί για μελάνι.

Τετάρτη 8/8
Τα βράδια δεν επιλέγεις να κοιμηθείς όταν έχεις έναν τέτοιο ουρανό από πάνω σου. Συνειδητοποιούμε ξανά τι θα πει φωτορύπανση και πόσο ο βραδινός ουρανός μας έχει λείψει. Το πρωί το ξύπνημα δύσκολο, οι ρυθμοί μας έχουν χαλαρώσει. Εξόρμηση για φωτογραφίες, μπάνιο, εξερεύνηση. Φάρος, Δράκανο, Θέρμα, ζεστά νερά βγαίνουν μέσα στη θάλασσα, χαλάρωση. Η ομάδα μεγάλη, μετακινείται δύσκολα, χανόμαστε, ψαχνόμαστε. Απόγευμα. Στο δρόμο μάς λένε ότι δεν είναι καλή η ώρα να πάμε στις Σεϋχέλλες, εκτός κι αν κοιμηθούμε εκεί.. Επιστροφή, στάση στην Ακαμάτρα για λουκουμάδες. Μας ενημερώνουν ότι το μαγαζί σερβίρει μετά τις 9, όσο πέφτει το φως του ήλιου το χωριό ζωντανεύει, τελικά τους τρώμε στις 11.

Πέμπτη 9/8
Ταχύτητες, διαφράγματα, φακοί, ρυθμίσεις. Δοκιμές και παιχνίδι. Νας, Χάλαρη, τα παιχνίδια μας τρώνε χρόνο και το φως πέφτει όσο είμαστε ακόμα στη 1η βάθρα. Επιστροφή με τους φακούς στο χέρι, μισή ώρα για εκατό μέτρα –δεν είμαστε και όλοι μαθημένοι να πηδάμε από βράχο σε βράχο. Πίσω στο Ικαριακό Κέντρο, παιχνίδια με την ταχύτητα, δοκιμές με φλας, πολλαπλή έκθεση, το βραδινό μάθημα τραβάει μέχρι το ξημέρωμα.

Παρασκευή 10/8
Το ξύπνημα δύσκολο αλλά το πρόγραμμα ευέλικτο, το μάθημα μετακινείται για πιο αργά. Βουτιά στο Κεραμέ. Χαλαρή μέρα. Πανηγύρι στο Πλατάνι. Οι μισοί δεν επιστρέφουν.

Σάββατο 11/8
Guest star και μοντέλο η Ζωή -10 μηνών- καταφτάνει στο νησί. Βουτιά με το που κατεβαίνει από το αεροπλάνο –ανακαλύπτουμε ότι ακριβώς δίπλα στο αεροδρόμιο έχει πηγή με ζεστά νερά μέσα στη θάλασσα.

Κυριακή 12/8
Χαλάρωμα. Βουτιά στη παραλία του Άρη –τα κύματα είναι μεγάλα και μάς επιβάλονται κάνοντας το δικό τους παιχνίδι με τα βράχια. Μην πάτε βαθιά μας λένε γιατί μπορεί να μην ξαναβγείτε.

Δευτέρα 13/8
Αθέρας. Ο αέρας ξεχνάει ότι είναι Άυγουστος μήνας και μάς χτυπάει παγωμένος, η θέα καταπληκτική, η παρέα ασυγκράτητη, φλερτάρει με τον φόβο στη κόψη των γκρεμών. Πολλά τα χιλιόμετρα χωματόδρομου και μας αλλάζουν χρώμα στα αυτοκίνητα, έξω και μέσα, στα ρούχα, στα μαλλιά.  Άγιος Ευστάθιος, Κάστρο του Κοσκινά, μπάνιο στον Αρμενιστή –ο κόσμος λαοθάλασσα-, φαγητό στης Πόπης, καφές στο καφενείο στη πλατεία της Αρέθουσας.

Τρίτη 14/8
Πρωινό μάθημα, σχολιασμός φωτογραφιών, μπάνιο στο Γιαλισκάρι. Η μέρα κυλάει χαλαρά.

Τετάρτη 15/8
Κλείσιμο του εργαστηρίου, αξιολόγηση. Διαλυόμαστε για τα πανηγύρια με κορυφαίο στη Λαγκάδα και το βράδυ Ακαμάτρα.

Πέμπτη 16/8
Αναχώρηση.
Δεν είμαι σίγουρος αν την επόμενη φορά πρέπει να τα προγραμματίσω όλα περισσότερο ή λιγότερο. Το νησί είχε τα δικά του σχέδια για μας, μας οδήγησε με τους δικούς του ρυθμούς. Ως πρώτη εμπειρία ήταν πολύ θετική παρά τις κάποιες δυσκολίες. 10 μέρες ήταν σίγουρα πολύ λίγες για ένα νησί με τέτοιο χαρακτήρα και κουλτούρα, για ένα νησί με τόσα ερεθίσματα. Του χρόνου τον Αύγουστο θα είμαστε πάλι εκεί. Κλικ.

Το ikariamag.gr ήταν χορηγός επικοινωνίας του Βιωματικού Εργαστηρίου Φωτογραφίας στην Ικαρία.

Νεκτάριος Βασδέκης & Ελένη Μόσχου για το ikariamag.gr|από, για και με αφορμή την Ικαριά!
Ακολουθήστε μας σε twitter και Facebook