Είχα ένα αλάνθαστο όργανο που μετρούσε την αξία ενός τόπου. Ήταν λίγο παλιό βέβαια -του 1928. Ωστόσο δούλευε με ακρίβεια αφού η αρχή του ήταν απλή. Δεν ήταν παρά ένα ποίημα.

20/01/2013 - 23:55otinanai: Maelstrom

Τώρα τελευταία με τις κακοκαιρίες καθώς βρυχώνται τα ουράνια κι η θάλασσα βράζει κάποιοι από μας στεκόμαστε στους γκρεμούς του Λοφότεν και κοιτάμε τη δίνη.

Πολλές φορές τέτοια εποχή που ο χειμώνας πλακώνει και κλείνει ο ορίζοντας, σκέφτομαι πόσα λένε γι' αυτό το νησί, παράπονα, αστεία, ονειροπολήσεις και θρύλους.

Εκείνο που οι Αμερικάνοι όταν έρχονται, ονομάζουν καμιά φορά Ωκεανό γιατί δεν φαίνεται τίποτα στον ορίζοντα σαν να είναι η άκρη κάποιας ηπείρου, αφού βρέξει και έχουν πλυθεί οι αιθέρες και έχει απλωθεί σιγαλιά, τότε πότε-πότε μου δίνει και βλέπω διάφορα.

22/10/2012 - 23:21Αντισοβίν '40

“Άνδρες, ζώμεν κοσμοϊστορικήν στιγμήν, πατούντες ήδη εντός του εδάφους της ωραίας αλυτρώτου αδελφής μας, Βορείου Ηπείρου, τα άγια κι ιερά χώματα της οποίας επέπρωτο εις ημάς να ελευθερώσομεν δια των όπλων μας της δουλείας τοσούτων αιώνων οι οποίοι επεσώρευσαν τοσούτα δεινά εις την ωραίαν αύτην Ελληνικήν γην...”

Χτες καθώς κουραζόμουν, σκεφτόμουν / Γιατί να τσακίζομαι στα κατσάβραχα, / να πονάνε τα πόδια μου, / να κουράζω τα χέρια μου, / δουλεύοντας ώρες, / για ένα κούτσουρο, / ένα βράχο;

Φθινοπωρινή ανατροπή / Λιγοστεύουν οι άνθρωποι, / Μένει η φύση που μοιάζει / Να μεγαλώνει -καθώς / μεγαλώνουν οι νύχτες.

Γιατί φέτος βάλαμε κήπους, μαζέψαμε βατόμουρα, βύσσινα, αμύγδαλα, κάναμε γλυκό, μαρμελάδες, ξεράναμε σύκα. Γιατί ήταν καλό, φυσικό, ταιριαστό. Και μας έκανε καλό. Καλό στο σώμα και καλό στη ψυχή, στο ηθικό.

ikariastore banner