Σαφισμένη αφ’ το βολοϋρισμα του νου
ξορκίζω τις σκέψεις
ελικοπτερισμούς σε κενό αέρος
ζαρώνω τα φρύδια απότομα
και απανόθωρα τα μάθκια μου
του σπιθκιού τις ουρανιές.

-Που να’ χει δόξα!

Πασπατεύω εκείνη τη μνήμη
για να περνά η ώρα
-passa tempo;
πασπαλίζοντας τα φοινίκια με ζαχαρόνερο
μέχρις να μπουνατσάρει η ανέφραη καρδιά.

Η μεταλαμπάδευση!

Στέλλα Κυριακού
thejackalsk@gmail.com

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Στέλλας Κυριακού.