ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - του Μανώλη Ξενάκη
του Μανώλη Ξενάκη
Πριν λίγο καιρό, η Ικαρία μύρισε λίγο από το φιόρο του Λεβάντε. Ένα μικρό παρεάκι τριγυρνούσε στα στενά του Αγίου Κηρύκου και επισκέφθηκε όλες σχεδόν τις ταβέρνες της γύρω περιοχής. Με μια κιθάρα, ένα μαντολίνο και με ρεπερτόριο τις καντάδες του Ιόνιου, έδωσε άλλο χρώμα και ήχο στα βράδια του νησιού.
Σε μια μνημονιακή Ελλάδα, η γενιά μας μοιάζει σχεδόν καταδικασμένη. Ακόμα κι αν εν μέρει ευθυνόμαστε για αρρωστημένες νοοτροπίες του παρελθόντος, καλόυμαστε να πληρώσουμε τα σπασμένα από ένα φαγοπότι που δεν είμασταν καν καλεσμένοι και να βοηθήσουμε να οικοδομηθεί μια λύση, καρπούς της οποίας δεν θα γευτούμε ποτέ.
Εδώ στην Ικαρία τα πράγματα ήταν ανέκαθεν αντισυμβατικά. Μακριά από μοδάτα χόμπι και extreme ενασχολήσεις, κάποιος μπορεί πολύ εύκολα να διασκεδάσει ακολουθώντας συλλόγους που διοργανώνουν από πεζοπορίες ως εκδρομές με ποδήλατο και από φεστιβάλ μουσικής και εικαστικών τεχνών ως επιδείξεις φωτογραφίας και ζωγραφικής...