01/04/2013 - 09:50Το όνειρο

Αυτό το πρωινό δροσό σε κυριεύει. Εκείνη η ανατριχίλα από το πρώτο φως της μέρας, να ξεφεύγει μέσα απ τα πυκνά φυλλώματα του δάσους και να στοχεύει εκεί στο μέσον της αυλής. Οι ορτανσίες να βροντοφωνάζουν πολύχρωμες καλημέρες και τα κορόμηλα να «πέφτουν» προκαλώντας σε, σε γευστικό πανηγύρι...

Στις καφετέριες προτιμώ το νες. Το ίδιο και στο σπίτι στην Αθήνα. Μα στο νησί δε χαλάω την παρέα. Ελληνικός καφές πάντα. Στην αυλή συνήθως. Βάζουμε τα φλιτζανάκια στο τραπέζι κι η θεία με το τεράστιο μπρίκι που αχνίζει μας σερβίρει. Πίνουμε αργά αργά κουβεντιάζοντας τα νέα του χωριού, σπανίως της χώρας κι ακόμη πιο σπάνια τα προσωπικά μας.

Από τότε που ήμουν παιδί και ζούσα μόνιμα στην Ικαρία έως τώρα που πηγαίνω μονάχα κάθε καλοκαίρι, θα κανονίσουμε με αγαπημένες φίλες Καριώτισες να πιούμε το καφέ μας στην «πλάκα». Δεν σας μιλώ για κάποια καφετέρια, ούτε για κάποιο μαγαζί.

Φλεβάρης. Να περπατήσεις στο Κάστρο του Κοσκινά και ξαφνικά να δεις μπροστά σου ν’ απλώνονται χαλί τα λευκά κρεμαστά ανθάκια του Γάλανθου της Ικαριάς (Galanthus ikariae) με τις πράσινες στιλπνές κηλίδες.

18/10/2011 - 00:06Καλά κρασιά!

Μα τι εμπειρία κι αυτή να μου κάτσει ο φελλός απ’ το μπουκάλι με το κρασί στο λαιμό. Θα ’μουν περίπου τριών – τεσσάρων. Οι γονείς μου σίγουρα θα είχαν σκεφτεί ότι ένα παιδί αυτής της ηλικίας έχει αποκτήσει μια σχετική συνείδηση έτσι ώστε να μη βάλει το φελλό στο στόμα.

09/08/2011 - 19:53O κύκλος

«Το νου σου, μην καείς πάλι», με συμβούλεψαν οι θειάδες όταν με είδαν να κατηφορίζω για το γιαλό, για το πρώτο φετινό μπάνιο. Κι ήμουν σίγουρος ότι πάλι θα βγαίνουν φλούδες από την πλάτη μου.

02/08/2011 - 23:09Τα βράχια

Καλά - καλά δεν βγήκε ακόμα ο Αύγουστος, ήταν 30 του μήνα και το φθινοπωρινό αεράκι, αρκετά δροσερό, χάδευε τις ζεστές πέτρες. Ξέσκεπος στο κρεβάτι μου, κρύωνα. Έγειρα το παράθυρο, για πρώτη φορά.

22/03/2011 - 23:25H Αποκάλυψη

Το έχουν, λέει, έξι εκατομμύρια Έλληνες και πολύ σύντομα θα το έχουν και οι υπόλοιποι. Δε θέλει πολύ κλικ κλικ. Άρα, σκέφτηκα, το λίγο που θέλει το έχω.

03/03/2011 - 20:38Συναπαντήματα

Γυρίζοντας μετά τις γιορτές στην Ολλανδία όπου ζω, βρέθηκα σε μια πτήση Αθήνα-Άμστερνταμ γεμάτη Έλληνες, φοιτητές κυρίως. Ο διπλανός μου ζήτησε να αλλάξουμε θέσεις για να είναι δίπλα σε μια κοπέλα που ήταν παρέα· με χαρά πήρα τη θέση δίπλα στο παράθυρο, και χάζευα τη χιονισμένη Ευρώπη από κάτω κατά τη διάρκεια της πτήσης, τουλάχιστον όσο δεν είχε σύννεφα.

02/12/2010 - 18:46Η παρεξήγηση

Ο Κώστας, ο Νίκος και ο Παντελής ξόδεψαν το απόγευμα στο ρουμάνι, κάτω από τις κουμαριές και τους πρίνους, ψάχνοντας για μανίτες.

Σελίδες

ikariastore banner