Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
έχω καιρό να σου γράψω, μπορεί και να μην είχα κάτι να σου πω, αλλά αφού ξέρω ότι δεν μπορείς τις δικαιολογίες.. δε θα σου πω καμία σήμερα. Σήμερα θέλω απλά να σου μιλήσω για μένα, για το παρόν μου.

.. το παρόν μου είναι ο Tom. Ένας Γερμανός που μεγάλωσε στο Λονδίνο και του αρέσει να μαθαίνει ελληνικά, όχι όμως εκείνες τις κλασσικές βρισιές που μαθαίνουν οι τουρίστες όταν βολοδέρνουν μεθυσμένοι στη Χερσόνησο. Έχει πάει δύο φορές στην Ελλάδα, όχι στα Μάλια αλλά στα Μετέωρα και κουβαλάει πάντα μαζί του ένα μικροσκοπικό μπλοκάκι με τις καινούριες ελληνικές του λέξεις... Μετά από τρείς μήνες που κάνουμε παρέα, μπορεί πλέον να καταλάβει αρκετά πράγματα όταν κατά λάθος του μιλάω ελληνικά. Νιώθω τόσο άνετα μαζί του, βλέπεις, που ώρες-ώρες ξεχνιέμαι.. Ξέρει τη λέξη άχρηστο.. τη λέξη Παπανδρέου και τη λέξη κρίση και μπορεί να τις συνδέσει και τις τρεις σε μία μόνο πρόταση. Παραδόξως, δε μας θεωρεί τεμπέληδες. Πιστεύει ότι όλοι οι Έλληνες φοιτητές είναι «φυτά» σαν κι εμένα που διαβάζουν συνεχώς. Δεν του λέω ότι κάνει λάθος όμως, κατά βάθος μ’ αρέσει.!!

.. το παρόν μου είναι ο Bassilio. Ο Bassilio είναι ένας Σύριος που έμενε στο Dubai. Ξέρει σίγουρα περισσότερη ελληνική ιστορία από μένα (κι αυτό μου τη σπάει) και τώρα μαθαίνει και το ελληνικό αλφάβητο. Τη διαπαιδαγώγησή του την έχω αναλάβει εγώ προσωπικά.. Βέβαια..!! Με φωνάζει και δασκάλα! Αυτουνού εδώ του έχω μάθει και λίγες βρισιές, αλλά τι να κάνω που τις προφέρει τέλεια, δεν μπορώ να αντισταθώ! Του ‘χω μάθει όμως κι άλλα. Πώς τρώνε πεταλίδια, με τι φτιάχνεται το  σουφικό, και πώς χορεύουν το πιπέρι, σε περίπτωση που του χρειαστεί. Κι αυτός για αντάλλαγμα κάθε φορά που δεν την παλεύω, μου βάζει κι ακούω τις βεργούλες.. του ‘χω πει και για τον παππού μου!

.. το παρόν μου είναι ο Thomas, ή αλλιώς Θωμάς όπως θέλει να τον φωνάζουν. Είναι Ολλανδός και ζει στο Amsterdam, είναι πορωμένος με την Ελλάδα, την έχει επισκεφτεί ήδη 3 φορές και μιλάει ελληνικά με τέτοια προφορά που δεν καταλαβαίνεις καν ότι δεν είναι Έλληνας. Παίζει ρεμπέτικα (προτιμάει τα μεταπολεμικά) στο μπουζούκι του σε παρέες στην Ολλανδία, λατρεύει το Χιώτη και τον Τσιτσάνη και είναι πάντα έτοιμος να χορέψει έναν Ικαριώτικο μαζί μου. Οι άνθρωποι από το νησί λέει τον χορεύουν αλλιώτικα και θέλει να το  μάθει αυτό το «αλλιώτικο». Το πιστεύεις..; Έχει ήδη πάει στην Ικαρία, ούτε που ξέρω πόσες φορές. Προτιμάει να πηγαίνει Πάσχα, σαν κι εμένα, τότε που το νησί δεν έχει «γκρούβαλους», είναι ήρεμο. Τότε πηγαίνει κι αράζει στις Σευχέλλες.. στις δικές μου Σευχέλλες...

Τους τρείς τελευταίους μήνες που λείπω απ’ την Ελλάδα το παρόν μου είναι αυτά τα πρόσωπα. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι δεν θα τα είχα καταφέρει να επιβιώσω εδώ χωρίς αυτούς. Γιατί αυτά τα παιδιά είναι που με έχουν κάνει να συνειδητοποιήσω όλες τις μαλακισμένες κι ανούσιες συνήθειες του παρελθόντος μου. Και να διαλέξω μόνο τα πράγματα που με κάνουν πραγματικά ευτυχισμένη. Να προστατέψω ότι πιο πολυτιμότερο έχω και προς το παρόν, το έχω αφήσει μακριά.

Ίσως τελικά μερικές φορές κάνει καλό να απομακρύνεσαι από τα πράγματα, να κάνεις ένα διάλειμμα, όσο χρειάζεσαι κάθε φορά, μέχρι να δεις πάλι ξεκάθαρα μέσα σου και να πάρεις πάλι φόρα για την επόμενη πτήση.

Καληνύχτα.

Γιούλη Φραδέλου
fradelou_georgia@hotmail.com

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Γιούλης Φραδέλου.